Μία είναι η μείζων αμαρτία της νέας τάξης -παγκοσμιοποίησης ( και μετά ακολουθούν και όλες οι άλλες), ότι ενώ εξυμνεί τη Δημοκρατία, όπως τουλάχιστον αυτή τη καταλαβαίνει, εν τούτοις βάζει στο περιθώριο ως μη υπάρξαντα το μέγιστο δημοκράτη και Σωτήρα του σύμπαντος κόσμου τον Θεάνθρωπο Κύριο Ιησού Χριστό και το Ευαγγέλιο του. Αυτή η επιλογή της θα είναι και το "Βατερλό της", διότι χωρίς την εφαρμογή του Ευαγγελίου του Χριστού αληθινή δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει, γι΄αυτό και ούτε στην αρχαία Αθήνα υπήρχε και η απόδειξη είναι ότι η αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία θανάτωσε, προς όνειδος της, το φιλόσοφο Σωκράτη με μια παρωδία αδίκου δικαστικής αποφασης του τότε δικαστηρίου της Ηλιαίας, η οποία απόφαση ήρθη μετά από 2.500 χρόνια και ο Σωκράτης δικαιώθηκε ετεροχρονισμένα.

Κωνσταντίνος Στρατής