Όσο δεν διδάσκομε στα παιδιά και στα εγγόνια μας το Ευαγγέλιο του Χριστού το οποίο αποδεικύει την αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο, όπου την ίδια αγάπη πρέπει να δείχνομε και προς το συνάνθρωπο, τόσο τα παιδιά μας θα γίνονται πιο άγρια και πιο επιθετικά. Εάν σπέρνομε στις παιδικές ψυχές την αγνωσία του Ευαγγελίου του Χριστού και αντί τής γνώσης της Χριστιανικής διδασκαλίας, σπέρνομε το σοδομισμό μέσα τους, τότε σοδομικούς και άγριους καρπούς ασεβείας, απιστίας και εγκληματικότητας θα θερίζομε. Αυτά δεν τα λέει ανένας "ειδήμων" από τη τηλεόραση. Ψάχνουν να βρουν επιδερμικά τις αιτίες του φαινομένου της παιδικής εγκληματικότητας, λένε διάφορα ψευδοεπιστημονικά τα οποία ακούγονται ωραία, , αλλά κανένας από αυτούς τους ειδήμονες δεν μιλάει από τη τηλεόραση δημόσια για την έλλειψη του Χριστού και του Ευαγγελίου του από τις παιδικές ψυχές.
Στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής διαβάζομε ότι ο Κύριος επέλεξε και κάλεσε ως αποστόλους του αγράμματους και ταπεινούς ψαράδες, που δεν είχαν ποτέ ανοίξει βιβλίο στη ζωή τους. Από μικρά παιδιά παλεύανε με τα δίκτυα και ήταν συνέχεια μέσα στο νερό. Αν διάλεγε μεγαλοσχήμονες επώνυμους της εποχής του οι κατήγοροι του θα έλεγαν ότι χρησιμοποίησε ανθρώπους με θέσεις και αξιώματα ώστε μέσω του πλούτου, της γνώσης και της κοινωνικής θέσης των αποστόλων , να γίνει γνωστό το Ευαγγέλιο του. Σε όλα τα μεγάλα γεγονότα της ζωής του Χριστού κατά τη πρώτη παρουσία του , παρόντες 'ηταν πτωχοί και ταπεινοί άνθρωποι. Ήταν παρόντες Βοσκοί στη γέννηση του, ένας ερημικός άνθρωπος ο βαπτιστής Ιωάννης ήταν παρών στη Βάπτιση του, ενώ στη Σταύρωση του δεν ήταν δίπλα του κανένας, αλλά οι πλησιέστεροι προς αυτόν , ήταν δύο ληστές, τόσο κοντά του, που συνομιλούσαν μαζί του κατά την ώρα του πάθους του.
Τούτο μας διδάσκει ότι όσο μεγάλοι κατά κόσμον μπορεί να γίνομε, όσο μορφωμένοι και πλούσιοι, όσο και αν γίνομε οι καίσαρες του κόσμου τούτου, αν δεν ταπεινωθούμε σαν τους βοσκούς, σαν τους ψαράδες, σαν τον μετανοημένο ληστή, που ήταν ο τελευταίος άνθρωπος με τον οποίον μίλησε ο Χριστός πριν πεθάνει πάνω στο Σταυρό, αν δεν γινομε σαν αυτούς, ποτέ δεν θα λάβωμε γνώση της βασιλείας των ουρανών, ποτέ δεν θα κατανοήσομε τον άγιο λόγο του. Θα μείνομε στα πλούτη μας, στα πτυχία μας, στις γνώσεις μας , στα ανώτατα πολιτικα και πολιτειακα μας μας αξιώματα, στη σωματική μας ρώμη και ομορφιά, τα οποία θα εγκαταλείψομε όμως κάποτε και οπωσδήποτε στην ώρα του θανάτου μας όποτε αυτή θα έρθει , και έτσι θα φύγομε γυμνοί, χωρίς τιποτα από όλα αυτά να μας συνοδεύει, αποβαλόντες σαν άχρηστα και επιβλαβή υλικά σκουπίδια όλα αυτά για την απόκτηση των οποίων παλέψαμε σε όλη μας τη ζωή. Ο Χριστός καλεί και εκλέγει ταπεινούς ανθρώπους, τους οποίους υπερυψώνει πνευματικά και τους καθιστά μαθητάς του και ακολούθους του και κήρυκας του Ευαγγελίου της ειρήνης του. Αμήν
Κωνσταντίνος Στρατής
Ερασιτέχνης ψάλτης.