ΨΑΛΜΩΔΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ- Έτσι ακούγονταν 1500 χρόνια πριν

ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΙΟΥΣ ΠΑΡΕΞΗΓΕΙΤΑΙ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ;

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι πολύ απλή, η παρεξήγηση οφείλεται εξ αιτίας της λανθασμένης ερμηνείας της διδασκαλίας του Χριστού, ή της λανθασμένης αντίληψης των λόγων, των προθέσεων και της συμπεριφοράς του Χριστού, ή εξ αιτίας των κατηγοριών και συκοφαντιών τις  οποίες υπέστη ο Χριστός τότε και τώρα. Αλλά η πιο συνηθισμένη παρεξήγηση είναι η χρήση των μεγάλων εορτών του Χριστιανισμού για τη καλοπέραση μας, δηλαδή να αποβαίνουν οι μεγάλες Χριοστιανικές εορτές για να φάμε καλύτερα, να διασκεδάσομε περισσότερο, να κάνομε διακοπές από τις εργασίε; μας ή να πάμε εκδρομές επ΄ευκαιρία των εορτών. Και μπορεί να είναι καλά και ωφέλιμα όλα αυτά και δεν πρέπει όλα να τα ισοπεδώνομε.
Όμως η Χριστιανική πίστη είναι κάτι το τελείως διαφορετικό. Είναι η πλήρης υποταγή και αφιέρωση στο λόγο του Χριστού, που θα προέρχεται από την άνευ όρων και πάνω από όλα τα άλλα θερμή  αγάπη μας προς Αυτόν. Μια τέτοια πίστη ποτέ δεν θα παρεξηγηθεί, ούτε θα οδηγήσει τους χλιαρούς πιστούς στο Χριστό σε παρεξηγημένες πράξεις που θα απορρέουν από την χλιαρή πίστη τους. 
Τα παραδείγματα είναι πολλά  αλλά δεν θα φέρω κανένα για τη συντομία αυτού του κειμενου μου και για να μη κουράζω τους αναγνώστες μου. 

Κωνσταντίνος Στρατής 
 Ερασιτέχνης ψάλτης.

• 
  

Η ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ.

 Η αἰώνια ζωὴ καὶ τὰ ἐμπόδια ἀπὸ τὰ πλούτη.

"Τω καιρώ εκείνω, άνθρωπος τις προσήλθε τω Ιησού, πειράζων αυτόν και λέγων. Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου. Ο δὲ εἶπε· ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου. Ακούσας δὲ ταῦτα ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· Έτι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. Ο δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα. Ιδὼν δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. Εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ραφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. Εἶπον δὲ οἱ ἀκούσαντες· Καὶ τίς δύναται σωθῆναι; Ο δὲ εἶπε· Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις, δυνατὰ εστί παρὰ τῷ Θεῷ" Λουκά ΙΗ΄, 18 - 27

Ερμηνευτική σχολιαστική ανάλυση.

.Το κύριο θέμα της Ευαγγελικής περικοπής είναι γνωστό σε όλους : "Η αἰώνια ζωὴ καὶ τὰ ἐμπόδια ἀπὸ τὰ πλούτη".

Θα σχολιάσω τη στιχομυθία του Ιησού Χριστού και του πλουσίου : "Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;" Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· "τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. "

Εδώ παρατηρούμε ότι ο πλούσιος αποκαλεί τον Ιησούν, "διδάσκαλον αγαθόν",και επίσης παρατηρούμε ότι ο Ιησούς δεν αποδέχεται αυτόν τον επαινετικό τίτλο, και του απαντάει, Γιατί με λέγεις αγαθό; Κανένας δεν είναι αγαθός παρά μόνον ένας, ο Θεός. Ο πλούσιος δεν είχε ιδέα ότι μπροστά του βρισκόταν ο Ανθρωπος και Θεός που είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός, το Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας που κάθεται στα δεξιά του Θεού. Τον βλέπει μόνο σαν άνθρωπο και μάλιστα σαν ένα από τους πολλούς "αγαθούς δασκάλους", όμως ο Χριστός είναι απείρως μεγαλύτερος από ένα αγαθό δάσκαλο, είναι ο Σωήρας όλων των ανθρώπων, είναι ο Θεάνθρωπος Χριστός που ήλθε και σταυρώθηκε και αναστήθηκε γα τις αμαρτίες ημών των αμαρτωλών όλων των εποχών. Η απιστία λοιπόν του πλουσίου προς τη Θεότητα του Χριστού, τον έκανε να τον βλέπει σαν αγαθό και καλό άνθρωπο, τον έκανε να μην εφαρμόσει το Λόγο του, που του είπε , " Σου λείπει κάτι ακόμα, πήγαινε και μοίρασε τα πλούτη σου στους φτωχούς , και έλα μαζί μου, ακολούθησε με ως φτωχός και πένης, και θα έχεις σαν ανταμοιβή τον ουράνιο πλούτο και θησαυρό. "

Ο Κύριος μιλώντας σαν άνθρωπος είπε στον πλούσιο "να τηρήσει τις εντολές του νομου", αλλά μιλώντας του ως Θεός του είπε: " Σου λείπει κάτι ακόμα, πήγαινε και μοίρασε τα όλα στους φτωχούς και έλα να με ακολουθήσεις , και θα βρεις αιώνια πλούτη και ουράνιους θησαυρούς."

Αγαπητοί διαδικτυακοί φίλοι, αυτός είναι ο Σωτήρας μας ο Χριστός, που τα θέλει όλα δικά του, όλα, και τίποτα για τον εαυτό μας! Μπορεί να είμαστε υπάκουοι καθόλα, έντιμοι και νομοταγείς, ακόμη και να εφαρμόζουμε ένα μέρος των Θεϊκών νόμων ή και όλο το Θεϊκό νόμο, αλλά ο Χριστός τα θέλει όλα δικά του. Επαναλαμβάνω : Όλα δικά του!

Θέλει αυτά που μαζέψαμε με κόπους και θυσίες μιας ζωής, να τα εγκαταλείψουμε όλα χάριν του Ευαγγελίου του, απαιτεί να τον ακολουθήσουμε , αν μας το ζητήσει, ακόμη και πάμφτωχοι, γυμνοί, χωρίς ρούχα και παπούτσια , χωρίς τον υλικό πλούτο που γι΄αυτόν θυσιάσαμε τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας ή μπορεί και να τον κληρονομήσαμε. Ζητάει να τον ακολουθήσουμε με τα γυμνά μας πόδια πατώντας πάνω στα ματωμένα ίχνη του που άφησε ανεξίτηλα πάνω στη γη.

Η αιώνια ζωή και τα ουράνια πλούτη για το Χριστό δεν συγκρίνονται με όλο τον υλικό κόσμο, ούτε υπάρχει καμμια ζυγαριά για να τα ζυγίσει και να τα συγκρίνει.

Ο πλούσιος της Ευαγγελικής περικοπής ήταν ένας καλός άνθρωπος, δεν είχε μοιχεύσει, ή φονεύσει, ή κλέψει, ή ψευδομαρτυρήσει, τιμούσε τὸν πατέρα του καὶ τὴν μητέρα του, ήταν ένας αξιοσέβαστος άνθρωπος ηθικός και έντιμος τιμώμενος από όλους , και όμως για τον Χριστό δεν είχε καμμια απολύτως αξία, γιατί αρνήθηκε τη ΘΕότητα του Χριστού, αρνήθηκε να εφαρμόσει τη μοναδική εντολή που του ζήτησε ο Χριστός να κάνρει πράξη, και αυτή ήταν να απαρνηθεί όλο το πλούτο του!

Γι΄αυτό ο δρόμος του Χριστού είναι τραχύς, δύσβατος, δύσκολος και εν πολλοίς ακατόρθωτος στους πολλούς, και λίγοι είναι αυτοί που τον βρίσκουν και τον ακολουθούν.

Ας δούμε τώρα αν ο συγκεκριμένος πλούσιος είχε εφαρμοσει την εντολή του Χριστού, και είχε παραδώσει τον επίγειο πλούτο του στους φτωχούς όπως του ζήτησε ο Χριστός, τον οποίο πλούτο έτσι κι αλλοίώς σε λίγα χρόνια τον άφησε όταν πέθανε, ποια θα ήταν τα αποτελέσματα, εάν είχε ακολουθήσει την εντολή του Χριστού :

1) Θα μας ήταν γνωστό το όνομα του.

2) Θα είχε γίνε μαθητής και απόστολος του Χριστού.

3) Θα είχε κερδίσει την αιώνια ζωή και τον ουράνιο πλούτο της βασιλείας του Θεού.

4) Θα είχε συμπεριληφθεί στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας μας.

Τώρα στη μνημη μας υπάρχει σαν ένας άνθρωπος που "ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα", ήταν πολύ πλούσιος, ήταν ένας καλός άνθρωπος που εφάρμοζε τις εντολές του αερχαίου νόμου, και τίποτα άλλο πιο πέρα, γιατί αρνήθηκε την ειδική εντολή γι΄αυτόν, που του είπε να εφαρμόσει ο Χριστός. Ο πλούσιος περίμενε επαινετικά λόγια από τον "αγαθό δάσκαλο" επειδή τηρούσε τις εντολές του νόμου, , και αντί αυτού ο Χριστός του είπε ότι ήταν ελλειπής σε κάτι πολ΄υ σπουδαίο, του ζήτησε να τον ακολουθήσει γυμνός και πάμφτωχος. Επόμενο ήταν να γίνει περίλυπος ο πλούσιος, γιατί γι΄αυτόν η εντολή του Χριστού ήταν δυσβάσταχτη, δεν μπορούσε με τίποτα να απαρνηθεί το πλούτο του.

Και λοιπόν ; Πλούσιοι υπήρξαν πολύ στο διάβα του χρόνου που έμειναν στην αφάνεια και που έχασαν τη βασιλεία των ουρανών, γιατί η ψυχή τους ήταν προσκολημμένη στα πλούτη , όμως άνθρωποι του Θεού υπήρξαν ολίγοι, που ενώ μπορεί και αυτοί να έμειναν στην αφάνεια, εν τούτοις κέρδισαν τη βασιλεία των ουρανών.!

Κωνσταντίνος Στρατής

ερασιτέχνης ψάλτης,

συνταξ. πλοίαρχος ε.ν.

30/11/2024 Το Απολυτίκιο του Αγίου Ανδρέου

30/11/2024Μνήμη του αγίου και ενδόξου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου ...

Ο Καλύτερος Χερουβικός Ύμνος - (Υπότιτλοι)

Πολυέλεος «Δούλοι Κύριον» ήχος πλ. α΄, Πέτρου λαμπαδαρίου - Ι.Μ.Μ. Βατοπ...

Ανοιξαντάρια πλ. δ΄, Φωκαέως

30/11/2024 Το Μεσονυκτικό της Λιτής του Αγίου Ανδρέου Αποστόλου του Πρωτ...

29/11/2024 Μνήμη των αγίων Μαρτύρων Παραμόνου και Φιλουμένου.

Σταμάτης Γονίδης - Εξομολόγηση - Official Music Video

Ο ΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 

Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν· ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν
Ευαγγέλιο του Ματθαίου, κεφάλαιο ΙΑ΄, στίχοι 28-30



Ερμηνευτική σχολιαστική ανάλυση.
 Με αυτά τα λόγια του καλεί ο Κύριος Ιησούς Χριστός όλους τους ανθρώπους ( πάντας) τους κουρασμένους και φορτωμένους από το φορτίο των αμαρτιών τους , και τους υπόσχεται ότι θα τους αναπαύσει.
Για να έρθει όμως αυτή η πολυπόθητη ανάπαυση πρέπει όλοι οι κουρασμένοι και οι φορτωμένοι να σηκώσουν απάνω τους το ζυγό του Χριστού.
Στη φωτογραφία που επισυνάπτω φαίνεται καθαρά τί είναι ο Ζυγός.
Είναι ένα βαρύ ξύλο το οποιο τοποθετούσε ο γεωργός πάνω στο τράχηλο των ζώων που πάνω στο ζυγό ήταν συνδεδεμένο το αλέτρι με το οποίο όργωνε το χωράφι του.
Η εργασία αυτή είναι σκληρή και απαιτούσε πραγματικά μεγάλη δύναμη και από το γεωργό και από τα ζώα.
Η αποδοχή του ζυγού του Χριστού είναι μάθηση της πραότητας και της ταπέίνωσης!
Μόνον όταν οι άνθρωποι δεχτουν το ζυγό του Χριστού για να τραβήξουν με όλες τους τις δυνάμεις το βαρύ αλέτρι , που γίνεται πιο βαρύ από την αντίσταση της γης στην οποία ανοίγει τα αυλάκια με το 'οργωμα, μόνο τότε έρχεται η πραότητα και η ταπείνωση του Χριστού!
Όμως ο πανάγαθος Κύριος δεν μένει μόνο στο βάρος του ζυγού, αλλά προχωράει και λέει, Θα βρείτε αναπαυση μέσα στις ψυχές σας, διότι ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίον μου ελαφρόν.
Αυτό το καταπληκτικό παράδειγμα του Χριστού μέσα από τη ταπείνωση των ζώων που βρίσκονται κάτω από το ζυγό του ζευγολάτη, μας δείχνει ακόμη κάτι άλλο βαθύτερο.
Μας δείχνει ότι αν βρισκόμαστε κάτω από τον ζυγό του Χριστού, δεν είμαστε ελευθεροι να πηγαινουμε όπου θέλουμε στο δρόμο της αμαρτίας!
Πάμε όπου μας οδηγεί ο Χριστός έχοντες το ζυγό του απάνω μας τραβάμε το αλέτρι που οργώνει το πνευματικό μας χωράφι για να σπαρθεί μέσα στο οργωμένο και καλλιεργημένο πνευματικό μας χωράφι η σπορά του λόγου του Ευαγγελίου του Χριστού.
Γιατί ΄όμως λέει ο Χριστός ότι "Ο ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν εστί"; Γιατί υπάρχει και άλλος ζυγός , που δεν είναι καλός , είναι ο ζυγός του βάρους της αμαρτίας που αυτός είναι ο πολλά βαρύς και δυσβάσταχτος, και από αυτόν το ζυγό θέλει να μας ξεκουράσει ο Χριστός.
Η μεγάλη υποσχέση του Χριστού στο Ευαγγέλιο Του είναι ότι όταν πεταξομε από πάνω μας το βαρύ ζυγό της αμαρτιας και δεχτουμε τον καλό και ελαφρό ζυγό του Χριστού τότε θα βρούμε όχι μόνο τη ψυχική μας ανάπαυση, αλλά και την αιώνια ανάπαυση μας στις σκηνές των δικαίων.
Η επιλογή είναι δική μας να επιλέξουμε ή το ζυγό της αμαρτίας ή το ζυγό του Χριστού.

Κωνσταντίνος Στρατής 
Ερασιτέχνης ψάλτης στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Μεσαριάς Άνδρου

Όλες οι αντιδρ 

Φτιάχνω Ελαιόλαδο Στο Σπίτι - How to Make Olive Oil at Home Eπ. 686 | Στ...

27/11/2024 Τετάρτη Ανάγνωση του καθημερινού Μεσονυκτικού. Είναι Μοναστηριακή ακολουθία του μεσονυκτίου, αλλά μπορεί να γίνεται και κατ΄οίκον τις νυκτερινές ώρες από τους Ορθοδόξους Χριστιανούς. Σκοπός του είναι η νοερή συμμετοχή των Χριστιανών στην ουράνια αδιάκοπη και παντοτινή αγγελικη και αρχαγγελική ψαλμωδία γύρω από το θρόνο του Θεού. Συνδέεται άμεσα με την ανάσταση των νεκρών και ιδιαίτερα με την Ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού. Κύριο περιεχόμενο του καθημερινού Μεσονυκτικού ( Δευτέρα έως Παρασκευή) είναι ο 118 ψαλμός και του οποίου η κεντρική ιδέα είναι να γνωρίσομε και να εφαρμόσομε τα Δικαιώματα του Κυρίου, τα οποία είναι ο νόμος της Παλαιάς Διαθήκης, που εκπληρώθηκε και συμπληρώθηκε δια των εντολών του Ευαγγελίου του Κυρίου Ιησού Χριστού της Καινής Διαθήκης. Η καθημερινή ανάγνωση του Μεσονυκτικού από όλους τους Ελληνες μπορεί να ανεβάσει ψυχικά και πνευματικά όλο το Εθνος μας και να μας κάνει όλους μας να βλέπομε τα πάντα με το βλέμμα του Σωτήρος Χριστού, αφού η καθημερινή εφαρμογή των Δικαιωμάτων Του, που στη βαθιά ουσία της είναι η αγάπη μας προς το Χριστό, θα διέπει και θα κυριαρχεί στις σκέψεις μας και στις πράξεις μας.. Κωνσταντίνος Στρατής Ερασιτέχνης ψάλτης στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Μεσαριάς Άνδρου.

ΟΙ ΤΕΛΩΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΡΝΕΣ ΘΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΧΛΙΑΡΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΜΠΟΥΝ ΠΡΩΤΟΙ ΣΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ.

 ᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οἱ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι προάγουσιν ὑμᾶς εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ. (Ματθαίου ΚΑ΄ 31.)

᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. ( Ματθαίου ΙΗ΄ 3)

Οἶδά σου τὰ ἔργα, ὅτι οὔτε ψυχρὸς εἶ οὔτε ζεστός· ὄφελον ψυχρὸς ἦς ἢ ζεστός οὕτως ὅτι χλιαρὸς εἶ, καὶ οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου.

(Αποκάλυψη Γ΄ 15)

Διδάσκει το Ευαγγέλιο του Χριστού με αποδέκτες όλους τους ανθρώπους επί της γης, όσους τον ακούσουν.: Οι τελώνες και οι πόρνες θα σας ξεπεράσουν και θα μπουν πρώτοι στη βασιλεία των ουρανών. Η φράση αυτή του Χριστού κάνει στάχτες και κουρέλια όλο το "καθωσπρεπισμό" των υποκριτικά "τιμίων" ανθρώπων, την υπερηφάνεια της καλής φήμης τους, και τη προσπάθεια της αποδοχής τους ως αξιοσέβαστα μέλη της κοινωνίας. Εάν δεν αλλάξουν πορεία οι άνθρωποι από τη νομιζόμενη "μεγαλοσύνη τους", ώστε να γίνουν σαν τα μικρά παιδιά, δεν θα μπουν ποτ'ε στη βασιλεία των ουρανών. Τους χλιαρούς στη πίστη ως απόβλητα θα τους εξεμέσει από το στομα του ο Χριστός, διότι ναι μεν προσπάθησαν να μπουν μέσα στο Χριστό ( στην Εκκλησία Του), αλλά δεν δέχτηκαν ποτέ το Χριστό μέσα τους, γι΄αυτό και θα τους κρατήσει ως ζιζάνια μέσα στην Εκκλησία Του, αλλά ποτέ δεν θα εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών, όταν έρθει η ώρα του θερισμού θα διαχωριστεί η ήρα από το σιταρι... Διότι είναι ευκολότερο οι ψυχροί άνθρωποι εξ αιτίας της αμαρτίας , όπως οι τελώνες και οι πόρνες, να μετανοήσουν και να αλλάξουν και να ζήσουν μια αγία ζωή, παρά να μετανοησουν οι κατ΄όνομα χλιαροί Χριστιανοί, οι οποίοι θεωρούν αναμάρτητο τον εαυτό τους. Θα ανάβουν κεριά και λιβάνια, θα κάνουν υποκριτικά το Σταυρό τους , θα είναι τακτικοί στην Εκκλησία, αλλά μέσα τους θα παραμείνουν σε μια χλιαρή πίστη χωρίς έργα μετανοίας, θα είναι τυχόν φιλάνθρωποι , αλλά για τα μάτια των ανθρώπων για τη καλή τους φήμη και όχι για τη δόξα του Χριστού.. Το να στρέψει ο άνθρωπος και να γίνει σαν το παιδί, σημαίνει να αποκτήσει τη παιδική αθωότητα και την ευπιστία, να γίνει σαν μωρό, να αποβάλει τη πονηρία και τη κακία από μέσα του με τη μετάνοια του, γιατί τα μωρά και τα εξουθενημένα του κόσμου τούτου εκάλεσε και εξελεξε ο Χριστός να γίνουν οι πολίτες της ουράνιας βασιλείας του. Η φοβερή απόδειξη της αλήθειας του Ευαγγελίου του Χριστού είναι ότι και οι Ανατολικότροποι Χριστιανοί που κάνουν υποκριτικά το Σταυρό τους και οι Δυτικότροποι Χριστιανοί που είναι κάθε μέρα με τη Βίβλο στο χέρια, και όμως αιματοκυλίονται αναμεταξύ τους και προετοιμάζονται για ένα πυρηνικό παγκόσμιο όλεθρο.

Κωνσταντίνος Στρατής.

Ερασιτέχνης ψάλτης.

"Έχοντας απορρίψει με τόση ανεμελιά τη ταυτότητα μας, αυτό που μας διακρίνει και μας συνέχει τόσα χρόνια, πόσα χρόνια λέτε ότι θα επιζήσουμε;"

 Όπως πάμε πόσο θα επιβιώσουμε;

Έχοντας απορρίψει με τόση ανεμελιά τη ταυτότητα μας, αυτό που μας διακρίνει και μας συνέχει τόσα χρόνια, πόσα χρόνια λέτε ότι θα επιζήσουμε; Πόσες γενεές θα επιβιώσουμε αν αποκτήσουμε μια πολιτεία που παύει να στηρίζει πίστη, γλώσσα και παιδεία του έθνους; Η απάντηση έχει ήδη δοθεί. Το πόσες γενεές θα επιβιώσουμε ως έθνος το βλέπετε αμέσως, αν ρίξετε μια ματιά στους Έλληνες της διασποράς, στους ομογενείς ,ας. Βλέπετε πολύ καλά ότι τρεις γενεές το πολύ κρατάει ο Έλληνας.

19/6/2001 +Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος

Η ΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

 Οὐχ ὅτι ἤδη ἔλαβον ἢ ἤδη τετελείωμαι, διώκω δὲ εἰ καὶ καταλάβω, ἐφ᾿ ᾧ καὶ κατελήφθην ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ Ἰησοῦ.  Αδελφοί, ἐγὼ ἐμαυτὸν οὔπω λογίζομαι κατειληφέναι·  Έν δέ, τὰ μὲν ὀπίσω ἐπιλανθανόμενος τοῖς δὲ ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμενος κατὰ σκοπὸν διώκω ἐπὶ τὸ βραβεῖον τῆς ἄνω κλήσεως τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.      ( Επιστολή αποστόλου Παύλου προς Φιλιππισίους  κεφάλαιο 3, στίχοι  12, 13, 14 )             

Ερμηνευτική απόδοση.
Δεν φρονώ βέβαια και δεν λέω, ότι έχω πλέον λάβει το βραβείο της νίκης ή ότι έχω φθάσει στην ηθική μου τελείωση,  αλλά επιδιώκω και αγωνίζομαι συνεχώς, μήπως κατορθώσω να πιάσω και κρατήσω στερεά εκείνο για το οποίο με έχει πιάσει και ελκύσει στη πίστη ο Ιησούς Χριστός. Αυτό δε σε τελευταία λέξη θα είναι η εν ουρανοίς σωτηρία μου.  Αδελφοί, εγώ δεν νομίζω, ότι έχω πετύχει το σκοπό, για τον οποίο με κάλεσε και με έστειλε ο Κυριος.  Αλλά ένα πράγμα σκέπτομαι πάντοτε και για ένα πράγμα φροντίζω· λησμονώ μεν όσα με τη δύναμη του Θεού έγιναν στο παρελθόν, απλώνομαι δε συνεχώς προς εκείνα, που είναι μπροστά μου και πρέπει να εκτελεσθούν. Και επιδιώκω έτσι με σταθερότητα και ζήλο να πραγματοποιήσω το σκοπό της κλήσης μου, για να λάβω το βραβείο, που μας έχει ετοιμάσει ο Θεός, ο οποίος και μας κάλεσε δια του Ιησού Χριστού επάνω στον ουρανό.

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός που γεννήθηκε από την Παναγία Παρθένο Μαρία εκ Πνεύματος Αγίου από την αρχή της εμφάνισης του στη γη αντιμετώπισε την άρνηση των αρχόντων της εποχής του και την άρνηση της πλειοψηφίας των συγχρόνων του και αυτό συμβαίνει και σήμερα .

 Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός που γεννήθηκε από την Παναγία Παρθένο Μαρία εκ Πνεύματος Αγίου από την αρχή της εμφάνισης του στη γη αντιμετώπισε την άρνηση των αρχόντων της εποχής του και την άρνηση της πλειοψηφίας των συγχρόνων του και αυτό συμβαίνει και σήμερα . Η πλειοψηφία του κόσμου επί της γης δεν τον θέλει το Χριστό, δεν θελει να ακούει, ούτε και να εφαρμόζει τη διδασκαλία του. Οι λίγοι πάντα τον ακολουθουσαν τον ακολουθούν και τον αγαπούν πάνω από όλα. Βρέφος ακόμη και ο βασιλιάς Ηρώδης προσπάθησε να τον εξοντώσει. Όταν έφτασε στα τριάντα χρόνια του και άρχισε να διδάσκει τη σωτηριώδη διδασκαλία του και να κάνει θαύματα , τον συκοφάντησαν ως τρελό και δαιμονισμένο. Ο Ιούδας τον πρόδωσε, ο Πετρος τον αρνήθηκε, ο Θωμάς απίστησε στην Ανάσταση Του. Οι περισσοτεροι της εποχής του αλλά και σήμερα δεν δέχτηκαν ότι αναστήθηκε και είπαν ότι οι μαθητές του κλέψανε το σώμα του από τον τάφο του, αν και ο τάφος φρουρούνταν από τις Ρωμαϊκες αρχές. Μεχρι τον τρίτο μ.Χ. αιώνα η Χριστιανική πίστη διώχθηκε, και οταν μετά αφέθηκε ελεύθερη οι Χριστιανοί άρχισαν να κατεκαρματίζονται σε διαχωριστικά δόγματα και αιρέσεις εξ αιτίας τους εγωϊσμού, της φιλαυτίας, του πρωτείου και στο βάθος της ατελούς πίστης τους στο Χριστό.. Οι Χριστιανοί της Δύσης έφτιαξαν την "ιερά εξέταση" και με τις αποφάσεις της έκαιγαν αθώςανθρώπους στη πυρά με τη κατηγορία ότι ήταν μάγοι.. Οι Χριστιανοί της Ανατολής για εκατο χρόνια αλληλομισούνταν έως θανάτου γιατί άλλοι ήταν εικονολάτρες και άλλοι ήταν εικονομάχοι αλλά και σήμερα η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία είναι κατακερματισμένη στους παλαιοημερολογίτες και στους νεοημερολογίτες, ενώ άλλα Πατριαρχεία είναι υπέρ της κυριαρχίας των Αμερικανών και άλλα υπέρ της κυριαρχίας των Ρώσσων. Και δεν φτάναν όλα αυτά αλλά η μεγαλύτερη αίρεση σήμερα είναι του οικουμενισμού, όπου όλα συντείνουν στη μεγ'αλη αίρεση της πανθρησκείας του αντιχρίστου με αιχμή του δόρατος του τον πολύφυλλο πανσεξουαλισμό Όμως μέσα σε αυτή τη τραγική κατάσταση δεν έλειψε ποτέ το "μικρό ποίμνιο" όπως το ονόμασε ο Χριστός οι λίγοι στον αριθμό πραγματικοί και αληθινοί Χριστιανοί οι οποίοι κράτησαν μέσα στους αιώνες μέχρι σήμερα ζωντανό το μήνυμα του Ευαγγελίου του Χριστού, και θα παραμείνει ζωντανό μέχρι της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού, μέσα σε ένα κατακερματισμένο κόσμο που πλανάται μέσα σε διαφορετικές δοξασίες, σχίσματα και αιρέσεις. Το μικρό ποίμνιο με οδηγό του το Χριστό θα αντέξει έως ότου ακούσει το " Δεύτε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, να κληρονομήσετε την βασιλεία που έχει ετοιμασθεί για σας"

Κωνσταντίνος Στρατής

Μεσαριά Άνδρος.

Όλες οι αντιδράσεις:

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ

 Το Μικρό Απόδειπνο διαβάζεται καθημερινά στα μοναστήρια μετά τον Εσπερινό, ήτοι μετά τη δύση του ήλιου, και στο σπίτι πριν πάμε για ύπνο και είναι δέηση προς τον Κύριο, όπως η νύχτα περάσει με ησυχία και ασφάλεια. Κατά τη περίοδο της Μςγάλης Τεσσαρακοστής το ΜΙκρό Απόδειπνο διαβάζεται καθε Παρασκευή πριν τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου και κατά τα Σάββατα και τις Κυριακές. Το Μεγάλο Απόδειπνο διαβάζεται κατά τις νηστήσιμες μέρες .

Κωνσταντίνος Στρατής

Ερασιτέχνης ψάλτης.

Όλες οι αντιδράσεις

Η ΗΜΕΡΟΝΥΚΤΙΟΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

 Κάθε Χριστιανός είτε κληρικός είτε λαϊκός οφείλει να προσεύχεται πάντοτε σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου : " Γρηγορείτε και προσεύχεσθε....¨ ( Μάρκου ΙΔ΄38) και όπως επίσης λέει ο απόστολος Παύλος : "Αδιαλείπτως προσεύχεσθε, εν παντί ευχαριστείτε" ( Α΄Θεσσαλονικείς Ε΄17, 18 )

Σύμφωνα με τη καθορισθείσα από την Εκκλησία ημερονύκτιο προσευχή οι προσευχές διακρίνονται ως εξής :

1) Πρώτη προσευχή είναι ο Εσπερινός.

2) Δευτέρα προσευχή είναι το Απόδειπνο.

3) Τρίτη προσευχή είναι το Μεσονυκτικό.( Λέγεται το μεσονύκτιον)

4) Τετάρτη προσευχή είναι ο Όρθρος από τα βαθιά χαράματα . και η Α΄Ωρα. που επισυνάπτεται στον όρθρο περί την 7η πρωϊνή ώρα.

5) Πέμπτη προσευχή είναι η Γ΄ Ωρα. ( την 9η πρωϊνή )

6) Εκτη προσευχή είναι η Στ΄Ωρα, ( Το μεσημέρι )

7) Εβδόμη προσευχή είναι η Θ΄Ωρα. ( Τη 3η απογευματινή)

Κωνσταντίνος Στρατής

Ερασιτέχνης ψάλτης.

Υ/Γ

Αγαπητοί αναγνώστες, όπως βλέπετε από το νυχθήμερο ωρολόγιο πρόγραμμα προσευχών ο Χριστιανός δεν έχει καθόλου ελεύθερο χρόνο ούτε για να βλέπει τηλεόραση, αλλά και ούτε να "κουτσομπολεύει"να συκοφαντεί και να κατηγορεί το συνάνθρωπό του, γιατί το μυαλό του είναι συνέχεια προσηλωμένο στον Κύριο του και Σωτήρα του τον Κύριο Ιησού Χριστό. Κωνσταντίνος Στρατής Ερασιτέχνης ψάλτης

Όλες οι αντιδράσεις

1/1/2001, από ομιλία του κυρού Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστόδουλου .

 1/1/2001, από ομιλία του κυρού Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστόδουλου . Αιωνία η μνήμη αυτού του μεγάλου Ιεράρχου, που τόλμησε να πει μεγάλες αλήθειες , εμφορούμενος από το Άγιο Πνεύμα.

"Η υγεία έγινε έντονα οικονομική. Μπήκε μέσα της καθοριστικά το χρήμα και η πολυπλοκότητα. Η καλπάζουσα εξέλιξη συνδέεται άμεσα με τη δύσκολη ενημέρωση και τον πολυδάπανο εξοπλισμό. Η ιατρική της παρατηρήσεως , της ψηλαφήσεως, του πιεσομέτρου και του στηθοσκοπίου έδωσε τη θέση της στον αξονικό τομογράφο και τη μαγνητική απεικόνιση. Η υγεία και η ζωή μας κρίνονται πλέον με καθαρά οικονομικά και νομικά κριτήρια............Το πόσο θα μείνει κανείς στη μονάδα, το αν θα δοθεί κάποιο όργανο στον ένα ή στον άλλο ασθενή, το αν θα υποστεί κάποιος τη μια ή την άλλη , λιγότερο ή περισσότερο δαπανηρή θεραπεία ή επέμβαση, έπαψε πλέον να είναι θέμα καθαρά ιατρικό, έγινε έντονα οικονομικό.. Η τεχνολογία κοστίζει, το ίδιο και η υγεία. Την απολαμβάνει όποιος έχει και πληρώνει......"

+ Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος.

Η καταβασία της Ε΄ωδής των Χριστουγέννων.

Η καταβασία της Ε΄ωδής των Χριστουγέννων.

 Η καταβασία της Ε΄ωδής των Χριστουγέννων.

"Θεός ων ειρήνης, πατήρ οικτιρμών, της μεγάλης βουλής σου τον Άγγελον ειρήνην παρεχόμενον απέστειλας ημίν. όθεν θεογνωσίας προς φως οδηγηθέντες, εκ νυκτός ορθρίζοντες, δοξολογούμεν σε φιλάνθρωπε."

Κύριε εσύ που είσαι ο Θεός της ειρήνης και Πατέρας της ευσπλαγχνίας, μας έστειλες τον Αγγγελιοφόρο του μεγάλου θελήματος σου, για να μας παρέχει την ειρήνη. Γι΄αυτό και εμείς που οδηγηθήκαμε προς το φως της γνώσης του ΘΕού, ξυπνώντας μέσα στη νύχτα, σε δοξολογούμε φιλάνθρωπε.

ΟΙ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

 Οι διδαχές του Αγίου Νεκταρίου

Ὁ δρόμος τῆς εὐτυχίας

Τίποτα δὲν εἶναι μεγαλύτερο ἀπὸ τὴν καθαρὴ καρδιά, γιατὶ μία τέτοια καρδιὰ γίνεται θρόνος τοῦ Θεοῦ. Καὶ τί εἶναι ἐνδοξότερο ἀπὸ τὸ θρόνο τοῦ Θεοῦ; Ἀσφαλῶς τίποτα. Λέει ὁ Θεὸς γι᾿ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν καθαρὴ καρδιά: «Θὰ κατοικήσω ἀνάμεσά τους καὶ θὰ πορεύομαι μαζί τους. Θὰ εἶμαι Θεός τους, κι αὐτοὶ θὰ εἶναι λαός μου». (Β´ Κορ. 6, 16).

Ποιοὶ λοιπὸν εἶναι εὐτυχέστεροι ἀπ᾿ αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους; Καὶ ἀπὸ ποιὸ ἀγαθὸ μπορεῖ νὰ μείνουν στερημένοι; Δὲν βρίσκονται ὅλα τ᾿ ἀγαθὰ καὶ τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στὶς μακάριες ψυχές τους; Τί περισσότερο χρειάζονται; Τίποτα, στ᾿ ἀλήθεια, τίποτα! Γιατὶ ἔχουν στὴν καρδιά τους τὸ μεγαλύτερο ἀγαθό: τὸν ἴδιο τὸ Θεό!

Πόσο πλανιοῦνται οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἀναζητοῦν τὴν εὐτυχία μακριὰ ἀπὸ τὸν ἑαυτό τους, στὶς ξένες χῶρες καὶ στὰ ταξίδια, στὸν πλοῦτο καὶ στὴ δόξα, στὶς μεγάλες περιουσίες καὶ στὶς ἀπολαύσεις, στὶς ἡδονὲς καὶ σ᾿ ὅλες τὶς χλιδὲς καὶ ματαιότητες, ποὺ κατάληξή τους ἔχουν τὴν πίκρα! Ἡ ἀνέγερση τοῦ πύργου τῆς εὐτυχίας ἔξω ἀπὸ τὴν καρδιά μας, μοιάζει μὲ οἰκοδόμηση κτιρίου σὲ ἔδαφος ποὺ σαλεύεται ἀπὸ συνεχεῖς σεισμούς. Σύντομα ἕνα τέτοιο οἰκοδόμημα θὰ σωριαστεῖ στὴ γῆ...

Ἀδελφοί μου! Ἡ εὐτυχία βρίσκεται μέσα στὸν ἴδιο σας τὸν ἑαυτό, καὶ μακάριος εἶναι ὁ ἄνθρωπος ποὺ τὸ κατάλαβε αὐτό. Ἐξετάστε τὴν καρδιά σας καὶ δεῖτε τὴν πνευματική της κατάσταση. Μήπως ἔχασε τὴν παρρησία της πρὸς τὸ Θεό; Μήπως ἡ συνείδηση διαμαρτύρεται γιὰ παράβαση τῶν ἐντολῶν Του; Μήπως σᾶς κατηγορεῖ γιὰ ἀδικίες, γιὰ ψέματα, γιὰ παραμέληση τῶν καθηκόντων πρὸς τὸ Θεὸ καὶ τὸν πλησίον; Ἐρευνῆστε μήπως κακίες καὶ πάθη γέμισαν τὴν καρδιά σας, μήπως γλίστρησε αὐτὴ σὲ δρόμους στραβοὺς καὶ δύσβατους...

Δυστυχῶς, ἐκεῖνος ποὺ παραμέλησε τὴν καρδιά του, στερήθηκε ὅλα τ᾿ ἀγαθὰ κι ἔπεσε σὲ πλῆθος κακῶν. Ἔδιωξε τὴ χαρὰ καὶ γέμισε μὲ πίκρα, θλίψη καὶ στενοχώρια. Ἔδιωξε τὴν εἰρήνη καὶ ἀπόκτησε ἄγχος, ταραχὴ καὶ τρόμο. Ἔδιωξε τὴν ἀγάπη καὶ δέχτηκε τὸ μίσος. Ἔδιωξε, τέλος, ὅλα τὰ χαρίσματα καὶ τοὺς καρποὺς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ δέχτηκε μὲ τὸ βάπτισμα, καὶ οἰκειώθηκε ὅλες τὶς κακίες ἐκεῖνες, ποὺ κάνουν τὸν ἄνθρωπο ἐλεεινὸ καὶ τρισάθλιο.

Ἀδελφοί μου! Ὁ Πολυέλεος Θεὸς θέλει τὴν εὐτυχία ὅλων μας καὶ σ᾿ αὐτὴ καὶ στὴν ἄλλη ζωή. Γι᾿ αὐτὸ ἵδρυσε τὴν ἁγία Του Ἐκκλησία. Γιὰ νὰ μᾶς καθαρίζει αὐτὴ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, νὰ μᾶς ἁγιάζει, νὰ μᾶς συμφιλιώνει μαζί Του, νὰ μᾶς χαρίζει τὶς εὐλογίες τοῦ οὐρανοῦ.

Ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἀνοιχτὴ τὴν ἀγκαλιά της, γιὰ νὰ μᾶς ὑποδεχθεῖ. Ἂς τρέξουμε γρήγορα ὅσοι ἔχουμε βαριὰ τὴ συνείδηση. Ἂς τρέξουμε καὶ ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕτοιμη νὰ σηκώσει τὸ βαρὺ φορτίο μας, νὰ μᾶς χαρίσει τὴν παρρησία πρὸς τὸ Θεό, νὰ γεμίσει τὴν καρδιά μας μὲ εὐτυχία καὶ μακαριότητα...

Τὸ ἅγιο βάπτισμα

«Ὅσοι βαπτιστήκατε στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ντυθήκατε τὸ Χριστό» (Γαλ. 3:27).

Πόσο μεγάλη ἀλήθεια μᾶς ἐπισημαίνει μ᾿ αὐτὰ τὰ λόγια ὁ ἀπόστολος Παῦλος!

Οἱ βαπτισμένοι χριστιανοὶ δὲν φοροῦν τὸν παλαιὸ ἄνθρωπο μὲ τὰ πάθη καὶ τὶς ἁμαρτωλὲς ἐπιθυμίες του, ἀλλὰ εἶναι ντυμένοι τὸν καινούργιο ἄνθρωπο. Ντύθηκαν τὸν ἴδιο τὸ Χριστό, ποὺ ζεῖ τώρα μέσα στὶς καρδιές τους. Καὶ ἡ λέξη "ντύθηκαν" δὲν ἀναφέρεται σὲ κάποια ἁπλὴ καὶ ἐξωτερικὴ στολή, ἀλλὰ σὲ κάτι βαθύτερο, σὲ κάτι οὐσιαστικὸ καὶ ἀναφαίρετο.

Μὲ τὴν πίστη μας στὸ Χριστὸ καὶ μὲ τὴ βάπτισή μας ντυνόμαστε τὸν ἴδιο τὸ Χριστὸ καὶ γινόμαστε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ, οἰκητήρια τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ναοὶ τοῦ Θεοῦ, ἅγιοι καὶ τέλειοι, Θεοὶ κατὰ χάριν.

Ὥστε λοιπὸν ρίξαμε ἀπὸ πάνω μας τὴ φθορὰ καὶ ντυθήκαμε τὴν ἀφθαρσία. Ξεντυθήκαμε τὸν ἄνθρωπο τῆς ἁμαρτίας καὶ ντυθήκαμε τὸν ἄνθρωπο τῆς δικαιοσύνης καὶ τῆς χάριτος. Διώξαμε τὸ θάνατο καὶ ντυθήκαμε τὴν ἀθανασία...

Συλλογιστήκαμε ὅμως καὶ τὶς μεγάλες ὑποχρεώσεις, πού, μὲ τὸ βάπτισμά μας, ἀναλάβαμε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ; Συνειδητοποιήσαμε ὅτι ὀφείλουμε νὰ συμπεριφερόμαστε σὰν παιδιὰ τοῦ Θεοῦ καὶ σὰν ἀδελφοὶ τοῦ Κυρίου μας; Ὅτι ἔχουμε χρέος νὰ συνταυτίσουμε τὸ δικό μας θέλημα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ; Ὅτι πρέπει, σὰν παιδιὰ δικά Του, νὰ μένουμε ἐλεύθεροι ἀπὸ τὴν ἁμαρτία; Ὅτι ὀφείλουμε νὰ Τὸν ἀγαπᾶμε μ᾿ ὅλη μας τὴ δύναμη, ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς καὶ τῆς καρδιᾶς μας; Ὅτι ὀφείλουμε νὰ Τὸν λατρεύουμε καὶ νὰ λαχταροῦμε τὴν ἕνωση μαζί Του γιὰ πάντα; Σκεφτήκαμε, ἄραγε, ὅτι ἡ καρδιά μας πρέπει νά᾿ ναι πλημμυρισμένη ἀπὸ τὴν ἀγάπη, ὥστε αὐτὴ νὰ ξεχύνεται καὶ στὸν πλησίον μας; Ἔχουμε τὴ συναίσθηση ὅτι ὀφείλουμε νὰ γίνουμε ἅγιοι καὶ τέλειοι καὶ εἰκόνες τοῦ Θεοῦ καὶ παιδιὰ τοῦ Θεοῦ καὶ κληρονόμοι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν;

Γιὰ ὅλ᾿ αὐτὰ ἔχουμε χρέος ν᾿ ἀγωνιστοῦμε, ὥστε νὰ μὴ φανοῦμε ἀνάξιοι στὸ κάλεσμα ποὺ μᾶς ἔκανε ὁ Θεὸς καὶ ἀποδοκιμαστοῦμε... Ναί, ἀδελφοί μου, ἂς παλέψουμε μὲ ζῆλο καὶ αὐταπάρνηση γιὰ νὰ νικήσουμε. Κανείς μας ἂς μὴ χάσει τὸ θάρρος του, ἂς μὴν ἀμελήσει, ἂς μὴ δειλιάσει, ἂς μὴν πτοηθεῖ μπροστὰ στὰ σκάμματα τοῦ πνευματικοῦ ἀγώνα. Γιατὶ ἔχουμε βοηθὸ τὸ Θεό, ποὺ μᾶς δυναμώνει στὸν δύσκολο δρόμο τῆς ἀρετῆς.

Πνευματικὸς Ἀγώνας

Σκοπὸς τῆς ζωῆς μας εἶναι νὰ γίνουμε τέλειοι καὶ ἅγιοι. Νὰ ἀναδειχθοῦμε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ καὶ κληρονόμοι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Ἂς προσέξουμε μήπως, γιὰ χάρη τῆς παρούσας ζωῆς, στερηθοῦμε τὴ μέλλουσα, μήπως, ἀπὸ τὶς βιοτικὲς φροντίδες καὶ μέριμνες, ἀμελήσουμε τὸ σκοπὸ τῆς ζωῆς μας.

Ἡ νηστεία, ἡ ἀγρυπνία καὶ ἡ προσευχὴ ἀπὸ μόνες τους δὲν φέρνουν τοὺς ἐπιθυμητοὺς καρπούς, γιατὶ αὐτὲς δὲν εἶναι ὁ σκοπὸς τῆς ζωῆς μας, ἀποτελοῦν τὰ μέσα γιὰ νὰ πετύχουμε τὸ σκοπό.

Στολίστε τὶς λαμπάδες σας μὲ ἀρετές. Ἀγωνιστεῖτε ν᾿ ἀποβάλετε τὰ πάθη τῆς ψυχῆς. Καθαρίστε τὴν καρδιά σας ἀπὸ κάθε ρύπο καὶ διατηρῆστε την ἁγνή, γιὰ νὰ ἔρθει καὶ νὰ κατοικήσει μέσα σας ὁ Κύριος, γιὰ νὰ σᾶς πλημμυρίσει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μὲ τὶς θεῖες δωρεές.

Παιδιά μου ἀγαπητά, ὅλη σας ἡ ἀσχολία καὶ ἡ φροντίδα σ᾿ αὐτὰ νὰ εἶναι. Αὐτὰ ν᾿ ἀποτελοῦν σκοπὸ καὶ πόθο σας ἀσταμάτητο. Γι᾿ αὐτὰ νὰ προσεύχεστε στὸ Θεό.

Νὰ ζητᾶτε καθημερινὰ τὸν Κύριο, ἀλλὰ μέσα στὴν καρδιά σας καὶ ὄχι ἔξω ἀπὸ αὐτήν. Καὶ ὅταν Τὸν βρεῖτε, σταθεῖτε μὲ φόβο καὶ τρόμο, ὅπως τὰ Χερουβεὶμ καὶ τὰ Σεραφείμ, γιατὶ ἡ καρδιά σας ἔγινε θρόνος τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ γιὰ νὰ βρεῖτε τὸν Κύριο, ταπεινωθεῖτε μέχρι τὸ χῶμα, γιατὶ ὁ Κύριος βδελύσσεται τοὺς ὑπερήφανους, ἐνῶ ἀγαπάει καὶ ἐπισκέπτεται τοὺς ταπεινοὺς στὴν καρδιά.

Ἂν ἀγωνίζεσαι τὸν ἀγώνα τὸν καλό, ὁ Θεὸς θὰ σὲ ἐνισχύσει. Στὸν ἀγώνα ἐντοπίζουμε τὶς ἀδυναμίες, τὶς ἐλλείψεις καὶ τὰ ἐλαττώματά μας. Εἶναι ὁ καθρέφτης τῆς πνευματικῆς μας καταστάσεως. Ὅποιος δὲν ἀγωνίστηκε, δὲν γνώρισε τὸν ἑαυτό του.

Προσέχετε καὶ τὰ μικρὰ ἀκόμα παραπτώματα. Ἂν σᾶς συμβεῖ ἀπὸ ἀπροσεξία κάποια ἁμαρτία, μὴν ἀπελπιστεῖτε, ἀλλὰ σηκωθεῖτε γρήγορα καὶ προσπέστε στὸ Θεό, ποὺ ἔχει τὴ δύναμη νὰ σᾶς ἀνορθώσει.

Μέσα μας ἔχουμε ἀδυναμίες καὶ πάθη καὶ ἐλαττώματα βαθιὰ ριζωμένα, πολλὰ εἶναι καὶ κληρονομικά. Ὅλα αὐτὰ δὲν κόβονται μὲ μία σπασμωδικὴ κίνηση οὔτε μὲ τὴν ἀδημονία καὶ τὴ βαρειὰ θλίψη, ἀλλὰ μὲ ὑπομονὴ καὶ ἐπιμονή, μὲ καρτερία, μὲ φροντίδα καὶ προσοχή.

Ἡ ὑπερβολικὴ λύπη κρύβει μέσα της ὑπερηφάνεια. Γι᾿ αὐτὸ εἶναι βλαβερὴ καὶ ἐπικίνδυνη, καὶ πολλὲς φορὲς παροξύνεται ἀπὸ τὸ διάβολο, γιὰ ν᾿ ἀνακόψει τὴν πορεία τοῦ ἀγωνιστῆ.

Ὁ δρόμος ποὺ ὁδηγεῖ στὴν τελειότητα εἶναι μακρύς. Εὔχεστε στὸ Θεὸ νὰ σᾶς δυναμώνει. Νὰ ἀντιμετωπίζετε μὲ ὑπομονὴ τὶς πτώσεις σας καί, ἀφοῦ γρήγορα σηκωθεῖτε, νὰ τρέχετε καὶ νὰ μὴ στέκεστε, σὰν τὰ παιδιά, στὸν τόπο ποὺ πέσατε, κλαίγοντας καὶ θρηνώντας ἀπαρηγόρητα.

Ἀγρυπνεῖτε καὶ προσεύχεστε, γιὰ νὰ μὴν μπεῖτε σὲ πειρασμό. Μὴν ἀπελπίζεστε, ἂν πέφτετε συνέχεια σὲ παλιὲς ἁμαρτίες. Πολλὲς ἀπ᾿ αὐτὲς εἶναι καὶ ἀπὸ τὴ φύση τους ἰσχυρὲς καὶ ἀπὸ τὴ συνήθεια. Μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου, ὅμως, καὶ μὲ τὴν ἐπιμέλεια νικιοῦνται. Τίποτα νὰ μὴ σᾶς ἀπελπίζει.

Πειρασμοί

Οἱ πειρασμοὶ παραχωροῦνται γιὰ νὰ φανερωθοῦν τὰ κρυμμένα πάθη, νὰ καταπολεμηθοῦν κι ἔτσι νὰ θεραπευθεῖ ἡ ψυχή. Εἶναι καὶ αὐτοὶ δεῖγμα τοῦ θείου ἐλέους. Γι᾿ αὐτὸ ἄφησε μὲ ἐμπιστοσύνη τὸν ἑαυτό σου στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ καὶ ζήτησε τὴ βοήθειά Του, ὥστε νὰ σὲ δυναμώσει στὸν ἀγώνα σου. Ἡ ἐλπίδα στὸ Θεὸ δὲν ὁδηγεῖ ποτὲ στὴν ἀπελπισία. Οἱ πειρασμοὶ φέρνουν ταπεινοφροσύνη. Ὁ Θεὸς ξέρει τὴν ἀντοχὴ τοῦ καθενός μας καὶ παραχωρεῖ τοὺς πειρασμοὺς κατὰ τὸ μέτρο τῶν δυνάμεών μας. Νὰ φροντίζουμε ὅμως κι ἐμεῖς νὰ εἴμαστε ἄγρυπνοι καὶ προσεκτικοί, γιὰ νὰ μὴ βάλουμε μόνοι μας τὸν ἑαυτό μας σὲ πειρασμό.

Ἐμπιστευτεῖτε στὸ Θεὸ τὸν Ἀγαθό, τὸν Ἰσχυρό, τὸν Ζῶντα, καὶ Αὐτὸς θὰ σᾶς ὁδηγήσει στὴν ἀνάπαυση. Μετὰ τὶς δοκιμασίες ἀκολουθεῖ ἡ πνευματικὴ χαρά. Ὁ Κύριος παρακολουθεῖ ὅσους ὑπομένουν τὶς δοκιμασίες καὶ τὶς θλίψεις γιὰ τὴ δική Του ἀγάπη. Μὴ λιποψυχεῖτε λοιπὸν καὶ μὴ δειλιάζετε.

Δὲν θέλω νὰ θλίβεστε καὶ νὰ συγχύζεστε γιὰ ὅσα συμβαίνουν ἀντίθετα στὴ θέλησή σας, ὅσο δίκαιη κι ἂν εἶναι αὐτή. Μιὰ τέτοια θλίψη μαρτυρεῖ τὴν ὕπαρξη ἐγωισμοῦ. Προσέχετε τὸν ἐγωισμό, ποὺ κρύβεται κάτω ἀπὸ τὴ μορφὴ τοῦ δικαιώματος. Προσέχετε καὶ τὴν ἄκαιρη λύπη, δημιουργεῖται ὕστερ᾿ ἀπὸ ἕναν δίκαιο ἔλεγχο. Ἡ ὑπερβολικὴ θλίψη γιὰ ὅλα αὐτὰ εἶναι τοῦ πειρασμοῦ. Μία εἶναι ἡ ἀληθινὴ θλίψη. Αὐτὴ ποὺ δημιουργεῖται, ὅταν γνωρίσουμε καλὰ τὴν ἄθλια κατάσταση τῆς ψυχῆς μας. Ὅλες οἱ ἄλλες θλίψεις δὲν ἔχουν καμιὰ σχέση μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ.

Φροντίζετε νὰ περιφρουρεῖτε στὴν καρδιά σας τὴ χαρὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ νὰ μὴν ἐπιτρέπετε στὸν πονηρὸ νὰ χύνει τὸ φαρμάκι του. Προσέχετε! Προσέχετε, μήπως ὁ παράδεισος, ποὺ ὑπάρχει μέσα σας, μετατραπεῖ σὲ κόλαση.

Προσευχή

Τὸ κύριο ἔργο τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ προσευχή. Ὁ ἄνθρωπος πλάστηκε γιὰ νὰ ὑμνεῖ τὸ Θεό. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἔργο ποὺ τοῦ ἁρμόζει. Αὐτὸ μόνο ἐξηγεῖ τὴν πνευματική του ὑπόσταση. Αὐτὸ μόνο δικαιώνει τὴν ἐξέχουσα θέση του μέσα στὴ δημιουργία. Ὁ ἄνθρωπος πλάστηκε γιὰ νὰ λατρεύει τὸ Θεὸ καὶ νὰ μετέχει στὴ θεία Του ἀγαθότητα καὶ μακαριότητα.

Ὡς εἰκόνα τοῦ Θεοῦ ποὺ εἶναι, λαχταράει γιὰ τὸ Θεὸ καὶ τρέχει μὲ πόθο νὰ ἀνυψωθεῖ πρὸς Αὐτόν. Μὲ τὴν προσευχὴ καὶ τὴν ὑμνωδία εὐφραίνεται. Τὸ πνεῦμα του ἀγάλλεται καὶ ἡ καρδιά του σκιρτάει. Ὅσο περισσότερο προσεύχεται, τόσο ἡ ψυχή του ἀπογυμνώνεται ἀπὸ τὶς κοσμικὲς ἐπιθυμίες καὶ γεμίζει ἀπὸ τὰ οὐράνια ἀγαθά. Καὶ ὅσο ἀποχωρίζεται τὰ γήινα καὶ τὶς ἡδονὲς τοῦ βίου, τόσο περισσότερο ἀπολαμβάνει τὴν οὐράνια εὐφροσύνη. Ἡ δοκιμὴ καὶ ἡ πείρα μᾶς ἐπιβεβαιώνουν τὴν ἀλήθεια αὐτή.

Ὁ Θεὸς εὐαρεστεῖται στὶς προσευχὲς ἐκεῖνες ποὺ προσφέρονται μὲ τὸν πρέποντα τρόπο, δηλαδὴ μὲ συναίσθηση τῆς ἀτέλειας καὶ τῆς ἀναξιότητός μας. Γιὰ νὰ ὑπάρξει ὅμως τέτοια συναίσθηση, ἀπαιτεῖται τέλεια αὐταπάρνηση τοῦ κακοῦ μας ἑαυτοῦ καὶ ὑποταγὴ στὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, ἀπαιτεῖται ταπείνωση καὶ ἀδιάλειπτη πνευματικὴ ἐργασία.

Ἀναθέστε ὅλες τὶς φροντίδες σας στὸ Θεό. Ἐκεῖνος προνοεῖ γιὰ σᾶς. Μὴ γίνεστε ὀλιγόψυχοι καὶ μὴν ταράζεστε. Αὐτὸς ποὺ ἐξετάζει τὰ ἀπόκρυφα βάθη τῆς ψυχῆς τῶν ἀνθρώπων, γνωρίζει καὶ τὶς δικές σας ἐπιθυμίες καὶ ἔχει τὴ δύναμη νὰ τὶς ἐκπληρώσει ὅπως Αὐτὸς γνωρίζει. Ἐσεῖς νὰ ζητᾶτε ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ νὰ μὴ χάνετε τὸ θάρρος σάς. Μὴ νομίζετε ὅτι, ἐπειδὴ ὁ πόθος σας εἶναι ἅγιος, ἔχετε δικαίωμα νὰ παραπονιέστε, ὅταν οἱ προσευχές σας δὲν εἰσακούονται. Ὁ Θεὸς ἐκπληρώνει τοὺς πόθους σας μὲ τρόπο ποὺ ἐσεῖς δὲν γνωρίζετε. Νὰ εἰρηνεύετε λοιπὸν καὶ νὰ ἐπικαλεῖστε τὸ Θεό.

Οἱ προσευχὲς καὶ οἱ δεήσεις ἀπὸ μόνες τους δὲν μᾶς ὁδηγοῦν στὴν τελειότητα. Στὴν τελείωση ὁδηγεῖ ὁ Κύριος, ποὺ ἔρχεται καὶ κατοικεῖ μέσα μας, ὅταν ἐμεῖς ἐκτελοῦμε τὶς ἐντολές Του. Καὶ μία ἀπὸ τὶς πρῶτες ἐντολὲς εἶναι νὰ γίνεται στὴ ζωή μας τὸ θέλημα ὄχι τὸ δικό μας, ἀλλὰ τοῦ Θεοῦ. Καὶ νὰ γίνεται μὲ τὴν ἀκρίβεια ποὺ γίνεται στὸν οὐρανὸ ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους. Γιὰ νὰ μποροῦμε κι ἐμεῖς νὰ λέμε: «Κύριε, ὄχι ὅπως ἐγὼ θέλω, ἀλλ᾿ ὅπως Ἐσύ, «γεννηθήτω τὸ θέλημά Σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς»». Χωρὶς λοιπὸν τὸ Χριστὸ μέσα μας, οἱ προσευχὲς καὶ οἱ δεήσεις ὁδηγοῦν στὴν πλάνη.

Εἰρήνη

Ἡ εἰρήνη εἶναι θεῖο δῶρο, ποὺ χορηγεῖται πλουσιοπάροχα σ᾿ ὅσους συμφιλιώνονται μὲ τὸ Θεὸ καὶ ἐκτελοῦν τὰ θεῖα Του προστάγματα.

Ἡ εἰρήνη εἶναι φῶς καὶ φεύγει ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ποὺ εἶναι σκοτάδι. Ἕνας ἁμαρτωλὸς ποτὲ δὲν εἰρηνεύει.

Νὰ ἀγωνίζεστε ἐναντίον τῆς ἁμαρτίας καὶ νὰ μὴ σᾶς ταράζει ἡ ἐξέγερση τῶν παθῶν μέσα σας. Γιατὶ, ἂν στὴν πάλη μαζί τους νικήσετε, τὸ ξεσήκωμα τῶν παθῶν ἔγινε γιὰ σᾶς ἀφορμὴ νέας χαρᾶς καὶ εἰρήνης.

«Νὰ ἐπιδιώκετε τὴν εἰρήνη μὲ ὅλους, ἐπιδιώκετε καὶ τὴν ἁγιότητα, χωρὶς τὴν ὁποία κανεὶς δὲν θ᾿ ἀντικρύσει τὸν Κύριο» (Ἑβρ.12, 14).

Ἡ εἰρήνη καὶ ὁ ἁγιασμὸς εἶναι δυὸ ἀναγκαῖες προϋποθέσεις γιὰ ὅποιον ζητάει μὲ πόθο νὰ δεῖ τὸ πρόσωπο τοῦ Θεοῦ. Ἡ εἰρήνη εἶναι τὸ θεμέλιο στὸ ὁποῖο στηρίζεται ὁ ἁγιασμός.

Ὁ ἁγιασμὸς δὲν παραμένει σὲ ταραγμένη καὶ ὀργισμένη καρδιά. Ἡ ὀργή, ὅταν χρονίζει στὴν ψυχή, δημιουργεῖ τὴν ἔχθρα καὶ τὸ μίσος ἐναντίον τοῦ πλησίον. Γι᾿ αὐτὸ ἐπιβάλλεται ἡ γρήγορη συμφιλίωση μὲ τὸν ἀδελφό μας, ὥστε νὰ μὴ στερηθοῦμε τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ ποὺ ἁγιάζει τὴν καρδιά μας.

Ἐκεῖνος ποὺ εἰρηνεύει μὲ τὸν ἑαυτό του, εἰρηνεύει καὶ μὲ τὸν πλησίον του, εἰρηνεύει καὶ μὲ τὸ Θεό. Ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος εἶναι ἁγιασμένος, γιατὶ ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς κατοικεῖ μέσα του.

Ἀγάπη

Ἐπιδιώκετε τὴν ἀγάπη. Ζητᾶτε καθημερινὰ ἀπὸ τὸ Θεὸ τὴν ἀγάπη. Μαζὶ μὲ τὴν ἀγάπη ἔρχεται καὶ ὅλο τὸ πλῆθος τῶν ἀγαθῶν καὶ τῶν ἀρετῶν. Ἀγαπᾶτε, γιὰ ν᾿ ἀγαπιέστε κι ἐσεῖς ἀπὸ τοὺς ἄλλους. Δῶστε στὸ Θεὸ ὅλη σας τὴν καρδιά, ὥστε νὰ μένετε στὴν ἀγάπη. «Ὅποιος ζεῖ μέσα στὴν ἀγάπη, ζεῖ μέσα στὸ Θεό, κι ὁ Θεὸς μέσα σ᾿ αὐτόν» (Α´ Ἰω. 4, 16).

Ὀφείλετε νὰ ἔχετε πολλὴ προσοχὴ στὶς μεταξύ σας σχέσεις καὶ νὰ σέβεστε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον ὡς πρόσωπα ἱερά, ὡς εἰκόνες τοῦ Θεοῦ. Νὰ μὴν ἀποβλέπετε ποτὲ στὸ σῶμα ἢ στὴν ὀμορφιά του, ἀλλὰ στὴν ψυχή. Προσέχετε τὸ αἴσθημα τῆς ἀγάπης, γιατὶ, ὅταν ἡ καρδιὰ δὲν θερμαίνεται ἀπὸ τὴν καθαρὴ προσευχή, ἡ ἀγάπη κινδυνεύει νὰ γίνει σαρκικὴ καὶ ἀφύσικη, κινδυνεύει νὰ σκοτίσει τὸ νοῦ καὶ νὰ κατακάψει τὴν καρδιά.

Πρέπει νὰ ἐξετάζουμε καθημερινά, μήπως ἡ ἀγάπη μας δὲν ἀπορρέει ἀπὸ τὸ σύνδεσμο τῆς κοινῆς μας ἀγάπης πρὸς τὸ Χριστό, μήπως δὲν πηγάζει ἀπὸ τὸ πλήρωμα τῆς ἀγάπης μας πρὸς τὸν Κύριο. Αὐτὸς ποὺ ἀγρυπνεῖ νὰ διατηρήσει ἁγνὴ τὴν ἀγάπη, θὰ φυλαχθεῖ ἀπὸ τὶς παγίδες τοῦ πονηροῦ, ποὺ προσπαθεῖ σιγὰ-σιγὰ νὰ μετατρέψει τὴν χριστιανικὴ ἀγάπη σὲ ἀγάπη κοινὴ καὶ συναισθηματική.

Διάκριση

Σᾶς συνιστῶ νὰ ἔχετε σὲ ὅλα διάκριση καὶ φρόνηση. Ν᾿ ἀποφεύγετε τὰ ἄκρα. Οἱ αὐστηρότητες συμβαδίζουν μὲ τὰ μέτρα τῆς ἀρετῆς. Αὐτὸς ποὺ δὲν ἔχει μεγάλες ἀρετὲς καὶ συναγωνίζεται μὲ τοὺς τέλειους, θέλοντας νὰ ζεῖ μὲ αὐστηρότητα, ὅπως οἱ ἅγιοι ἀσκητές, αὐτὸς κινδυνεύει νὰ ὑπερηφανευθεῖ καὶ νὰ πέσει. Γι᾿ αὐτὸ νὰ πορεύεσθε μὲ διάκριση καὶ νὰ μὴν ἐξαντλεῖτε τὸ σῶμα μὲ ὑπέρμετρους κόπους. Νὰ θυμάστε πὼς ἡ ἄσκηση τοῦ σώματος ἁπλῶς βοηθάει τὴν ψυχὴ νὰ φτάσει στὴν τελειότητα, ἡ τελειότητα κατορθώνεται κυρίως μὲ τὸν ἀγώνα τῆς ψυχῆς.

Μὴν τεντώνετε περισσότερο ἀπὸ τὸ μέτρο τὴ χορδή. Νὰ ξέρετε ὅτι ὁ Θεὸς δὲν ἐκβιάζεται στὶς δωρεές Του· δίνει, ὅταν αὐτὸς θέλει. Ὅ,τι παίρνουμε, τὸ παίρνουμε δωρεὰν ἀπὸ τὸ θεῖο ἔλεος.

Μὴ ζητᾶτε νὰ φτάσετε ψηλὰ μὲ μεγάλες ἀσκήσεις χωρὶς νὰ ἔχετε ἀρετές, γιατὶ κινδυνεύετε νὰ πέσετε σὲ πλάνη γιὰ τὴν ἔπαρση καὶ τὴν τόλμη σας. Ὅποιος ἐπιζητεῖ θεῖα χαρίσματα καὶ ὑψηλὲς θεωρίες, ἐνῶ εἶναι ἀκόμα φορτωμένος μὲ πάθη, αὐτός, σὰν ἀνόητος καὶ ὑπερήφανος, πλανιέται. Πρῶτα ἀπ᾿ ὅλα ὀφείλει ν᾿ ἀγωνιστεῖ γιὰ τὴν κάθαρσή του. Ἡ θεία χάρη στέλνει τὰ χαρίσματα σὰν ἀμοιβὴ σ᾿ ὅσους ἔχουν καθαριστεῖ ἀπὸ τὰ πάθη. Τοὺς ἐπισκέπτεται χωρὶς θόρυβο καὶ σὲ ὥρα ποὺ δὲν γνωρίζουν.

Ὑπερηφάνεια

Ἡ ὑπερηφάνεια τοῦ νοῦ εἶναι ἡ σατανικὴ ὑπερηφάνεια, ἡ ὁποία ἀρνεῖται τὸ Θεὸ καὶ βλασφημεῖ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, γι᾿ αὐτὸ καὶ πολὺ δύσκολα θεραπεύεται. Εἶναι ἕνα βαθὺ σκοτάδι, τὸ ὁποῖο ἐμποδίζει τὰ μάτια τῆς ψυχῆς νὰ δοῦν τὸ φῶς ποὺ ὑπάρχει μέσα της καὶ ποὺ ὁδηγεῖ στὸ Θεό, στὴν ταπείνωση, στὴν ἐπιθυμία τοῦ ἀγαθοῦ.

Ἀντίθετα, ἡ ὑπερηφάνεια τῆς καρδιᾶς δὲν εἶναι γέννημα τῆς σατανικῆς ὑπερηφάνειας, ἀλλὰ δημιουργεῖται ἀπὸ διάφορες καταστάσεις καὶ γεγονότα: πλοῦτο, δόξα, τιμές, πνευματικὰ ἢ σωματικὰ χαρίσματα (εὐφυΐα, ὀμορφιά, δύναμη, δεξιοτεχνία κ.λπ). Ὅλα αὐτὰ σηκώνουν ψηλὰ τὰ μυαλὰ τῶν ἀνόητων ἀνθρώπων, ποὺ γίνονται ἔτσι ματαιόφρονες, χωρὶς ὅμως νὰ εἶναι καὶ ἄθεοι... Αὐτοὶ πολλὲς φορὲς ἐλεοῦνται ἀπὸ τὸ Θεό, παιδαγωγοῦνται καὶ σωφρονίζονται. Ἡ καρδιά τους συντρίβεται, παύει νὰ ἐπιζητεῖ δόξες καὶ ματαιότητες, κι ἔτσι θεραπεύονται.

Ἡ πνευματική σας ἐργασία νὰ εἶναι ἡ ἐξέταση τῆς καρδιᾶς σας. Μήπως φωλιάζει σ᾿ αὐτὴν σὰν φαρμακερὸ φίδι ἡ ὑπερηφάνεια, τὸ πάθος ποὺ γεννάει πολλὰ κακά, ποὺ ἀπονεκρώνει κάθε ἀρετή, ποὺ δηλητηριάζει τὰ πάντα; Σ᾿ αὐτὴ τὴν ἑωσφορικὴ κακία πρέπει νὰ στραφεῖ ὅλη σας ἡ φροντίδα. Μέρα καὶ νύχτα νὰ σᾶς γίνει ἔργο ἀδιάλειπτο ἡ ἔρευνά της.

Θὰ εἶναι ἀλήθεια, νομίζω, ἂν πῶ ὅτι ὅλη ἡ πνευματική μας φροντίδα συνίσταται στὴν ἀναζήτηση καὶ ἐξόντωση τῆς ὑπερηφάνειας καὶ τῶν παιδιῶν της. Ἂν ἀπαλλαγοῦμε ἀπ᾿ αὐτὴν καὶ θρονιάσουμε στὴν καρδιά μας τὴν ταπεινοφροσύνη, τότε ἔχουμε τὸ πᾶν. Γιατὶ ὅπου βρίσκεται ἡ ἀληθινὴ κατὰ Χριστὸν ταπείνωση, ἐκεῖ βρίσκονται μαζεμένες καὶ ὅλες οἱ ἄλλες ἀρετές, ποὺ μᾶς ὑψώνουν ὡς τὸ Θεό.

Χριστιανικὴ εὐγένεια

Οἱ χριστιανοὶ ἔχουν χρέος, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου, νὰ γίνουν ἅγιοι καὶ τέλειοι. Ἡ τελειότητα καὶ ἡ ἁγιότητα χαράσσονται πρῶτα βαθιὰ στὴν ψυχὴ τοῦ χριστιανοῦ, καὶ ἀπὸ ἐκεῖ τυπώνονται καὶ στὶς σκέψεις του, στὶς ἐπιθυμίες του, στὰ λόγια του, στὶς πράξεις του. Ἔτσι, ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, ποὺ ὑπάρχει στὴν ψυχή, ξεχύνεται καὶ σ᾿ ὅλο τὸν ἐξωτερικὸ χαρακτήρα.

Ὁ χριστιανὸς ὀφείλει νὰ εἶναι εὐγενικὸς μὲ ὅλους. Τὰ λόγια καὶ τὰ ἔργα του νὰ ἀποπνέουν τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποὺ κατοικεῖ στὴν ψυχή του, ὥστε νὰ μαρτυρεῖται ἡ χριστιανική του πολιτεία καὶ νὰ δοξάζεται τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ.

Ὅποιος εἶναι μετρημένος στὰ λόγια, εἶναι μετρημένος καὶ στὰ ἔργα. Ὅποιος ἐξετάζει τὰ λόγια ποὺ πρόκειται νὰ πεῖ, ἐξετάζει καὶ τὶς πράξεις ποὺ πρόκειται νὰ ἐκτελέσει, καὶ ποτέ του δὲν θὰ ὑπερβεῖ τὰ ὅρια τῆς καλῆς καὶ ἐνάρετης συμπεριφορᾶς.

Τὰ χαριτωμένα λόγια τοῦ χριστιανοῦ χαρακτηρίζονται ἀπὸ λεπτότητα καὶ εὐγένεια. Αὐτὰ εἶναι ποὺ γεννοῦν τὴν ἀγάπη, φέρνουν τὴν εἰρήνη καὶ τὴ χαρά. Ἀντίθετα, ἡ ἀργολογία γεννάει μίση, ἔχθρες, θλίψεις, φιλονικίες, ταραχὲς καὶ πολέμους.

Ἂς εἴμαστε λοιπὸν πάντοτε εὐγενικοί. Ποτὲ ἀπὸ τὰ χείλη μας νὰ μὴ βγεῖ λόγος κακός, λόγος ποὺ δὲν εἶναι ἁλατισμένος μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ πάντοτε λόγοι χαριτωμένοι, λόγοι ἀγαθοί, λόγοι ποὺ μαρτυροῦν τὴν κατὰ Χριστὸν εὐγένεια καὶ τὴν ψυχική μας καλλιέργεια.

Δοξολογία

Ὁ χριστιανὸς ὀφείλει νὰ δοξάζει τὸ Θεὸ καὶ μὲ τὸ σῶμα του καὶ μὲ τὸ πνεῦμα του. Ἄλλωστε, καὶ τὰ δυὸ ἀνήκουν στὸ Θεὸ καί, ἑπομένως, δὲν ἔχει ἐξουσία νὰ τὰ ἀτιμάζει ἢ νὰ τὰ διαφθείρει, ἀλλὰ ὡς ἅγια καὶ ἱερὰ πρέπει νὰ τὰ χρησιμοποιεῖ μὲ πολλὴ εὐχαριστία.

Ὅποιος θυμᾶται ὅτι τὸ σῶμα του καὶ τὸ πνεῦμα του ἀνήκουν στὸ Θεό, ἔχει μία εὐλάβεια κι ἕνα μυστικὸ φόβο γι᾿ αὐτά, καὶ τοῦτο συντελεῖ στὸ νὰ τὰ διατηρεῖ ἁγνὰ καὶ καθαρὰ ἀπὸ κάθε ρύπο, σὲ ἀδιάλειπτη ἐπικοινωνία μ᾿ Ἐκεῖνον, ἀπὸ τὸν ὁποῖο ἁγιάζονται καὶ ἐνισχύονται.

Ὁ ἄνθρωπος δοξάζει τὸ Θεὸ μὲ τὸ σῶμα του καὶ μὲ τὸ πνεῦμα του, πρῶτα, ὅταν θυμᾶται ὅτι ἁγιάστηκε ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ ἑνώθηκε μαζί του, καὶ ὕστερα, ὅταν ἑνώνει τὴ θέλησή του μὲ τὴ θέληση τοῦ Θεοῦ, ὥστε νὰ ἐκτελεῖ πάντοτε τὸ ἀγαθὸ καὶ εὐάρεστο καὶ τέλειο θέλημά Του. Ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος δὲν ζεῖ γιὰ τὸν ἑαυτό του, ἀλλὰ γιὰ τὸ Θεό. Ἐργάζεται γιὰ τὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ στὴ γῆ. Δοξάζει σὲ ὅλα τὸ Θεό, μὲ λόγια καὶ μὲ ἔργα. Οἱ πράξεις του, ποὺ γίνονται γιὰ τὸ καλὸ τῶν συνανθρώπων του, δίνουν ἀφορμὴ δοξολογίας τοῦ θείου ὀνόματος. Ἡ ζωή του, καταυγαζόμενη ἀπὸ τὸ θεῖο φῶς, λάμπει σὰν φῶς δυνατό. Ἔτσι ἡ πολιτεία του γίνεται ὁδηγὸς πρὸς τὸ Θεὸ γιὰ ὅσους ἀκόμα δὲν Τὸν γνώρισαν.

(Ἀπὸ τὴ σειρὰ τῶν φυλλαδίων «Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ» τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου Ὠρωποῦ Ἀττικῆς.)