ΕΥΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ ΤΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ

ΦΩΣ ΙΛΑΡΟΝ ψάλλει κατ΄οίκον ο Κωνσταντίνος Στρατής. "Φως ιλαρόν αγίας δόξης Αθανάτου Πατρός, Ουρανίου, Αγίου, Μάκαρος, Ιησού Χριστέ, Ελθόντες επί την ηλίου δύσιν, ιδόντες φως εσπερινόν, υμνούμεν Πατέρα, Υιόν και Άγιον Πνεύμα, Θεόν. Άξιόν Σε εν πάσι καιροίς υμνείσθαι φωναίς αισίαις Υιέ Θεού, ζωήν ο διδούς• διό ο κόσμος Σε δοξάζει". Ερμηνεία: Εσύ που είσαι το γλυκό φως της αγίας δόξας του αθάνατου, του ουράνιου, του άγιου, του μακάριου Πατέρα, αφού ήρθαμε στη δύση του ήλιου και αφού είδαμε το εσπερινό φως, υμνούμε τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, τον ένα Θεό. Αξίζει σε όλους τους χρονικούς καιρούς να σε υμνούμε με χαρούμενες φωνές, Υιέ Θεού γιατί εσύ είσαι που δίνεις τη ζωή και γι’ αυτό ο κόσμος σε δοξάζει.

25/6/2025 Ανάγνωση κατ΄οίκον του καθημερινού Μεσονυκτικού. Κύριο περιεχόμενο του είναι ο 118 ψαλμός.

24/6/2025 Ο κανόνας του όρθρου του Γενέσιου του ενδόξου Προφήτου Προδρ...

24/6/2025 Γενέσιον Ιωάννου Προδρόμου. Ανάγνωση κατ΄οίκον του Μεσονυκτικού.

"ΜΕΤΑ ΜΥΡΩΝ" Β' ΕΩΘΙΝΟΝ.ΤΣΑΜΚΙΡΑΝΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ

22/6/2025 Το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής ( Ματθ. δ΄ 18-23)

22/6/2025 Κυριακή. Ανάγνωση κατ΄οίκον του Μεσονυκτικού.

Πάτερ αγαθέ, πρωτοεμφανιζόμενη εκτέλεση Κωνσταντίνος Πρίγγος

21/6/2025 Ανάγνωση κατ΄οίκον της Α΄ Ώρας.

21/6/2025 Ανάγνωση κατ΄οίκον του Μεσονυκτικού του Σαββάτου.

18/6/2025 Aνάγνωση κατ΄οίκον του καθημερινού Μεσονυκτικού.

17/6/2025 Ανάγνωση κατ΄οίκον του Β΄ κεφαλαίου της επιστολής του αποστόλο...

Άρνηση (Στο περιγιάλι το κρυφό) - Μαζί (2017)

ΟΙ ΨΑΛΤΕΣ

 Το κείμενο που ακολουθεί απηχεί προσωπικές μου σκέψεις και απόψεις, χωρίς ποτέ να διεκδικώ το αλάθητο.

Οι Ψάλτες και η θέση τους στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Σύμφωνα με τους ιερούς Κανόνας της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας οι Ψάλτες θεωρούνται κατώτεροι Κληρικοί. ( Είτε είναι έμμισθοι, είτε είναι άμισθοι)

Και όπως όσοι ανήκουν στον ανώτερο Κλήρο (Επίσκοποι, Πρεσβύτεροι και Διάκονοι) χειροτονούνται, έτσι παρομοίως και όσοι αποτελούν το κατώτερο Κλήρο δηλαδή οι Ψάλτες λαβαίνουν ειδική χειροθεσία από τον Επίσκοπό τους και ονομάζονται Αναγνώστες.

Η θέση των ψαλτών οι οποίοι ψάλλουν εξ ονόματος των παρευρισκομένων πιστών Χριστιανών κατά τη διάρκεια των Ιερών Ακολουθιών βρίσκεται στα αναλόγια ή ψαλτήρια τα οποία πρέπει να βρίσκονται σε περίοπτη κατά το δυνατό θέση και να είναι καταφανή και όχι "θαμμένα " πίσω από κολόνες και άλλα οπτικά εμπόδια που σε μερικές περιπτώσεις υπάρχουν μεταξύ των ψαλτών και των εκκλησιαζομένων πιστών διότι οι πιστοί πρέπει να έχουν οπτική επαφή με τους ψάλτες που ψάλλουν γι΄αυτούς, να τους βλέπουν να κάνουν σωστά το Σταυρό τους, να βλέπουν την έκφραση τους , και να σιγοψάλλουν μαζί με αυτούς, ώστε όλοι μαζί και οι ψάλτες και το Εκκλησίασμα να αναπέμπουν τις ικεσίες τους και τις προσευχές τους προς τον Ύψιστο Τριαδικό Θεό, προς το Χριστό , προς τη Παναγία και προς όλους τους Αγίους. Οι ψάλτες πρέπει να είναι ταπεινοί χωρίς κανένα πνεύμα επίδειξης των φωνητικών τους προσόντων, και γι΄αυτό το ότι τα ψαλτήρια πρέπει να είναι φανερά σε όλους και όχι ¨κρυμμένα" δεν το ζητώ για λόγους εμφάνειας και επίδειξης τους,αλλά για λόγους ουσίας και πρακτικής εφαρμογής της απόδοσης της ψαλτικής τέχνης και της οπτικής επικοινωνίας τους με το Εκκλησίασμα..

Όπου τα ψαλτήρια είναι "κρυμμένα " πίσω από κολόνες και άλλα οπτικά εμπόδια, τότε το Εκκλησίασμα είναι σαν ακούει μόνον από τα μεγάφωνα , χωρίς καθόλου να βλέπει τους ψάλτες.

Η πρόταση μου είναι , αν και γνωρίζω ότι δεν θα γίνει εισακουστή, όσα ψαλτήρια είναι "κρυμμένα" , να τοποθετηθούν σε άλλη θέση , ώστε να γίνουν κατά το δυνατόν περίοπτα και κατά το δυνατόν να βλέπουν τους ψάλτες οι εκκλησιαζόμενοι πιστοί. Χριστιανοί, καθώς και οι ψάλτες να τους βλέπουν, εφόσον κατά μείζονα λόγο ψάλλουν εξ ονόματος τους και όχι μόνο για τον εαυτό τους. Γι΄αυτό εν κατακλείδι τα ψαλτήρια και οι ψάλτες όταν ψάλλουν πρέπει να είναι στραμμένοι προς τον Εκκλησιαζόμενο λαό του Θεού, ο οποίος είναι πλασμένος κατά την εικόνα και την ομοίωση Του..

Κωνσταντίνος Στρατής

ερασιτέχνης ψάλτης.

ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΜΕ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΜΑΣ ΚΑI O ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ.

Η ΟΜΙΛΙΑ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ 17 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016 ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΔΡΟΥ ΜΕ ΘΕΜΑ : ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ, ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ.

 

Ιστορική αναδρομή: ναυτιλία και Άνδρος

Ομιλητής :
Στρατής Κωνσταντίνος
Συνταξιούχος Πλοίαρχος
Πρώην καθηγητής Ναυτικών Μαθημάτων στο Ναυτικό Λύκειο Άνδρου.

Αγαπητοί φίλοι,Οι κάτοικοι της Άνδρου, από τα τα πανάρχαια χρόνια στράφηκαν προς τη θάλασσα για τους εξής λόγους:

1. Όπου και να έστρεφαν το βλέμμα τους έβλεπαν θάλασσα γύρω τους σχεδόν από όλα τα σημεία του νησιού. Είναι ελάχιστα τα τμήματα του νησιού όπου δεν υπάρχει οπτική επαφή με τη θάλασσα. Η γραμμή του θαλάσσιου ορίζοντα και η απορία του τί υπάρχει πέρα από αυτόν, έκανε τους αρχαίους Ανδριώτες να προσπαθούν να το ανακαλύψουν.

Τούτο φυσικά θα συνέβαινε και σε άλλες παραθαλάσσιες ή νησιωτικές περιοχές της Πατρίδας μας, όμως οπως θα δούμε πιο κάτω, η σχέση των Ανδριωτών με τη θάλασσα έγινε πολύ πιο στενή, από ο,τι σε άλλους νησιώτες και έλαβε ερωτικό χαρακτήρα.

2. Προσπάθησαν να ανακαλύψουν πόρους ζωής από τη θάλασσα, γιατί το Ανδριώτικο έδαφος ανέκαθεν ήταν τραχύ και στο μεγαλύτερο μέρος του άγονο.

3. Από πολύ νωρίς κατάλαβαν μέσω των θαλάσσιων ταξιδιών θα μπορούσαν να επικοινωνήσουν με άλλα μέρη και με άλλους ανθρώπους. Η φύλαξη των ακτογραμμών της Άνδρου θα μπορούσε να τους προστατέψει από τυχόν εισβολές και επιθέσεις από εχθρούς που θα έφταναν στο νησί δια θαλάσσης, αφού άλλος τρόπος πρόσβασης στο νησί της Άνδρου δεν υπήρχε και ακόμη δεν υπάρχει άλλος τρόπος , ακόμη και στα τωρινά χρόνια.

4. Όμως ο βασικός λόγος της επίδοσης των Ανδριωτών στα θαλάσσια έργα ήταν και είναι η αναζήτηση πόρων ζωής στη θάλασσα.

Φυσικά υπάρχουν και άλλοι ήσσονος σημασίας λόγοι που είναι δυνατόν να κάμουν έναν άνθρωπο σαν μονάδα να στραφεί προς τη θάλασσα, π.χ η τάση φυγής σε έναν άλλο τόπο, ή η διάθεση για ρομαντικές περιπέτειες κλπ.

Για τους Ανδριώτες όμως υπήρξαν και μερικές ευνοϊκές περιστάσεις που τους έκαμαν να στραφούν προς τα έργα της θάλασσας μεταξύ των οποίων σπουδαιότερη είναι η γεωγραφική θέση της Άνδρου, αλλά και διάφοροι άλλοι λόγοι πολιτικοί, οικονομικοί κλπ.

Στον προϊστορικό οικισμό Στροφιλα στην Άνδρο, ο έντονος ναυτικός χαρακτήρας του οικισμού και κατ΄επέκταση ολόκληρης της Άνδρου στη ναυπηγική, στη ναυσιπλοΐα και στο εμπόριο τεκμηριώνεται από τις πάνω από 100 απεικονίσεις πλοίου σε βραχογραφίες σε κοινόχρηστους χώρους δηλαδή στο ιερό, στο τείχος, στο χώρο βόρεια του τείχους όπου οι βραχογραφίες αυτές μας δείχνουν οτι το πλοίο ήταν το κυρίαρχο σύμβολο της κοινότητας του Στρόφιλα και κατ΄επέκταση όλης της Άνδρου, και μιλάμε για τη χρονική περίοδο 4.000 χρόνων προ Χριστού.

Στα χρόνια τα Κλασσικά, τα Ρωμαϊκά και τα Βυζαντινά δεν έχουμε τίποτα το ιδιαίτερο για την Ανδριώτικη ναυτιλία. Ψηλαφούμε όμως τα πρώτα ίχνη της την εποχή της Λατινοκρατίας, που άρχισε οπως είναι γνωστό το 1207 με τη κατάληψη της Άνδρου από τους Σταυροφόρους και κράτησε 4 αιώνες περίπου.

Κατά τον αείμνηστο Γεώργιο Δανιόλο Δικηγόρο και μέλος της Εταιρείας Ανδρίων Επιστημόνων, ο οποίος την 27 Ιανουαρίου 1998, εκφώνησε και μάλιστα από στήθους μια εικοσασέλιδη ομιλία για τη ΝΑΥΤΙΛΙΑ ΤΗΣ ΑΝΔΡΟΥ και η οποία μαγνητοφωνήθηκε και υπάρχει στο βιβλίο ΑΝΔΡΙΩΝ ΛΟΓΟΙ, λέει την εξής πρόταση την οποία σε αυτό το σημείο μεταφέρω αυτούσια, επειδή μου έκανε μεγάλη εντύπωση.

Είπε λοιπόν τότε ο αείμνηστος Γεώργιος Δανιόλος τα εξής: ” Πιστεύω οτι το ξεκίνημά μας σαν νησιού ναυτικού, άρχισε από τα Αρβανιτοχώρια μας, από τα Αλβανόφωνα νησιά της Άνδρου, που είναι στο Βορειοδυτικό μέρος του νησιού στο Κάβο Ντόρο”.

Οι Λατίνοι λοιπόν και ειδικότερα οι Βενετοί αλλά και οι Γενοβέζοι, ήταν θαλασσοκράτορες για αιώνες, αλλά, λόγω έλλειψης Λατίνων ναυτικών, χρησιμοποιούσαν στα πολεμικά τους πλοία, αλλά και στα Εμπορικά τους κατοίκους της Ανατολικής Αδριατικής ακτής που ήταν Δαλματοί και Αλβανοί, που ήταν οι φτωχότεροι κάτοικοι της Ευρώπης.

Έτσι και οι Αρβανίτες της Άνδρου επιστρατεύτηκαν από τους Βενετούς για να επανδρώσουν τα πλοία τους σαν κωπηλάτες, αλλά και σαν πολεμιστές δηλαδή σαν πειρατές, επειδή τη μακρινή εκείνη εποχή τα όρια μεταξύ των εμπορικών και των πειρατικών πλοίων ήταν δυσδιάκριτα, και ανά πάσα στιγμή ένα εμπορικό πλοίο μπορούσε να μετατραπεί σε πειρατικό και το αντίθετο.

Η ναυτική πειρατεία ανέκαθεν ήταν κακούργημα βάρβαρο και απάνθρωπο, οπως όλα τα κακουργήματα γιατί οδηγούσε τους ανθρώπους στα δουλοπάζαρα, όμως έφερνε κέρδος και φήμη στους πειρατές, και πολλές φορές γινόταν με την ανοχή της πολιτείας, ακόμη και της Εκκλησίας όπου σε πολλές περιπτώσεις η Εκκλησία απαιτούσε μερτικό από τα λάφυρα της πειρατείας, αρκεί η πειρατεία να μη γινόταν τις ημέρες της νηστείας!

Αυτή η νοοτροπία της πειρατείας ήταν παγκόσμιο φαινόμενο της τότε εποχής και έτσι είναι φυσικό οι Αρβανίτες αλλά και οι άλλοι κάτοικοι της Άνδρου να είχαν ασχοληθεί κατά κάποιο τρόπο με τη πειρατεία και μάλιστα υπάρχουν αποδείξεις γι΄αυτό, επειδή κάποιος Γερμανός συγγραφέας της εποχής εκείνης γράφει οτι τα περισσότερα ονόματα τα φράγκικα που έχουμε στις Κυκλάδες, και στην Άνδρο, τα περισσότερα είναι ονόματα πειρατών που είχαν εγκατασταθεί μόνιμα στα Κυκλαδονήσια.

Με τη πάροδο του χρόνου άρχισε να χρησιμοποιείται το πανί σαν το μέσο πρόωσης των ιστιοφόρων πλοίων, και έτσι οι Αρβανίτες αλλά και οι υπόλοιποι κάτοικοι της Άνδρου άρχισαν να εκπαιδεύονται στη χρήση των ιστίων. Έτσι δημιουργήθηκε μια κατάσταση όπου δειλά δειλά οι Ανδριώτες άρχισαν να ασχολούνται ιδιωτικά με τις θαλάσσιες μεταφορές αμέσως μετά τη περίοδο που έσβησε η Λατινοκρατία και τη θέση τους πήραν οι Τούρκοι γύρω στα μέσα του 15 αιώνα.

Οι νέοι κατακτητές οι Τούρκοι δεν υπήρξαν ποτέ ναυτικός λαός, ήταν νομαδικός πολεμικός λαός, όμως όταν βρήκαν έτοιμα τα θεμέλια της ναυτιλίας ιδιαίτερα στα Κυκλαδονήσια και στην Άνδρο, τα οποία ναυτικά θεμέλια είχαν θέσει οι Λατίνοι και ειδικότερα οι Βενετοί.

Οι Τούρκοι λοιπόν είδαν οτι για να διατηρήσουν τη κυριαρχία τους θα έπρεπε να ναυπηγήσουν στόλο πολεμικό και εμπορικό τον οποίον θα τον κινούσαν οι υπόδουλοι λαοί της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και κατά μείζονα λόγο οι Έλληνες και για τη περίπτωση μας χρησιμοποίησε και τους Ανδριώτες ναυτικούς Αρβανίτες και αυτόχθονες της Άνδρου.

Στρατολογούσαν λοιπόν ναύτες από τα νησιά και ειδικότερα για την Άνδρο η ιστορία λέει οτι παρουσιάστηκε ο καπετάν Πασάς και απαίτησε και πήρε πολλούς ναυτικούς που υπηρέτησαν στο Τουρκικό στόλο.

Πολλοί Έλληνες μεταξύ αυτών και Ανδριώτες ναυτικοί εκτελούσαν χρέη μεταφραστή στα Τουρκικά πλοία, γιατί στους Τούρκους απαγορεύονταν τότε από τη θρησκεία τους να μιλούν άλλη γλώσσα, έτσι λοιπόν αρκετοί Ανδριώτες πήραν βαθμούς στο στόλο, εκπαιδεύτηκαν στην ιστιοπλοϊα σε μεγάλα πλοία, και αυτοί όταν επέστρεψαν στην Ανδρο, άρχισαν να εργάζονται με τα δικά τους πενιχρά μέσα όμως με δικά τους μικρά πλοία, και να κάνουν εσωτερικές μεταφορές μέσα στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Δεν μπορούσαν βέβαια να ανταγωνιστούν τους Άγγλους και τους Γάλλους που  αυτοί είχαν τη ναυτική κυριαρχία στη Μεσόγειο.

Σαν σημαία τους χρησιμοποιούσαν τη ραγιάδικη σημαία, γιατί δεν τους επιτρεπόταν να χρησιμοποιήσουν σαν ραγιάδες την Τούρκικη Σημαία. Η ραγιάδικη σημαία ήταν ένα πανί μπλέ και κόκκινο. Δεν ήταν σημαία ανεξάρτητου κράτους, αλλά ήταν δηλωτικό οτι το πλοίο ήταν ραγιάδικο δηλαδή υπόδουλο, οπως υπόδουλοι ήταν και οι Ανδριώτες καθώς και όλοι οι Έλληνες.

Μετά τη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή οι υπόδουλοι Έλληνες και στη περίπτωσή μας οι Ανδριώτες με τα μικρά τους πλοία μπορούσαν να φέρουν τη Ρωσσική Σημαία από τα Δαρδανέλια και μέσα προς τη Μαύρη Θάλασσα, και στο ίσα κάτω έφεραν σημαία Μάλτας, ή της Γένοβας ή των Ιονίων νήσων, ή άλλες σημαίες.

Αυτό γινόταν στα όρια της νομιμότητας γιατί έπαιρναν άδεια από κάποιον πρόξενο, ή με την άδεια κάποιου καπετάνιου Ντε λα Μπαντιέρα οπως λεγόταν . Αυτοί οι καπεταναίοι Ντε Λα Μπαντιέρα γινόταν οι δάσκαλοί μας στη ναυτική τέχνη την εποχή εκείνη.

Εδώ γεννιέται ένα εύλογο ερώτημα. Πως τα επέτρεπαν οι Τούρκοι όλα αυτά? Τα επέτρεπαν γιατί του ήταν χρήσιμη αυτού του είδους η ναυτιλία., επειδή είπαμε οτι οι Τούρκοι ήταν αδαείς και στη ναυτική τέχνη και στο ναυτικό εμπόριο, το οποίο όμως χρειάζονταν να υπάρχει για τις ανάγκες της αυτοκρατορίας τους.

Και έτσι φθάσαμε στα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης και στα χρόνια που ακολούθησαν και όπου για δεκαετίες υπήρχαν πόλεμοι μεταξύ των Γάλλων και των Άγγλων οι οποίοι είχαν ξεκινήσει και πριν από τη Γαλλική επανάσταση. Οι πόλεμοι αυτοί άνοιξαν τις πόρτες του διεθνούς εμπορίου και των θαλάσσιων μεταφορών.

Η πείνα επικράτησε στην Ευρώπη λόγω του πολέμου, και της έλλειψης σιταριού δηλαδή έλλειψη του ψωμιού, τα Γαλλικά παράλια είχαν αποκλεισθεί και έτσι οι Έλληνες και μεταξύ αυτών και οι Ανδριώτες υπόδουλοι στους Τούρκους άρχισαν να απασχολούνται με τα πλοία τους στον εφοδιασμό των Γάλλων, μεταφέροντας σιτάρι στη Γαλλία από λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας και τότε βρήκαν την ευκαιρία οι Έλληνες να αναπτύξουν ακόμη περισσότερο τη ναυτιλία τους μεταξύ αυτών και οι Ανδριώτες, αλλά περισσότερο από όλους οι Υδραίοι.

Και μ΄αυτά και μ΄αυτά φθάσαμε στο 1821 με σταθερή ανάπτυξη της ιστιοφόρου ναυτιλίας της Άνδρου.

Την εποχή εκείνη οι Ανδριώτες ναυτικοί ονομάζονται γεμιτζήδες, η τάξη αυτή των Ανδριωτών ναυτικών είναι προηγμένη οικονομικά αλλά και κοινωνικά, μετέχει στη διοίκηση των κοινών πραγμάτων, κάνει γάμους με κορίτσια αρχοντικών οικογενειών, και το σπουδαιότερο η τάξη αυτή των απλών ναυτικών Ανδριωτών παρασύρει ακόμα και αρχοντικές οικογένειες στο να εργαστούν για τη θάλασσα σαν εφοπλιστές ή σαν πλοιοκτήτες.

Έτσι την εποχή εκείνη αρχίζουν να αναδεικνύονται στην Ανδρο οι Εμπειρείκοι, οι Γουλανδρήδες, οι Γράφα, οι Κουτέληδες, οι Γούναροι, η οικογένεια Ράλλια, επίσης σαν εφοπλιστές ή σαν μέτοχοι σε πλοία αρχίζουν να εμφανίζονται οι Καμπάνηδες, οι Μπίστιδες, οι Καϊρηδες, οι Κονδύλιδες, και άλλοι.

Η Ανδριακή ναυτιλία προς το τέλος του απελευθερωτικού αγώνα και μετά άρχισε να ακμάζει ακόμη περισσότερο, και σε αυτό βοήθησε στο ότι είχε τονωθεί το πνεύμα των Ελλήνων και άρχισαν να εργάζονται με μεγαλύτερη επιμέλεια σε όλους τους τους τομείς και ειδικότερα στο εμπόριο.

Την εποχή εκείνη επέδρασαν στη ναυτιλία της Άνδρου πολλοί Ψαριανοί, οι οποίοι μετά τη καταστροφή του δικού τους νησιού από τους Τούρκους. Αυτοί άρχισαν να σκαρώνουν στην Άνδρο τα πλοία Μύστικα, τύπος πλοίων που εκτελούσε αποστολές ανίχνευσης και μεταφοράς σημαντικών προσώπων και πληροφοριών.

Σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν για πρώτη φορά στα χρόνια της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Βυζαντινής Αυτοκρατορίας). Έκτοτε τα χαρακτηριστικά τους τροποποιήθηκαν μέσα στους αιώνες ανάλογα με τις κατά τόπους ιστορικές και γεωγραφικές συνθήκες.

Είχε μήκος 20 με 30 μέτρα, αναλογία μήκους/πλάτους 7 προς 1 (κατά άλλους 6 προς 1) και εκτόπισμα που κυμαίνονταν από 40 έως 100 τόνους. Άλλοτε είχαν 18 με 20 κωπηλάτες, άλλοτε μέχρι και 36.

Η ιστιοφορία του αποτελούνταν από έναν Αρτέμονα (φλόκο) και τρία Λατίνια. Είχε κοινά χαρακτηριστικά με τη Γαλιότα και τη Φούστα. Φαίνεται να χρησιμοποιήθηκε και από άλλα Μεσογειακά κράτη με το ίδιο όνομα (Mistico). Υπήρχε όμως μεγάλη ποικιλία πλοίων που χαρακτηρίστηκαν τελικά ως «Μύστικα». Μια από αυτές αποτελεί το Σεμπέκ, Σεμπέκο ή Ζεμπέκιο.

Γενικότερα τα ονόματα γαλιότες, μύστικα και ζεμπέκια χρησιμοποιήθηκαν πολλές φορές για κάθε ελαφρύ και ευέλικτο πλοίο που έκανε καταδρομή, πειρατεία, αποβατικές επιχειρήσεις ή μεταφορά αγγελιοφόρων και μηνυμάτων. Στην κατασκευή των Μύστικων φαίνεται να είχαν προτίμηση και ιδιαίτερες γνώσεις οι Ψαριανοί.

Λόγω της ιδιαίτερης κατασκευής τους χρησιμοποιήθηκαν με επιτυχία στον Ελληνικό απελευθερωτικό αγώνα του 1821. Τα Μύστικα αυτής της εποχής είναι μικρά ιστιοφόρα με στρογγυλή πρύμη όπως των μεγάλων ιστιοφόρων. Είχαν τρεις ιστούς, με μεγάλα λατινοειδή ή τραπεζοειδή ιστία, από τα οποία το πλωριό και το μεσαίο ιστίο, ήταν διπλάσια σε ύψος του πρυμνιού. Λόγω της ταχύτητάς τους ήταν κατάλληλα για καταδρομές και
πειρατείες.

Επίσης κατασκεύαζαν οι Ψαριανοί στην Ανδρο και σκαμπαβίες που ήταν είδος μικρών πλοίου ή βάρκας με πολλά κουπιά”, ήταν ευέλικτα με μεγάλη ταχύτητα. Οι Ανδριώτες όμως ξεσηκώθηκαν και διαμαρτυρήθηκαν γιατί οι Ψαριανοί τους έκλεβαν από τα χωράφια καρποφόρα δένδρα για τη ξυλεία που χρειάζονταν για τη ναυπήγηση των πλοίων αυτών.

Τα δένδρα που χρησιμοποιούσαν ήσαν οι σκάμνοι ( είδος μουριάς), οι ελιές, οι δρυς κλπ. Μάλιστα γι΄αυτό διαμαρτυρήθηκαν στο Θεόφιλο Καίρη τον φιλόσοφο που ήταν τότε παραστάτης του νησιού δηλαδή βουλευτής της Άνδρου για ένα διάστημα.

Τα χρόνια εκείνα οι Ψαριανοί και οι Ανδριώτες είχαν στενή συνεργασία, ιδιαίτερα στα χρόνια της επανάστασης του 1821, όταν ο καπετάν Νικολός Εμπειρίκος, φιλόπατρις, (σύμφωνα με έγγραφο της βουλής των Ψαρρών του 1824) αφιέρωσε το πλοίο του Άγιος Γεώργιος για να γίνει ηφαίστιο δηλαδή μπουρλότο. Υπάρχουν πληροφορίες ότι και άλλα πλοία εδώρισαν οι Εμπειρείκοι και έγιναν μπουρλότα εναντίον των Τούρκων, κυβερνούμενα από τους Ψαριανούς.

Εκτός όμως από τους Ψαριανούς που βοήθησαν την Ανδριακή ναυτιλία, στην Άνδρο ήρθαν και Χιώτες οι οποίοι βοήθησαν τους Ανδριώτες όχι από καθαρά ναυτική άποψη, αλλά από άποψη εμπορική. Εκείνη την εποχή η ναυτιλία και το εμπόριο ήταν συνυφασμένα.

Ο πλοιοκτήτης ήταν και έμπορος, και ο έμπορος ήταν και πλοιοκτήτης. Υπήρχε λοιπόν πολύ μεγάλη ανάγκη τότε στην Άνδρο να εργαστούν στη θάλασσα, γιατί από οικονομικής απόψεως τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά  μετά την επανάσταση. Οι Λιάπηδες από τη Κάρυστο δυο φορές λεηλάτησαν την Άνδρο και επικρατούσε κακομοιριά και αφόρητη φτώχεια.

Στα χρόνια που ήταν κυβερνήτης ο Καποδίστριας υπάρχει ένα έγγραφο προς αυτόν και το οποίο υπέγραψαν ένας αλβανόφωνος Ανδριώτης και ένας ναυτικός Ανδριώτης όπου περιγράφουν την αφόρητη φτώχεια τους όπου είναι αναγκασμένοι να καλλιεργούν ακόμη και τα βουνά χωρίς κανένα ουσιαστικό κέρδος, και του ζητούσαν για χάρη ενός μικρού εμπορίου να τους φτιάξει κάποιο λιμάνι στο τόπο.

Όμως στην ανάπτυξη της ναυτιλίας της Άνδρου εκείνη την εποχή τη βοήθησαν οι Ανδριώτες έμποροι που είχαν εγκατασταθεί σαν έμποροι στις παραδουνάβιες Χώρες, Ρουμανία, και Ρωσσία, στην εποχή των ιστιοφόρων με τις μεταφορές σιτηρών από τα χρόνια του αποκλεισμού της Γαλλίας κατά τους Γαλλοαγγλικούς πολέμους.

Αρκετοί από αυτούς τους Ανδριώτες ήταν δευτερότοκα παιδιά αρχοντικών οικογενειών, που επειδή δεν έμεναν στους πατρικούς Πύργους για να παντρευτούν μια αρχοντοπούλα, γινόταν ή καλόγεροι, ή έδιναν των ομματιών τους και έφευγαν από την Άνδρο και γινόταν έμποροι ειδικά στις παραδουνάβιες χώρες.

Και έτσι σιγά-σιγά φθάσαμε στην εποχή του ατμού. To έτος 1882 o Βασίλειος Εμπειρίκος κατέπλευσε στην Άνδρο με το ατμοκίνητο πλοίο του “Σκαραμαγκάς”.

Οι Ανδριώτες άργησαν να αποδεχτούν τον ατμό σαν τη κινητήρια πρόωση των πλοίων τους, είχαν προηγηθεί οι Επτανήσιοι και οι Συριανοί, οι οποίοι ήταν περισσότερο συνδεδεμένοι εμπορικά με την Αγγλία που ηήταν η πρωτοπόρος Χώρα που χρησιμοποίησε τις ατμομηχανές στα πλοία.

Το πρώτο αυτό ατμοκίνητο πλοίο οταν έφτασε στην Ανδρο για πρώτη φορά αγκυροβόλησε στη Καμάρα απέναντι από το σπίτι του Βασίλη Εμπειρίκου, και αργότερα έκανε και άλλα πολλά ταξίδια στην Άνδρο με άλλους Πλοιάρχους οπως τον Αλέκο Εμπειρίκο αδελφό του Βασίλη, τον Δημήτρη Βογιατζίδη έναν από τους πιο παλιούς και πιο έμπειρους Πλοιαρχους του Ανδριώτικου ναυτικού, και κάποτε ήρθε με Α΄. Μηχανικό τον Αχιλλέα Σταματιάδη.

Την ίδια χρονιά ήρθε στην Άνδρο Το πρώτο ατμοπλοιο ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ που ειχε αγορασθεί την ίδια χρονιά που ήρθε στην Ανδρο το ατμόπλοιο “ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑΣ” δηλαδή το 1882. Το πρώτο πλοίο Εμπειρίκος ναυάγησε και αργότερα ήρθε στην Άνδρο και το δεύτερο Εμπειρίκος. Στη συνέχεια ακολούθησαν και οι άλλοι Εμπειρίκοι με δικά τους οικονομικά μέσα και με τη βοήθεια δικών τους ανθρώπων των εμπόρων Εμπειρίκων που ήταν εγκαταστημένοι γύρω από το Δούναβη, να κατασκευάζουν ατμοκίνητα πλοία.

Τα χρόνια 1888 και1889 εμφανίζονται στην Ανδρο ακόμη δύο ακόμη ατμοκίνητα νεότευκτα πλοία το “ΑΝΔΡΙΑΝΑ” και το νέο “ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ”. Το έτος 1891 ήρθε στην Ανδρο το ατμοκίνητο πλοίο “ΜΑΡΙΑ” και γι΄αυτό έγραφε η εφημερίδα ΑΝΔΡΟΣ “Είναι ωραίο και ταχύτατο ατμόπλοιο, χωρητικότητας 3.800 τόννων, έχει θέσεις για επιβάτες και είναι ηλεκτροφώτιστο” Διοικείται δε υπό ικανότατου πλοιάρχου του Γεωργίου Μ. Εμπειρίκου ” Αυτός ήταν ο πατέρας του αείμνηστου Σταματίου Εμπειρίκου , ενός από τους μεγάλους της Ανδριακής και της Ελληνικής ναυτιλίας.

Και φθάνουμε στο έτος 1893 όπου εμφανίζεται στο στερέωμα της ατμοκίνητης ναυτιλίας της Άνδρου ο Δημήτριος Μωραϊτης ο οποίος αγόρασε πρώτα το ατμοκίνητο πλοίο Παναγής Βαλιάνος και μετά το Φανή. Στο έτος 1895 εμφανίζεται στη σκηνή της Άνδρου ο Κλεάνθης Πολέμης που σε συνεργασία με τους Γουλανδρήδες και συγκεκριμμένα με κάποιον Λεονάρδο Γουλανδρή και τον Ιωάννη Πέτρου Γουλανδρή, που είναι ο γενάρχης των σημερινών Γουλανδρήδων, οι οποίοι αποκτούν το ατμοκίνητο ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ.

Ακολουθούν οι αγορές και άλλων πλοίων και έτσι φθάνουμε αισίως στο τέλος του δέκατου ένατου αιώνα δηλαδή στα 1900, όπου υπάρχουν 11 ανδριώτικα βαπόρια από τα οποία τα 4 ή 5 είναι νεότευκτα, 42.000 τόννων και αξίας 235.000 χρυσών λιρών.

Για την εξεύρεση αυτού του μεγάλου για την εποχή ποσού των 235.000 λιρών βοήθησαν κατά κύριο λόγο οι έμποροι, που είχαν ανάγκη να ελέγχουν τις μεταφορές τους, και όχι μόνον οι Ανδριώτες έμποροι αλλά και οι Επτανήσιοι και οι Συριανοί. Εδώ γεννιέται το ερώτημα: Πώς ταξίδευαν τα πλοία αυτά οι Ανδριώτες?

Δεν είχαμε προβλήματα από την άποψη του προσωπικού καταστρώματος δηλαδή πλοιάρχους αξιωματικούς και ναύτες. Οι Ανδριώτες καπεταναίοι ήταν πραγματικοί θαλασσόλυκοι, από πρακτικής πλευράς ήταν άφθαστοι γιατί όλοι είχαν δουλέψει στα ιστιοφόρα για πολλά χρόνια, αλλά από θεωρητική κατάρτιση ήταν μάλλον καθυστερημένοι.

Οι περισσότεροι είχαν γνώσεις Δημοτικού Σχολείου. Ελάχιστοι ήταν εκείνοι που είχαν αποφοιτήσει από το Σχολαρχείο. Ναυτικές σχολές δεν υπήρχε το σύστημα να μαθαίνει ο ένας από τον άλλον. Πολλοί ταξίδευαν με πορείες που είχαν στο σημειωματάριό τους που τους είχαν παραδώσει οι άλλοι. Τα όργανα ναυσιπλοϊας ήταν η πυξίδα, και ο αστρολάβος.

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια: Τι είναι ο ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ ( Πρόγονος του σημερινού Εξάντα.) Ο αστρολάβος είναι ένα ιστορικό αστρονομικό όργανο το οποίο χρησιμοποιούσαν οι ναυτικοί και οι αστρονόμοι για την ναυσιπλοΐα και την παρατήρηση του Ήλιου και των αστεριών από τον 3ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 18ο αιώνα μ.Χ., μετά τον οποίο χρησιμοποιήθηκε ένα πιο εξελιγμένο όργανο, ο εξάντας.

Χρησιμοποιώντας τον αστρολάβο προέβλεπαν τις θέσεις του ήλιου της σελήνης, των πλανητών και των άστρων. Με τη βοήθεια του αστρολάβου είναι δυνατό να βρεθεί η ώρα αν είναι γνωστό το γεωγραφικό μήκος και πλάτος ή αντίστροφα.Η εφεύρεσή του αποδίδεται στον Έλληνα αστρονόμο και μαθηματικό Απολλώνιο τον Περγαίο (πιθανότατα γύρω στο
220 π.Χ.) και λίγο αργότερα στον Ίππαρχο τον 2ο αιώνα π.Χ. και αρχικά είχε σχήμα σφαίρας (αστρολάβος Ιππάρχου).

Αργότερα, τον 8ο με 10ο αιώνα., ο αστρολάβος έλαβε σχεδόν επίπεδη μορφή από τους Άραβες (λέγεται ότι ο πρώτος επίπεδος αστρολάβος φτιάχτηκε τον 8ο αιώνα από τον Πέρση μαθηματικό Fazari) που απαρτιζόταν από έναν κύκλο και ένα κινητό βραχίονα, ο οποίος προσδιόριζε το ύψος των ουράνιων σωμάτων.

Από την Ισλαμική Ισπανία, ο αστρολάβος διαδόθηκε στην Ευρώπη τον 11ο αιώνα μ.Χ. και χρησιμοποιήθηκε στην ναυσιπλοΐα μέχρι τον 18ο αιώνα. έως ότου τελικά αντικαταστάθηκε από τον εξάντα.

Ο αστρολάβος αποτελείται από έναν δίσκο, που το εξωτερικό του πλαίσιο υποδιαιρείται σε μοίρες, και σε ένα κανόνα (γωνιόμετρο) που μπορεί να περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του. Πάνω στον δίσκο υπάρχει μια χαραγμένη ακτίνα που καταλήγει στα αντιδιαμετρικά σημεία του 0 των μετρήσεων.

Για να μετρήσουν την γωνία μεταξύ δυο αστεριών, τοποθετούσαν με σκόπευση το ένα πάνω στον κανόνα και έστρεφαν τον δίσκο με την ακτίνα ώσπου να συναντήσει το άλλο αστέρι, η γωνία ήταν αυτή που εμφανιζόταν μεταξύ του κανόνα και της ακτίνας. Τμήμα εκείνου του επίπεδου αστρολάβου θεωρήθηκε στην ουράνια μηχανή του Ι. Εβέλιους και όργανο παρατήρησης μονού, ή διπλού, ή τριπλού τομέα, έκαστος 30° και ακτίνας περίπου 3μ. (10 πόδια) που είχε εισαγάγει ο Τύχο Μπράχε.

Διευκρινίζεται ότι τόσο ο σφαιρικός αστρολάβος όσο και ο επίπεδος αστρολάβος είναι όργανα διαφορετικής χρήσης αστρονομικών μετρήσεων.

Τον μεν σφαιρικό αστρολάβο, εφευρέτης του οποίου θεωρείται ο Ίππαρχος ο Ρόδιος, χρησιμοποιούσαν για να μετρούν τις λεγόμενες εκλειπτικές συντεταγμένες των αστέρων, που είναι σε αντιδιαστολή ότι οι γεωγραφικές συντεταγμένες στη Γη.

Ενώ τον επίπεδο αστρολάβο χρησιμοποιούσαν μέχρι τελευταία για να μετρούν το ύψος αστέρος, ή πλανήτη, από τον ορίζοντα.

Και η παρκέτα ή το μηχανικό δρομόμετρο, που είναι όργανο μετρήσεως της ταχύτητας των πλοίων καθώς και του διαστήματος που διανύουν και χρησιμοποιούνταν για την εξ αναμετρήσεως εύρεση του στίγματος.

Διακεκριμένοι πλοίαρχοι της εποχής εκείνης ήταν ο Δημήτρης Βογιατζίδης, πολλοί Εμπειρίκοι,ο Αναστάσιος Σύρμας Υδραίος που παντρεύτηκε μια Πολέμη και είχε εγκατασταθεί στα Λάμυρα, ο Νικολός Βούλγαρης, ο Θεόδωρος Βούλγαρης,ο Γιώργης ο Κουτσούκος και άλλοι Στενιώτες.

Οι Ανδριώτες αξιωματικοί καταστρώματος καθώς και το πλήρωμα τα κατάφερναν μια χαρά στη διεκπεραίωση των καθηκόντων τους, αν και δουλεύαν σε πολύ αντίξοες συνθήκες στο κατάστρωμα όπου έπρεπε να εργαστούν ακάλυπτοι, με οποιονδήποτε καιρό, πάνω στη γέφυρα χωρίς να υπάρχουν καν βαρδιόλες για να μην κοιμηθουν, με φαγητό κατά κανόνα σαλάδο που ήταν κρέας παστό με αλάτι και φυλάσσονταν μέσα σε βαρέλια.

Παρόλο που τα πράγματα ήταν δύσκολα, εν τούτοις είχαν απλοποιηθεί με την ατμομηχανή. Όμως δεν υπήρχαν Ανδριώτες Μηχανικοί του ατμού και έτσι αρχικά προσλάμβαναν οι Ανδριώτες εφοπλιστές 'Αγγλους μηχανικούς, οι οποίοι είχαν πολλές απαιτήσεις για το φαγητό τους.

Ζητούσαν με επιμονή το Αγγλικό μπρέκφαστ και δη με αυγά, οπου γι΄αυτό το λόγο διατηρούσαν κοτέτσι μέσα στο βαπόρι για τα αυγά του Α΄. Μηχανικού. ( ψυγεία δεν υπήρχαν ούτε κρύο νερό). Αυτοί όμως οι Άγγλοι μηχανικοί δίδαξαν τους δικούς μας πώς λειτουργεί μια ατμομηχανή, και έτσι τα κατάφερα πολλοί Ανδριώτες από καρβουνιάρηδες και θερμαστές να αναρριχηθούν και να γίνουν αξιωματικοί μηχανής και να φθάσουν μέχρι το βαθμό του Α΄. Μηχανικού.

Δεν μπορούσαν να πάρουν διπλώματα αξιωματικού μηχανής γιατί έπρεπε να είχαν 5ετή προϋπηρεσία σε μηχανουργεία και εργοστάσια που στην Άνδρο δεν υπήρχαν. Τα κατάφερναν όμως με κομπίνες και έπαιρναν Αυστριακά διπλώματα που ήταν ισότιμα με τα Ελληνικά.

Παρά ταύτα όμως η Ανδρος είχε πολύ καλούς πρώτους μηχανικούς οπως τον Αχιλλέα Σταματιάδη, που παντρεύτηκε μια κόρη Εμπειρίκου, τον Κουμαριανό που πήρε μια κόρη Γουλανδρή, τον Λεωνίδα Βογιατζίδη που πήρε μια Πολέμη και πολλούς άλλους.

Η κοινωνία της Άνδρου είχε σε μεγάλη εκτίμηση στο προσωπικό μηχανής , οι δε μηχανικοί είχαν μεγάλη υπεροψία έναντι των πλοιάρχων.

Έτσι φθάσαμε στον εικοστό αιώνα από το 1900 και πέρα, και οπως προείπα η Άνδρος μπήκε στον εικοστό αιώνα με 11 πλοία χωρητικότητας 42.000 τόννων και αξίας 235.000 λιρών χρυσών Αγγλία.

Στις αρχές του 20ου αιώνα συνέβησαν τρία πράγματα για τα οποία η Άνδρος πρέπει να είναι υπερήφανη.

1. Η ίδρυση της υπερωκεανείου ναυτιλίας κατά τα έτη 1906 ‘εως 1907 από τον Μωραίτη.

2.Η αναμόρφωση όλου του ναυτικού δικαίου της Ελλάδας στο 1910 από τον Ανδριώτη Υπουργό Επαμεινώνδα Εμπειρίκο.

3. Η ιδιαίτερη συμβολή του Ανδριώτικου ναυτικού στους Βαλκανικούς πολέμους.

Έτσι φθάσαμε με συνεχή ανάπτυξη του Ανδριώτικου  στόλου έως τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο με 63 πλοία από τα οποία βυθίστηκαν κατά τις πολεμικές επιχειρήσεις από τους Αυστριακούς αλλά κυρίως από τους Γερμανούς 52 πλοία και έτσι παρέμειναν με το τέλος του πολέμου μόνο 11 Εμπορικά ατμόπλοια στη Ναυτιλία της Άνδρου. Είχαμε δε δυστυχώς και 30  αφανείς ναύτες  Ανδριώτες από τα απολεσθέντα  αυτά πλοία......................

Υ/Γ
Στο σημείο αυτό με διέκοψε απότομα για οικονομία χρόνου ένας από τους συντονιστές της ημερίδας  ( δεν θυμάμαι ποιος ήταν ούτε το όνομα του).  Και έτσι το υπόλοιπο μέρος της ομιλίας μου έως του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και επέκεινα μέχρι τα σύγχρονα χρόνια δεν ειπώθηκε,

Κωνσταντίνος Στρατής 
Συνταξιούχος Πλοίαρχος,
και πρώην καθηγητής ναυτικών μαθημάτων στο Ναυτικό Λύκειο Άνδρου .

13/6/2025 ανάγνωση του καθημερινού Μεσονυκτικού.

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

 Ο Χριστός δίδαξε την αληθινή Δημοκρατία αν και δεν υπάρχει πουθενά μέσα στη Καινή Διαθήκη Του η λέξη Δημοκρατία.

Όμως σχετικά με τη Δημοκρατία ( χωρίς να αναφέρει τη λέξη) γράφει ο απόστολος Παύλος προς τους Φιλιππισίους κεφ. 2 και στίχοι 4-5 δια Πνεύματος Αγίου τα εξής :

"Μὴ τὰ ἑαυτῶν ἕκαστος σκοπεῖτε, ἀλλὰ καὶ τὰ ἑτέρων ἕκαστος. Τοῦτο γὰρ φρονείσθω ἐν ὑμῖν ὃ καὶ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ,"

Δηλαδή : Μη κoiτάζετε κατά ένα τρόπο στενόκαρδο και μην επιδιώκετε ο καθένας τα ατομικά του συμφέροντα, αλλά ας επιζητεί και ας εξυπηρετεί ο καθένας και τα συμφέροντα των άλλων. Διότι πρέπει σε αυτό να μιμηθείτε το Κυριο, να καλλιεργήστε δηλαδή το φρόνημα της ταπεινοφροσύνης απέναντι των άλλων και της αγάπης προς τους άλλους, το οποίο υπάρχει και στον Ιησού Χριστό.

Οι στίχοι αυτοί μας τονίζουν ξεκάθαρα ότι όπου υπάρχει και επικρατεί μεταξύ των ανθρώπων το στυγνό προσωπικό υλικό συμφέρον, τότε σε μια τέτοια κοινωνία ανθρώπων δεν υπάρχει αληθινή Δημοκρατία. Όσο λοιπόν αποδιώχνουμε τα λόγια του Ευαγγελίου του Χριστού από την εν γένει Διοίκηση της Ελλάδος σε όλους τους τομείς της και ιδιαίτερα από τα πολιτικά κόμματα, από μέλη των οποίων απαρτίζεται η Βουλή των Ελλήνων, , τότε η Χώρα μας όλο και θα χάνει την έννοια της αληθινής Δημοκρατίας και θα διολισθαίνει σε φασιστικά καθεστώτα με επίφαση "Δημοκρατίας" του "αποφασίζομεν και διατάσσομεν" ερήμην και εν πολλοίς εναντίον του λαού της, ο οποίος δια της ψήφου του αναδεικνύει τους Βουλευτές του" . Ο απλός πολίτης θα νομίζει ότι υπάρχει Δημοκρατία αλλά δεν θα υπάρχει . Εκείνο που θα ανθίζει και θα κυριαρχεί θα είναι η Ολιγαρχία και τα συμφέροντα του δικού της στενού κύκλου, και όχι τα συμφέροντα των άλλων.

Συμπέρασμα : Αληθινή Δημοκρατία υπάρχει σε μια Χώρα μόνον όταν οι πολίτες της δεν κοιτούν μόνον το ατομικό τους συμφέρον, αλλά κοιτούν και φροντίζουν για το συμφέρον των άλλων.

Κωνσταντίνος Στρατής

Ερασιτέχνης ψάλτης.

11/6/2025 ανάγνωση του καθημερινού Μεσονυκτικού.

Ο ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.

 Ο ηλεκτρονικός προσωπικός αριθμός του ανθρώπου.

Το Χάραγμα του Θηρίου που οπωσδήποτε κάποτε θα γίνει υποχρεωτικό, πάντα σύμφωνα με την Αποκάλυψη του Ιωάννη, και που θα είναι το ανεξίτηλο σφράγισμα όσων ανθρώπων το δεχτούν στο μέτωπό τους ή στο δεξί τους χέρι, και που θα είναι σημείο χωρίς επιστροφή της πλήρους υποταγής τους στη παγκόσμια εξουσία του αντίχριστου, δεν θα έρθει αμέσως μετά τη παραλαβή των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων.

Θα μεσολαβήσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε όλοι να το εμπεδώσουν μέσα στη συνείδηση τους ότι όλη η αξία τους θα εκφράζεται με τον αριθμό που θα τους επιβάλει ο αντίχριστος μέσω των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων και που το θεμέλιο του θα είναι ο αριθμός 666.

Το όνομα που δόθηκε με το Χριστιανικό βάπτισμα στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος τότε δεν θα έχει καμμιά ουσιαστική αξία, διότι ο αριθμός του ανθρώπου που θα απορρέει από το 666 θα τα περιλαμβάνει τα πάντα όλα όσα συνθέτουν την ανθρώπινη προσωπικότητα του, υπόσταση του, και την ύπαρξη του πάνω στη γη, τότε η εν Χριστώ ελευθερία και το θεϊκό αυτεξούσιο θα έχει χαθεί για πάντα για τους σφραγισμένους γιατί το αυτεξούσιο τους θα το έχουν παραχωρήσει στον αντίχριστο, πλην όμως ο άνθρωπος που θα δεχτεί το χάραγμα του θηρίου θα έχει τη ψευδαίσθηση ότι είναι πλήρως ελεύθερος, αλλά θα έχει τόση ελευθερία όση να εκτελεί μόνον τα έργα του αντιχρίστου που θα είναι η επιβολή με δρακόντειους νόμους των ανηθίκων "ανθρωπίνων" δικαιωμάτων.

Την εποχή εκείνη που του σφράγισμα το θηρίου θα έχει γίνει υποχρεωτικό, τότε το έργο της διάδοσης του Ευαγγελίου του Χριστού θα τελεί υπό αφόρητο διωγμό, και όσοι διδάσκουν το Ευαγγέλιο θα θεωρούνται βασανιστές του λαού και θα θανατώνονται.

Αυτά τα ζοφερά περιγράφονται με λεπτομέρειες στην Αποκάλυψη του Ιωάννου..

Μια πρόγευση του τί πρόκειται να συμβεί τότε, αιωρείται από τώρα με τη προσπάθεια αλλαγής του νοήματος και της αξίας της Χριστιανικής οικογένειας, με το γάμο των σοδομιστών , και με την ανάρτηση βλασφήμων εικόνων στην Εθνική Πινακοθήκη.

Όλα αυτά είναι όψεις του ιδίου νομίσματος με παρονομαστή τη διαβολική προσπάθεια της πλήρους αποστασίας από τις εντολές του Ευαγγελίου του Χριστού.

Το θέμα της Εθνικής Πινακοθήκης είναι πολύ σοβαρό γιατί δείχνει ανάγλυφα ότι όλες οι εξουσίες Νομοθετική, Δικαστική και Εκτελεστική ήδη έχουν παραδοθεί αμαχητί στη πλήρη υποταγή τους στον αντίχριστο που σήμερα κινεί τα νήματα του αντί του Χριστού.

Σήμερα γίνεται μεγάλη προσπάθεια από τις δυνάμεις του αντιχρίστου να πεισθούν όλοι ότι το χάραγμα του θηρίου δεν είναι δα και τίποτα σπουδαίο, αφού όλοι από τώρα, έτσι κι αλλοιώς , είναι υπό παρακολούθηση με τα κινητά τηλέφωνα, με τις κάρτες, με τον αριθμό ΑΜΚΑ, με τον αριθμό Δ.Ο.Υ κλπ.

Όμως δεν υπάρχει πιο μεγάλο ψεύδος από αυτό. Αν ίσχυε αυτό, τότε δεν θα ζητούνταν ποτέ το ανεξίτηλο σφράγισμα των ανθρώπων με ένα μοναδικό αριθμό για τον κάθε άνθρωπο, τον οποίο η Αποκάλυψη ονομάζει Χάραγμα του Θηρίου.

Το κείμενο μου έχει ενημερωτικό χαρακτήρα και προσωπικά δεν έχω το δικαίωμα να πω σε κανένα άνθρωπο τί να κάνει και τί να μη κάνει.

Αν θα δεχτεί το Χάραγμα του θηρίου ή όχι. Αυτό είναι προσωπική υπόθεση του καθενός και της καθεμίας.

Ο καθένας ας μελετήσει με αγάπη και προσοχή το Ευαγγέλιο του Χριστού και μόνος του θα λάβει την απόφαση αν δεχτεί ή όχι το χάραγμα του θηρίου.

Στην Αποκάλυψη του Ιωάννη κεφάλαιο 13 περιγράφονται λεπτομερώς αν και με δυσδιάγνωστο τρόπο το τί θα συμβεί σε όσους δεχτούν αυτό το χάραγμα, αλλά και το τί θα συμβεί σε όσους δεν το δεχτούν.

Όσοι δεν το δεχτούν θα είναι σαν να μην υπάρχουν, διότι δεν θα έχουν πουθενά πρόσβαση, και στο τέλος θα πεθάνουν από λιμοκτονία και από έλλειψη ιατροφαρμακευτικής αγωγής, δεν θα μπορούν ούτε να πουλήσουν αλλά ούτε και να αγοράσουν τίποτα.

Η απόφαση είναι προσωπική για τον καθένα και ανάλογη με τη πίστη του καθενός

Θα περιμένουμε να δούμε και την απόφαση της Συνόδου της Ιεραρχίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος,( αν συνέλθει ποτέ γι΄αυτό το θέμα και αποφασίσει με καθαρή απόφαση χωρίς υπεκφυγές)

Ο Χριστός μας είπε στη διδασκαλία του , ότι είναι ανάγκη να έρθουν τα σκάνδαλα, αλλά αλλοίμονο σε αυτούς μέσω των οποίων έρχονται τα σκάνδαλα.

Και το υποχρεωτικό χάραγμα του Θηρίου της Αποκάλυψης θα είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο από καταβολής του κόσμου γιατί θα θέσει σε πολύ μεγάλη δοκιμασία, στη μεγαλύτερη δοκιμασία όλων των εποχών, και όλους τους ανθρώπους επί της γης σε παγκόσμιο επίπεδο.

Δεν διεκδικώ το αλάθητο για τα όσα γράφω παραπάνω, τα οποία μπορεί να υπόκεινται σε λάθη μου, επίσης δεν θεωρώ ότι ερμηνεύω ή διδάσκω την Αποκάλυψη του Ιωάννου, διότι αυτή δεν ερμηνεύεται, αλλά μόνο αποκαλύπτεται σε όσους έχουν αληθινή και ζωντανή πίστη στο Χριστό.

Κωνσταντίνος Στρατής

Ερασιτέχνης ψάλτης.

Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΗΣ

 Η ουσία της Χριστιανικής πίστης είναι να δώσουμε με την ελευθερία μας χώρο στο Χριστό να κατοικήσει μέσα στις ψυχές μας ώστε να μας επαναφέρει στις αρχικές προδιαγραφές μας τις οποίες η αμαρτία αμαύρωσε, ώστε να ξαναγίνει ο κάθε άνθρωπος η εικόνα του Θεού επί της γης και η μελλοντική ομοίωση του με Αυτόν στη βασιλεία των ουρανών. Όλα τα Μυστήρια της Χριστιανικής πίστης, οι ιερές τελετές της Εκκλησίας μας με προεξάρχουσα τη Θεία Λειτουργία οδηγούν σε αυτό το τελικό σκοπό, του οποίου το θεμέλιο είναι ο Σταυρικός θάνατος και η Ανάσταση του Σωτήρα Χριστού και η συμμετοχή μας στη Θεία Κοινωνία του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Η επαναφορά του κάθε ανθρώπου σε αυτές τις αρχικές προδιαγραφές του είναι αυτό που αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης μεταφέροντας το λόγο του Χριστού στο τρίτο κεφάλαιο του Ευαγγελίου Του στη συνομιλία του με το Νικόδημο. Για όλο αυτό το έργο της επαναφοράς στις αρχικές προδιαγραφές του να είναι η εικόνα και η ομοίωση του Θεού, ο άνθρωπος πέραν από τη θέληση του να δεχτεί ΄ώστε ο Χριστός δηλαδή ο Θεός να κατοικήσει μέσα του δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα άλλο, όλα τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει το Άγιο Πνεύμα.

Από κει και πέρα ο άνθρωπος που έχει δεχτεί το Χριστό μέσα του, δεν χρειάζεται να κάμει τίποτα για να αποδείξει στους άλλους ανθρώπους τα καλά του έργα του ή τη καλοσύνη του ή τις αρετές του, γιατί όλα αυτά θα τα αποδείξει ο Χριστός στη τελική κρίση του στη Δευτέρα Παρουσία Του, αν όλα αυτά έγιναν σύμφωνα με το άγιο θέλημα του, ή αν έγιναν από υστεροβουλία και εγωισμό.

Κωνσταντίνος Στρατής

Ερασιτέχνης ψάλτης..

Ο Κώστας Λιοπύρος στην Μαριάννα Φωτοπούλου στον Asteras 92FM . Ακούστε αυτή την εξαιρετική συνέντευξη μέχρι του τέλους της.

ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗ΅ΕΛΛΑΔΑΣ

 Το μέγιστο πρόβλημα της Ελλάδας είναι ότι η γεννητικότητα των Ελλήνων έχει φθάσει στο κατώτατο σημείο, στο ναδίρ. Αυτό το φαινόμενο οφείλεται πρώτιστα στη σχεδόν παντελή έλλειψη της εμπιστοσύνης μας στη πρόνοια του Θεού,στην έλλειψη της αγάπης μας προς την οικογένεια και προς τη πατρίδα, και εν γένει οφείλεται στη μεθοδευμένη απιστία μας προς το Τριαδικό Θεό.. Όλες οι υπόλοιπες αιτίες είναι δευτερεύουσες ή τριττεύουσες. Οι πρόγονοι μας ζώντας με μεγαλύτερη φτώχεια από ό,τι ζούμε εμείς σήμερα ,σε έλλειψη κατάλληλης παιδείας και πανεπιστημιακής μόρφωσης, σε παντελή έλλειψη των αγαθών του σύγχρονου πολιτισμού, ηλεκτρικού ρεύματος , νερού στο σπίτι, τηλεφωνικής επικοινωνίας, ακόμη και έλλειψης του κατάλληλου εποχικού ιματισμού, και σε παντελή έλλειψης αυτοκίνησης, εν τούτοις γεννούσαν πολλά παιδιά και οι περισσότερες οικογένειες ήταν πολύτεκνες. Εάν δεν αλλάξει αυτή η κατάσταση σε μερικά χρόνια θα εξαφανιστούν οι Έλληνες εξ αιτίας της υπογεννητικότητας και της συνεχούς γήρανσης του γηγενούς πληθυσμού, και τη Πατρίδα μας την Ελλάδα ύστερα από χιλιάδες χρόνια θα την καταλάβουν και θα τη κατοικήσουν βάρβαροι λαοί και έτσι θα πάει χαμένο το αίμα των ηρώων προγόνων μας που το έχυσαν υπερασπιζόμενοι αυτό το μικρό κομμάτι της γης, που βρίσκεται μεταξύ της Ανατολής και της Δύσης.

Κωνσταντίνος Στρατής

Ερασιτέχνης ψάλτης

Όλες οι αντιδράσει

8/6/2025 Λόγος εις την Πεντηκοστή και εις το Άγιο Πνεύμα του Αγίου Γρηγ...

Το "δάγκωμα¨ και η "καταβρόχθιση" μεταξύ των Ελλήνων.

 "Εἰ ἀλλήλους δάκνετε καὶ κατεσθίετε, βλέπετε μὴ ὑπ’ ἀλλήλων ἀναλωθῆτε." ( Γαλάτας , 5 : 15 )

Ερμηνεία από τον Κωνσταντίνο Στρατή.

"Εάν δαγκώνετε και καταβροχθίσετε ο ένας τον άλλον, πράγμα που μαρτυρεί έλλειψη αγάπης, προσέξτε, μήπως καταστραφείτε και αφανιστείτε μεταξύ σας."

Υ/Γ

Ο μεγαλύτερος εχθρός των Ελλήνων είναι "το δάγκωμα" και η "φαγωμάρα" μεταξύ τους από την αρχή της ύπαρξης τους στον Ελληνικό Χώρο, και δυστυχώς μέχρι και σήμερα εξακολουθεί η ίδια κατάσταση της ζηλοτυπίας και του μίσους και της διχόνοιας μεταξύ των Ελλήνων , αρχής γενομένης από τους πολιτικούς μας οι οποίοι δαγκώνουν και κατατρώγουν ο ένας τον άλλον.

9/6/2025 Του Αγίου Πνεύματος, ανάγνωση κατ΄οίκον τυ Μεσονυκτικού από το...

7/6/2025, Ψυχοσάββατο. Ανάγνωση κατ΄οίκον του Μεσονυκτικού.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΣΟΙ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΙΟΤΗΤΑ.

 Τί πρέπει να κάνουν όσοι επιθυμούν αληθινά την αγιότητα;

Είναι ανάγκη να εκτιμήσουν την αξία της και πάντοτε να είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν τα πάντα για την επίτευξή της. Όσοι επιθυμούν την αγιότητα πρέπει να ταπεινώσουν τον εγωισμό τους και να παραχωρούν μέσα τους τη θέση στον Υιό του Θεού, που είναι ο Κύριος και Θεός και Εκείνος που χαρίζει τον αγιασμό στους αγωνιζόμενους πιστούς. Και πράγματι ο Χριστός είναι αυτός που δίνει τη χάρη Του στους πιστούς για να ολοκληρώσουν τον πνευματικό τους αγώνα και να ακολουθήσουν το παράδειγμα των αγίων, οι οποίοι δόξασαν το Θεό αφού υπερνίκησαν τον εαυτό τους και ενώ έζησαν στο κόσμο αυτό υψώθηκαν πάνω από αυτόν και έζησαν τη ζωή του Χριστού.

 O δὲ Ἰησοῦς εἶπεν· ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με· τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. ( Ματθ. 19: 14 )

Η σύσταση του Κυρίου, φέρτε τα παιδιά προς εμένα και μη τα εμποδίζετε, ισχύει για τους γονείς και τους δασκάλους κάθε εποχής, κάθε έθνους και κάθε φυλής.. Το πλησίασμα των παιδιών κοντά στο Χριστό και το θέλημα Του αποτελεί τη καλύτερη ασφάλεια για τα παιδιά, γιατί δεν υπάρχει αλλού η σωτηρία, ούτε άλλο όνομα έχει δοθεί κάτω από τον ουρανό, με το οποίο μπορεί να σωθεί κάποιος παρά μόνο το όνομα του Ιησού Χριστού. Αυτός είναι το θεμέλιο και η κεφαλή της Εκκλησίας. Αυτός είναι η αλήθεια και το φως το αληθινό που φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στο κόσμο.

Ο Χριστός μαζί μας. Αμήν

6/6/2025, Ανάγνωση κατ΄οίκον του Μεσονυκτικού από τον Κωνσταντίνο Στρατή.

5/6/2025 Ανάγνωση του 20ου καθίσματος του Ψαλτηρίου ( Ψαλμοί 143-150)

5/6/2025 Tο Συναξάριον των αγίων που εορτάζουν σήμερα.

5/6/2025 Προοιμιακή-Πρωινή Προσευχή.

''ΒΑΣΙΛΕΥ ΟΥΡΑΝΙΕ''Δοξαστικό Αίνων Πεντηκοστής. Χορός Κων/πολιτών.υπό Θρ...

 Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον, κατ΄εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν , άρσεν και θήλυ εποιησεν αυτούς. ( Γενεσις Α΄27)

( Το πιο κάτω επεξηγηματικό κείμενο απηχεί προσωπικές μου σκέψεις, που μπορεί να είναι υποκείμενες σε λάθη μου)

Την έκτη ημέρα της δημιουργίας ο Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο με προδιαγραφές να είναι η Εικόνα Του. Δεν μπορεί ποτέ να αριθμοποιηθεί ο άνθρωπος , γιατί ο Θεός δεν είναι αριθμός, αλλά είναι ο Ην ο Ων και ο Ερχόμενος.

Όποιος βλασφημά το Θεό, στην ουσία βλασφημά τον άνθρωπο που είναι η εικόνα του Θεού και ας λέει υποκριτικά ο βλασφημών το Θεό, ότι "κόπτεται" και φροντίζει για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Διότι στην ουσία για το μόνο που φροντίζει είναι η στυγνή επιβολή του πάνω στην Εικόνα του Θεού ( αυτό το απέδειξε το βδέλυγμα της Εθνικής Πινακοθήκης).

Στη πραγματικότητα της Αγίας Γραφής και ειδικώτερα στη πραγματικότητα του Ευαγγελίου του Χριστού, ένα είναι το μοναδικό ουράνιο και παράλληλα γήινο ανθρώπινο δικαίωμα, να είναι και να παραμένει ο άνθρωπος με της πράξεις του η Εικόνα του Θεού!

Και για να γίνει αυτό θα πρέπει να πιστεύει και να αγαπάει το Χριστό πάνω από όλα τα υπόλοιπα.

Γι΄αυτό το λόγο οι Χριστιανοί δεν γίνεται να δεχτούν την απόλυτη αριθμοποίηση και ψηφιοποποίηση τους. Δεν είναι computer οι άνθρωποι, διότι είναι ψυχές και ο Δημιουργός των ψυχών μας είναι ο Τριαδικός Θεός και σε αυτόν υπακούν οι Χριστιανοί και όχι στους κανόνες της παγκοσμιοποίησης που υβρίζει και συνεχώς παρακάμπτει τις εντολές και τα δικαιώματα του Ευαγγελίου του Χριστού.

Οι Έλληνες ήρωες της επανάστασης του 1821 με το σύνθημα τους : Ελευθερία ή θάνατος" μας δίδαξαν και μας κληρονόμησαν τη ξεκάθαρη ιδέα ότι: ή θα είμαστε ελεύθεροι με την εν Χριστώ ελευθερία να είμαστε η εικόνα του Θεού, ή θα είμαστε σκλάβοι όχι πια στους Tούρκους αλλά τώρα σκλάβοι σε ένα ασεβές και ανίερο παγκόσμιο καθεστός που θα διέπεται από τις αρχές του αντιχρίστου. Και οι Χριστιανοί, ακόμη και σήμερα , προτιμούν το θάνατο όπως οι πρόγονοι τους, παρά την υποδούλωση τους στον αντίχριστο.

Κωνσταντίνος Στρατής

Ερασιτέχνης ψάλτης.

ΤΟ ΝΕΚΡΟ ΚΟΣΜΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ

 Όσοι σταυρώθηκαν και αναστήθηκαν μαζί με το Χριστό σκέφτονται τα άνω και ζουν μια νέα αναστημένη ζωή που μένει ανεπηρέαστη από τη κακία ή τη καλοσύνη του κόσμου διότι το παλιό κοσμικό φρόνημα τους είναι πια νεκρό. Γι αυτό δεν επαίρονται ούτε από τους επαίνους και τις τυχόν κολακείες, αλλά ούτε τους πτοούν και τους στενοχωρούν οι ύβρεις και οι συκοφαντίες. Καμιά δύναμη, κανένας υποκριτικός ή μη υποκριτικός έπαινος, καμιά συκοφαντία και κατηγορία δεν έχουν τη δύναμη να τους βγάλουν έξω από το στενό και ανηφορικό δρόμο του Χριστού που οδηγεί στη βασιλεία των ουρανών.

Οι Χριστιανοί καλό και ωφέλιμο είναι να παραμένουν όσο γίνεται πιο μακριά από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Η επικοινωνία τους κυρίως πρέπει να είναι με το Θεό και μάλιστα στο πιο απόμερο μέρος του σπιτιού τους σύμφωνα με την εντολή του Χριστού.

Η παρηγοριά τους και η αναγνώριση του τυχόν ειλικρινούς έργου τους υπέρ του Χριστού και της δικής του δόξας, δεν πρέπει ποτέ να τίθεται σε κοινή ακουστικότητα και τηλεοπτική θεαματικότητα με ατέρμονες συνομιλίες με τους οποιουσδήποτε "τηλεαστέρες" οι οποίοι κατά κανόνα είναι οι διαστροφείς της αλήθειας του Χριστού.

Οι αληθινοί άγιοι και απολογητές του Χριστού ανά τους αιώνες δεν προσπάθησαν ποτέ να αποδείξουν στο κόσμο της αμαρτίας το έργο τους για το Χριστό, ούτε ποτέ ζήτησαν συμπαράσταση και εύνοια από το κόσμο της αμαρτίας. Αντίθετα όποτε μίλησαν ο λόγος τους ήταν πάντοτε μόνον υπέρ της αληθείας του Ευαγγελίου του Χριστού , και δεν ζήτησαν ποτέ καμιά αναγνώριση, δόξα και έπαινο για τους εαυτούς τους.

Κωνσταντίνος Στρατής

Ερασιτέχνης ψάλτης