Η ΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

 Οὐχ ὅτι ἤδη ἔλαβον ἢ ἤδη τετελείωμαι, διώκω δὲ εἰ καὶ καταλάβω, ἐφ᾿ ᾧ καὶ κατελήφθην ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ Ἰησοῦ.  Αδελφοί, ἐγὼ ἐμαυτὸν οὔπω λογίζομαι κατειληφέναι·  Έν δέ, τὰ μὲν ὀπίσω ἐπιλανθανόμενος τοῖς δὲ ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμενος κατὰ σκοπὸν διώκω ἐπὶ τὸ βραβεῖον τῆς ἄνω κλήσεως τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.      ( Επιστολή αποστόλου Παύλου προς Φιλιππισίους  κεφάλαιο 3, στίχοι  12, 13, 14 )             

Ερμηνευτική απόδοση.
Δεν φρονώ βέβαια και δεν λέω, ότι έχω πλέον λάβει το βραβείο της νίκης ή ότι έχω φθάσει στην ηθική μου τελείωση,  αλλά επιδιώκω και αγωνίζομαι συνεχώς, μήπως κατορθώσω να πιάσω και κρατήσω στερεά εκείνο για το οποίο με έχει πιάσει και ελκύσει στη πίστη ο Ιησούς Χριστός. Αυτό δε σε τελευταία λέξη θα είναι η εν ουρανοίς σωτηρία μου.  Αδελφοί, εγώ δεν νομίζω, ότι έχω πετύχει το σκοπό, για τον οποίο με κάλεσε και με έστειλε ο Κυριος.  Αλλά ένα πράγμα σκέπτομαι πάντοτε και για ένα πράγμα φροντίζω· λησμονώ μεν όσα με τη δύναμη του Θεού έγιναν στο παρελθόν, απλώνομαι δε συνεχώς προς εκείνα, που είναι μπροστά μου και πρέπει να εκτελεσθούν. Και επιδιώκω έτσι με σταθερότητα και ζήλο να πραγματοποιήσω το σκοπό της κλήσης μου, για να λάβω το βραβείο, που μας έχει ετοιμάσει ο Θεός, ο οποίος και μας κάλεσε δια του Ιησού Χριστού επάνω στον ουρανό.