"....... Ετερος δὲ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ, Κύριε, ἐπίτρεψόν μοι πρῶτον ἀπελθεῖν καὶ θάψαι τὸν πατέρα μου. Ο δὲ ᾽Ιησοῦς είπεν αὐτῷ, ᾽Ακολούθει μοι, καὶ ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς..... " ( Ματθαίου Η΄ 21-22 )

Ενας άλλος από τους μαθητές του είπε σε αυτόν : Κύριε επίτρεψε μου πρώτα να απέλθω για να θάψω τον πατέρα μου. Ο δε Ιησούς του απάντησε : Ακολούθησε με, και παράτα τους νεκρούς να θαψουν τους δικους τους νεκρούς.

Από μια πρώτη επιφανειακή ματιά φαίνεται πολύ σκληρός ο λόγος του Χριστού. Τί του ζήτησε ο μαθητής του; Να τον αφήσει για λίγο να παρασταθεί στη κηδεία του πατέρα του! Και όμως ο Κύριος του το αρνήθηκε! Μάλιστα του ειπε : Εσύ πια ανήκεις σε μένα , ο σαρκικός πατέρας σου είναι ήδη νεκρός, άφησε τους άλλους νεκρούς να τον θάψουν! Μα οι άλλοι που θα έθαβαν το νεκρό, ήταν ζωντανοί άνθρωποι! Γιατί άραγε τους αποκάλεσε νεκρούς ο Χριστός;

Τους αποκάλεσε έτσι γιατί ζωντανοί είναι μόνο όσοι τον ακολουθούν, οι υπόλοιποι είναι όλοι νεκροί. Και σύμφωνα με το Χριστό οι ζωντανοί δεν πρέπει να συμμετέχουν σε καμμια πράξη με τους νεκρούς , ακόμη κι αν είναι για να θάψουν έναν άλλο σωματικά νεκρό άνθρωπο!

Είναι αυστηρός και βαρύς ο λόγος του Χριστού; Οχι, δεν είναι!

Στα εδάφια αυτά ο Κύριος θελει να τονίσει στους αληθινούς και πραγματικούς μαθητές του ότι δεν πρέπει να διαθέτουν ούτε ελάχιστο χρόνο για να συναλλάσσονται ή να αντιπαρατίθενται με τους πνευματικά νεκρούς. Πρέπει να μένουν προσκολημμένοι στο Χριστο και Αυτόν να ακολουθούν. Κάθε συμμετοχή με αυτούς τους νεκρούς ακόμη και στο πένθος είναι ανεπίτρεπτη. Ο Χριστός επιτρέπει στους μαθητές του μόνον μία σχέση να έχουν οι πνευματικά ζωντανοί με τους πνευματικά νεκρούς και αυτή η σχέση είναι μόνο διδασκαλίας του Ευαγγελίου του, σε όσους ακουσουν, πιστέψουν στο Χριστό και αναστηθούν από τη νεκρή κατάσταση στην οποία βρισκονται.

Κωνσταντίνος Στρατής