Αλλά γιατί έχει απείρως μεγαλύτερη αξία για μας τους κατοίκους επί της γης η επιδιωξη της δόξας του Θεού, και όχι της δικής μας εφήμερης δόξας; Μήπως ο απειροτελειος και άχρονος Τριαδικός Θεός ο δημιουργός των συμπάντων έχει ανάγκη της δόξας του από εμάς τους αχρειους και αμαρτωλούς που καθημερινά με τις αμαρτωλές πράξεις μας προσβάλλουμε το άγιο όνομα του; Όχι βέβαια! Εμείς έχουμε ανάγκη να τον δοξάζουμε σε μια αέναη αδιάκοπη δοξολογία, γιατί τότε έρχεται και μας επισκιάζει η δική Του άφθαρτη θεϊκή του δόξα και όχι η φθαρτή ανθρώπινη δόξα, η δική του δόξα είναι αυτή που μας περιβάλλει με ένα αόρατο μανδύα προστασίας και αυτή είναι που καθοδηγεί τα βήματα μας. Είναι η εμπροσθοφυλακή μας και η οπισθοφυλακή μας, Και αυτή η δόξα ακολουθεί στους αιώνας τους Αγίους Και Μάρτυρας, και ταπεινούς ομολογητές του Χριστού, όπου μεσα απο τιςΒυζαντινες εικόνες τους μας θυμίζουν το άφθαρτο στεφάνι που εδεχθηησαν από τον δικαιοκριτη Χριστό, επειδή υπέφεραν για τη δική του δόξα, ομολογησαντες Αυτόν με παρρησια ως τον Κύριο και Σωτηρα τους.
Κωνσταντίνος Στρατής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου