Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ.

Ζῶν γὰρ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνεργὴς καὶ τομώτερος ὑπὲρ πᾶσαν μάχαιραν δίστομον καὶ διϊκνούμενος ἄχρι μερισμοῦ ψυχῆς τε καὶ πνεύματος, ἁρμῶν τε καὶ μυελῶν, καὶ κριτικὸς ἐνθυμήσεων καὶ ἐννοιῶν καρδίας, ( Εβρ. 4-12 )

Ο λόγος του Θεού, ο Κύριος Ιησούς Χριστός υπάρχει , είναι ενεργός και ζωντανός στην Ελλάδα και κοπτερότερος από κάθε μαχαίρι ( όπως λέει ρητά το πιο πάνω εδάφιο) και βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Μεσα σε μια παρηκμασμένη πνευματικά Χώρα έδειξε με σαφήνεια τους ανεξιχνίαστους και δυσδιάγνωστους δρόμους του.

Σήκωσε όρθια και έβαλε μια πονεμένη από ανείπωτο πόνο μητέρα ( που το όνομα Μητέρα θέλουν να καταργήσουν!) για να επιβάλει τη δική Του αληθινή δικαιοσύνη, τη δική του αληθινή δημοκρατία,το δικό του αδιάβλητο έλεγχο να γίνει αυτή η μητέρα η φοβερή φωνή ελέγχου του εγκλήματος των Τεμπών, σε μια Χώρα με παρηκμασμένες πνευματικά εξουσίες που μόλις πρόσβαλαν τον ιερό θεσμό της Χριστιανικής οικογένειας, του πατέρα , της μητέρας και των παιδιών τους, μια πονεμένη μητέρα έβαλε να γίνει ο υπέρτατος κριτής τους.. Και τώρα τρέχουν και δε φθάνουν, γιατί εφόσον είναι από το Κύριο η απόδοση της καθ΄όλα δίκαιης δικαιοσύνης του, αυτή θα αποδοθεί οπωσδηποτε για το έγκλημα των Τεμπών, όσο και αν αυτό μοιάζει να είναι ανέφικτο.

Όλες οι αντιδράσεις:

3Δημήτρης Γεωργαντώνης, Spyros Carap

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΑΚΩΒΟΥ , ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1, ΣΤΙΧΟΙ 1-8

 

᾿Ιάκωβος, Θεοῦ καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ δοῦλος, ταῖς δώδεκα φυλαῖς ταῖς ἐν τῇ διασπορᾷ χαίρειν. Πᾶσαν χαρὰν ἡγήσασθε, ἀδελφοί μου, ὅταν πειρασμοῖς περιπέσητε ποικίλοις, γινώσκοντες ὅτι τὸ δοκίμιον ὑμῶν τῆς πίστεως κατεργάζεται ὑπομονήν· ἡ δὲ ὑπομονὴ ἔργον τέλειον ἐχέτω, ἵνα ἦτε τέλειοι καὶ ὁλόκληροι, ἐν μηδενὶ λειπόμενοι. Εἰ δέ τις ὑμῶν λείπεται σοφίας, αἰτείτω παρὰ τοῦ διδόντος Θεοῦ πᾶσιν ἁπλῶς καὶ οὐκ ὀνειδίζοντος, καὶ δοθήσεται αὐτῷ· αἰτείτω δὲ ἐν πίστει, μηδὲν διακρινόμενος· ὁ γὰρ διακρινόμενος ἔοικε κλύδωνι θαλάσσης ἀνεμιζομένῳ καὶ ῥιπιζομένῳ. μὴ γὰρ οἰέσθω ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ὅτι λήψεταί τι παρὰ τοῦ Κυρίου. ἀνὴρ δίψυχος ἀκατάστατος ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ.

Ερμηνεία και σχόλια.

Ο Ιάκωβος, δούλος του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, απευθύνεται προς όλους τους χριστιανούς που είναι διασκορπισμένοι σε όλο τον κόσμο.

Αδερφοί μου, να καθοδηγείστε από τη χαρά όταν πέσετε σε διάφορους πειρασμούς. Γνωρίζοντας ότι η δοκιμασία της πίστης σας εργάζεται μέσα σας και γενάει την υπομονή.. Η υπομονή σας όμως ας έχει έργο μέχρι το τέλος, για να είσαστε τέλειοι και να μη σας λείπει τίποτα. Αν κάποιος από σας υστερεί σε σοφία, ας τη ζητήσει από το Θεό, που τη παρέχει σε όλους. χωρίς να ονειδίζει κανένα , και θα δοθεί σε αυτόν.. Ό,τι όμως ζητάει να το ζητάει με πίστη, χωρίς καμμια αμφιβολία. Γιατί όποιος αμφιβάλλει, μοιάζει με το κύμα της θάλασσας, που το παρασέρνει ο άνεμος και το πηγαίνει εδώ κι εκεί. Να μη νομίζει ο άνθρωπος εκείνος, ότι θα πάρει κάτι από τον Κύριο. Άνδρας δίγνωμος είναι ακατάστατος σε όλους τους δρόμους της ζωής του.

Η ουσία του κειμένου που πρέπει να μας μείνει.

1. Οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες της Χριστιανικής πίστης μας γενούν την υπομονή,

2. Η υπομονή μας πρέπει να είναι σταθερή μέχρι το τέλος της ζωής μας γιατί αυτό μας οδηγεί στη τελείωση.

3. Όταν ζητάμε με πίστη τη σοφία του Θεού, αυτ'ος θα μας τη δώσει απλόχερα. Όποιος αμφιβάλει γι΄αυτ'ο μοιάζει με το ασυαθές κύμα της θάλασσας που τα παρασύρει ο άνεμος.

4. Οταν υπάρχει αμφιβολια μέσα μας δεν λαμβάνομε τίποτα από τον Κύριο.

5. Πρέπει να έχομε μια σταθερή γνωμη για το κάθε τι, γιατί αν έχομε δύο γνώμες τότε ζούμε μια ακατάστατη ζωή σε όλες τις εκφάνσεις της.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟ ΔΕΚΑΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ( Ανάγνωση την 29/2/2024 )

Η ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΤΑΝΟΗΣΙΑ ΜΑΣ.

 Αφού δεν μετανοούν ποτέ και για τίποτα όσοι εμπλέκονται και ευθύνονται για τεραστίου μεγέθους εγκλήματα όπως αυτά στο Mάτι και στα Τέμπη,( γιατί δεν μπορεί να μην υπάρχουν ένοχοι γιά αυτά τα φοβερά εγκλήματα), αφού συνεχίζουν να διατηρούν τις θέσεις τους, αφού συνεχίζουν να έχουν επηρμένο βλέμμα και ύφος και συνεχίζουν να μιλούν με πομπώδεις φράσεις, αντι να έχουν συνεχώς ταπεινωμένη τη κεφαλή και τη καρδιά τους, αφού υιοθετούν μόνο τα κακά της Δύσης, αφού χαρίζουν το όνομα και τη γλώσσα της αρχαίας Ελληνικής Μακεδονίας, αφού δεν υιοθετούν κανένα από τα καλά του Δυτικού κόσμου παρά μόνο τα κακά , αφού δεν λένε ποτέ στο Θεό: " Μετανοώ", ούτε λένε ποτέ: " Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ", ούτε προσεύχονται στο Σταυρωμένο Χριστό : "Μνήσθητί μου Κύριε όταν έλθεις εν τη βασιλεία σου", Τότε αντί αυτών πρέπει να μετανοήσουμε με δάκρυα ψυχής και πόνου όλοι εμείς οι υπόλοιποι Ελληνες πολίτες και να ζητήσουμε συγχώρηση από το Θεό για όλες τις αμαρτίες μας και ειδικώτερα γιατί εμείς με τις επιλογές μας έχομε την απόλυτη ευθύνη γιά όλα.

ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Τα δικαιώματα του Κυρίου είναι η τήρηση των εντολών του Ευαγγελίου του Χριστού.
Δεν υπάρχει "δικαίωμα" σε καμμιας μορφής αμαρτία υπάρχει μόνο τάση και ροπή προς αυτήν. Τα ανθρώπινα ανήθικα λεγόμενα "δικαιώματα" όταν αντίκεινται στα δικαιώματα του Κυρίου είναι αμαρτία.
Ο Χριστιανός με την Βάπτισή Του και δια του αναδόχου του έχει υποσχεθεί, οτι θα συντάσσεται με τον Χριστό καθ΄όλη τη διάρκεια της ζωής του, ( Συντάσσει τω Χριστώ;.... Συντάσσομαι). Συνεπώς ακόμη και το να λάβει θέση ή ψηφίσει κάποιος Χριστιανός υπέρ των αμαρτωλών ανηθίκων ανθρωπίνων "δικαιωμάτων", έστω και αν δεν υποπέσει ποτέ ο ίδιος σε αυτά, και τούτο είναι αμαρτία.
Γι΄αυτό και ψαλλομε : " Ευλογητός ει Κύριε, δίδαξόν με τα δικαιώματα σου"
Για τον άνθρωπο που πιστεύει στο Χριστό και υπακούει στις εντολές του η επιλογή του είναι μόνο μία και είναι υπέρ των δικαιωμάτων του Κυρίου.

ΕΚ ΝΥΚΤΟΣ ΟΡΘΡΙΖΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣ ΣΕ Ο ΘΕΟΣ.

 1. Εκ νυκτός ορθρίζει το πνεύμα μου προς σε , ο Θεός, διότι φως τα προστάγματά σου επί της γης.

Από τη νύχτα ξυπνάει το πνεύμα μου για να προσευχηθεί σε σένα , Κύριε ο Θεός, διότι οι εντολές Σου είναι φως πάνω στη γη.

2. Δικαιοσύνην μάθετε, οι ενοικούντες επί της γης.

Μάθετε τη δικαιοσύνη οι κάτοικοι της γης..

3. Ζήλος λήψεται λαόν απαίδευτον και νυν πυρ τους υπεναντίους έδεται.

Σε κατάσταση ζηλοτυπίας θα περιέλθει ο λαός ο απαίδευτος, και να τώρα η φωτιά κατατρώει τους τους υπεναντίους ( αυτούς που στέκονται ενάντιοι στο Κύριο)

4. Πρόσθες αυτοίς κακά, Κύριε, πρόσθες αυτοίς κακά τοις ενδόξοις της γης.

Πρόσθεσε Κύριε κακά σε αυτούς, πρόσθεσε κακά σε αυτούς τους ένδοξους της γης.

(Στίχοι στα αλληλουϊαρια της Μεγάλης Εβδομάδας.)

Σχόλια.

Μέσα στο βαθύ σκοτάδι πολύ πριν ακόμη ξημερώσει ξυπνάει το πνεύμα των Χριστιανών για να προσευχηθούν στο Κύριο , διότι τα προστάγματα του είναι Φως πάνω στη γη, όπου οι άνθρωποι φθονούν εξ αιτίας της ζηλοτυπίας τους που προέρχεται από την απαιδευσία τους στο νόμο του Κυρίου, όμως η φωτιά θα καταφάει όλους όσους είναι ενάντιοι. Πρόσθεσε κακά Κύριε πάνω σε όλους αυτούς , πρόσθεσε κακά στους επιφανείς και ενδόξους της γης. ( διότι όλα τα κακά προέρχονται από τους ασεβείς ενδόξους της γης)

Β.Πούτιν για το νόμο ΛΟΑΤΚΙ+ που ψηφίστηκε στην Ελλάδα: : «Η παιδοφιλία ...

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΑΣΕΒΩΝ

 Το μέλλον των ασεβών.

Οὐαὶ ὑμῖν, ἄνδρες ἀσεβεῖς, οἵτινες ἐγκατελίπετε νόμον Θεοῦ Ὑψίστου· Καὶ ἐὰν γεννηθῆτε, εἰς κατάραν γεννηθήσεσθε, καὶ ἐὰν ἀποθάνητε, εἰς κατάραν μερισθήσεσθε. Πάντα ὅσα ἐκ γῆς, εἰς γῆν ἀπελεύσεται, οὕτως ἀσεβεῖς ἀπὸ κατάρας εἰς ἀπώλειαν. Πένθος ἀνθρώπων ἐν σώμασιν αὐτῶν, ὄνομα δὲ ἁμαρτωλῶν οὐκ ἀγαθὸν ἐξαλειφθήσεται. Φρόντισον περὶ ὀνόματος, αὐτὸ γάρ σοι διαμένει ἢ χίλιοι μεγάλοι θησαυροὶ χρυσίου. Αγαθῆς ζωῆς ἀριθμὸς ἡμερῶν, καὶ ἀγαθὸν ὄνομα εἰς αἰῶνα διαμενεῖ. ( Σοφία Σειράχ 41, 5-13 )

Ερμηνεία.

Αλλοίμονο σε σας, ασεβείς άνδρες, οι οποίοι έχετε εγκαταλείψει το νόμο του Υψίστου Θεού. Και εάν έχετε γεννηθεί, για τη κατάρα γεννηθήκατε και όταν πεθάνετε η κατάρα θα είναι το μερίδιο και η κληρονομιά σας. Ολα όσα προέρχονται από τη γη, στη γη θα επανέλθουν. Ετσι και οι ασεβείς, από τη κατάρα θα καταντήσουν στο χαμό.. Το πένθος των ανθρώπων αναφέρεται στο σωματικό θάνατο· το κακό όμως όνομα των αμαρτωλών ποτέ δεν θα εξαλειφθεί Φρόντισε για το καλό όνομά σου, διότι αυτό θα παραμείνει, παρά χίλιοι μεγάλοι θησαυροί χρυσού. Και αυτής ακόμη της καλής ζωής είναι μετρημένες οι ημέρες. Το καλό όμως όνομα μένει πάντοτε.

ΟΥΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΙΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 Οὐαὶ οἱ λέγοντες τὸ πονηρὸν καλὸν καὶ τὸ καλὸν πονηρόν, οἱ τιθέντες τὸ σκότος φῶς καὶ τὸ φῶς σκότος, οἱ τιθέντες τὸ πικρὸν γλυκὺ καὶ τὸ γλυκὺ πικρόν. ( Ησαϊας 5, 20 )

Ερμηνευτικά σχόλια.

Αλλοίμονο για όσους λένε το πονηρό για καλό, για όσους τοποθετούν το σκοτάδι αντί του φωτός και το φως αντί του σκότους , για όσους τοποθετούν το γλυκό σαν πικρό και το γλυκό για πικρό.

Αυτό το "ουαί" αναφαίρεται στους διαστροφείς, σε αυτούς που διαστρέφουν τα πάντα για το δικό τους υλικό συμφέρον, σε αυτούς που γενικά και κυριολεκτικά φέρνουν τα πάνω -κάτω, που όσες ηθικές αξίες είναι πάνω τις υποτιμούν και τις κατεβάζουν και τις καταβαραθρώνουν στα τάρταρα, και αντιθέτως την ανηθικότητα που ε'ιναι κάτω την ανεβάζουν ψηλά και την υπερεκτιμούν και τη διαφημίζουν. Για όλους αυτούς το "Ουαί" του Ησαϊα που έρχεται από τα βάθη των αιώνων , ταυτίζεται απολύτως με τα "ουαί" του Χριστού εναντίον των γραμματέων και των φαρισαίων, των αρχόντων της εποχής του , και κατ΄επέκταση εναντίον όλων των νεοταξιτών παγκοσμιοποιημένων αρχόντων της εποχής μας και επέκεινα στο μέλλον. Και να γνωρίζουν όσοι που σε αυτούς απευθύνονται τα "Ουαί του Κυρίου εχουν αιώνιες συνέπειες γι΄αυτούς.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΙΩΑΝΝΟΥ. ΤΟ ΔΕΚΑΤΟ ΤΡΙΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ. ( Ανάγνωση την 28/2/2024 )

Νικόλαος Σωτηρόπουλος - Πως θα Σωθώ;

ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΛΥΚΑΝΑΛΑΤΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ.

 ῾Υμεῖς ἐστε τὸ ἅλας τῆς γῆς· ἐὰν δὲ τὸ ἅλας μωρανθῇ, ἐν τίνι ἁλισθήσεται; εἰς οὐδὲν ἰσχύει ἔτι εἰ μὴ βληθῆναι ἔξω καὶ καταπατεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων. ( Ματθαίου 5, 13 )

Ερμηνευτικά σχόλια.

Ο Χριστός είπε στους μαθητές του και κατ΄επέκταση σε όλους τους Χριστιανούς κληρικούς και λαϊκούς : " Εσείς είσαστε το αλάτι της γης, εάν το αλάτι χάσει την ιδιότητα του να αλατίζει τα τρόφιμα για να τα συντηρεί από τη σήψη, και παράλληλα να νοστιμίζει τα φαγητά, τοτε είναι άχρηστο, και για το μόνο που κάνει είναι πεταχθεί έξω και να το καταπατάνε οι άνθρωποι"

( οι άνθρωποι που θα καταπατάνε το άχρηστο αλάτι , δηλαδή τους άχρηστους Χριστιανούς , είναι οι ειδωλολάτρες).

Μελετώντας βαθιά αυτό το λόγο του Χριστου, βλέπομε ότι δεν είπε στους Χριστιανούς: Εσείς είσαστε η ζάχαρη του κόσμου, αλλά τους είπε εσείς είσαστε το αλάτι της γης!. ( Οι "ζαχαρένιοι" Χριστιανοί είναι οι κοσμικόφρονες που ζαχαρώνουν τις σχέσεις τους με τον εκάστοτε κοσμικό Καίσαρα εξ αιτίας του οικονομικού οφέλους)

Και φθάνομε στο συμπέρασμα ότι ο Χριστός, δεν θέλει "γλυκανάλατους" Χριστιανούς για την επέκταση της βασιλείας του. Και γι΄αυτό οι "γλυκανάλατοι " είτε ανήκουν στον Ιερό Κλήρο, είτε ανήκουν στους απλούς Χριστιανούς δεν θα μπούν ποτέ μέσα στη βασιλεία των ουρανών, είναι αυτοί οι ίδιοι οι χλιαροί Χριστιανοί για τους οποίους είπε ο Χριστ'ος ότι θα τους εξεμέσει από το στόμα του.

Τα "ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριτές" που είπε ο ίδιος ο Χριστός αποδεικνύουν ότι ο Χριστός δεν ήταν γλυκανάλατος.

Επίσης γλυκανάλατοι Χριστιανοί δεν ήταν ούτε ο Βαπτιστής Ιωάννης, ούτε ο απόστολος Παύλος, ούτε ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος , ούτε ολοι οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά και ούτε κανένας άλλος άγιος της Καινής Διαθήκης και της μετά εποχής της ήταν γλυκανάλατος.

Σήμερα όμως φθάσαμε στη ζοφερή κατάσταση όπου οι "γλυκανάλατοι" ( γλυκείς μεν αλλά χωρίς αλάτι δε) Χριστιανοί να ελέγχουν και να διαβάλουν και να κατηγορούν τους "αλατισμένους " Χριστιανούς.

Και εξ όσων φαίνεται η κατάσταση θα επιδεινωθεί και θα καταλήξει στους διωγμούς των "αλατισμένων " Χριστιανών , όπως τα πρώτα Χριστιανικά χρόνια, μόνο που τωρα οι διωγμοί δεν θα είναι από τους ειδωλολάτρες προς τους Χριστιανούς, αλλά θα προέρχονται από τους "γλυκανάλατους " Χριστιανούς εναντίον των "αλατισμένων " Χριστιανών, και αμυδρά ακόμη διαφαίνεται αυτό θα είναι το δεύτερο μεγάλο σχίσμα εντός των σπλάγχνων της Ανατολικής Χριστιανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΡΩΣΙΑ

 

Η Χριστιανική Ορθόδοξη Ρωσία.

Όσοι έχουνε διαβάσει ιστορία και έχουν γνώσεις γεωγραφίας,φυσικά γνωρίζουν ότι η αχανής Ορθόδοξη Χριστιανική Ρωσία είναι μία απέραντη γεωγραφικά Χώρα αυτάρκης σε όλα τα προϊόντα, με βιομηχανία υψηλού επιπέδου με ατρόμητο στρατό και με άφοβους και σκληρά γυμνασμένους πολίτες στις παγωνιές και στις κακουχίες, είναι Χώρα με μεγάλο στρατηγικό βάθος και παράλληλα είναι ένα πολύ σοβαρό κράτος,

Επίσης είναι γνωστό, ότι δυο φορές έθαψε τα Ευρωπαϊκά στρατεύματα στο χιόνι και στο πάγο με 40 βαθμούς κάτω από το μηδέν,όταν προσπάθησαν να κατακτήσουν το έδαφός της και τα κατανίκησε. Την πρώτη φορά όταν η Γαλλία με 800.000 στρατό εισέβαλε στη Ρωσία με το Μεγάλο Ναπολέοντα το έτος 1812, και τη δεύτερη όταν η Γερμανία προσπάθησε να κάμει το ίδιο με 3.500.000 στρατό με το Χίτλερ το έτος 1941-1942.

Εκ των ανωτέρω βγαίνει το συμπέρασμα ότι και την τρίτη φορά που θα επιχειρήσουν εισβολή στη Ρωσία αυτή τη φορά οι συνασπισμένοι Νατοϊκοί Δυτικοευρωπαίοι , τα αποτελέσματα θα είναι τα ίδια ίσως και πολύ χειρότερα εάν η Ρωσία , πράγμα απευκταίο, χρησιμοποιήσει τα πυρηνικά της όπλα εναντίον της Ευρώπης. Το ιστορικό γεγονός ειναι ότι η Ρωσία ούτε ηττάται , ούτε παραδίδεται ποτέ μπροστά σε οποιαδήποτε δύναμη.

27/2/2024, Το Συναξάριο των αγίων της ημέρας.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΙΩΑΝΝΟΥ. ΤΟ ΔΩΔΕΚΑΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ. ( Ανάγνωση την 27/2/2024 )

ΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΚΑΘΙΣΜΑ ΤΟΥ ΨΑΛΤΗΡΙΟΥ ( Ανάγνωση την 27/2/2024)

TΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΝΟΙΞΟΝ ΜΟΙ ΠΥΛΑΣ ΖΩΟΔΟΤΑ.

 

TΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΝΟΙΞΟΝ ΜΟΙ ΠΥΛΑΣ ΖΩΟΔΟΤΑ.

ΤΟ ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΑΥΤΟ ΨΑΛΕΤΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΩΘΙΝΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ  50ο ΨΑΛΜΟ  ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΤΟΥ ΤΡΙΩΔΙΟΥ.


Ακουσέ το ψαλλόμενο εδώ
ΣΤΑΝΙΤΣΑΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΝΟΙΞΟΝ ΜΟΙ ΠΥΛΑΣ ΖΩΟΔΟΤΑ


Της μετανοίας άνοιξόν μοι πύλας ζωοδότα. Ορθριζει γαρ το πνεύμα μου προς ναόν τον άγιόν σου, ναόν φέρων του σώματος όλον εσπιλωμένον. Αλλ' ως οικτίρμων κάθαρον ευσπλάγχνω σου ελέει.
------------------------------------------------------------------------------------------

Ερμηνεία : Κωνσταντίνου Στρατή.
Κύριε εσύ που δίνεις τη ζωή, άνοιξε για μένα τις πόρτες της μετάνοιας.  Διότι το πνεύμα μου απο το πολύ πρωί, βρίσκεται στον άγιο ναό σου, φέρνοντας το ναό του σώματός μου καθ΄ολοκληρία ρυπαρό ( βρώμικο). Αλλά εσύ που είσαι ελεήμων καθάρισέ τον, με το σπλαγχνικό σου έλεος.

Ερμηνευτικά σχόλια Κωνσταντίνου Στρατή.
Ο ύμνος αυτός που ψάλλεται αμέσως μετά τον πεντηκοστό ψαλμό του Δαυίδ κατά τις Κυριακές του Τριωδίου, είναι ένας ύμνος με τον οποίον παρακαλούμε τον Χριστό να μας ανοίξει τις πόρτες της μετάνοιας.
Αγαπητοί μου φίλοι, ακόμη και για να μετανοήσουμε από την κακία μας και τις αμαρτωλές μας πράξεις πρέπει, ακόμη και γι΄αυτό, να ζητήσουμε το έλεος και τη βοήθεια του Θεού, γιατί ο Θεός θα μας ανοίξει τις πνευματικές πόρτες, ώστε αφού πρώτα έχουμε ταπεινωθεί, να εισέλθουμε στον δρόμο που οδηγεί στην μετάνοια, δηλαδή στην παντελή αποστροφή, και καταδίκη εντός μας, όλων των αμαρτωλών πράξεων που έχουν σπιλώσει και και έχουν μολύνει τον ναόν του σώματός μας, που σύμφωνα με τις προδιαγραφές που μας έπλασε ο παντοδύναμος Θεός, θα έπρεπε να ήταν ναός του Αγίου Πνεύματος, τώρα όμως ή αμαρτία τον έχει κάνει ρυπαρό και άθλιο.
Επίσης ζητούμε από τον Θεό, αυτός να καθαρίσει αυτόν τον μολυσμένο ναό του σώματός μας δια του σπλαγχνικού του ελέους και της μεγάλης του αγάπης.
Αγαπητοί μου φίλοι, όταν μετανοήσουμε όπως ο άσωτος της σχετικής παραβολής, τότε ο Θεός Πατέρας μας μας συμπεριφέρεται ακριβώς όπως συμπεριφέρθηκε στο άσωτο παιδί του.
Κοιτάξτε αγαπητοί μου φίλοι, πως γύρισε ο άσωτος στο πατρικό σου σπίτι, ρακένδυτος, σχεδόν γυμνός, άθλιος, βρώμικος από τη "μπόχα" των χοίρων με τους οποίους συνέτρωγε, πεινασμένος, διψασμένος,και όμως ο Πατέρας του από την αγάπη του προς αυτόν τον καθαρίζει , τον πλένει με το άγιο αίμα του Ιησού Χριστού ( αυτό συμβολίζει ο σιτευτός μόσχος), του δίνει την πρώτη και επίσημη στολή της σωτηρίας, δακτυλίδι κλπ, καθώς έχω ήδη αναφέρει σε προηγούμενη μου ανάρτηση.

Η ΩΔΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ. ( μέρος 2 )

Η Ωδή της Θεοτόκου ( μέρος 2 ) Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον, καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου. Ότι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ. ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί· Ότι ἐποίησέ μοι μεγαλεία ὁ δυνατός, καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ, καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰν καὶ γενεὰν τοῖς φοβουμένοις αὐτόν. ᾽Εποίησε κράτος ἐν βραχίονι αὐτοῦ, διεσκόρπισεν ὑπερηφάνους διανοίᾳ καρδίας αὐτῶν· Καθεῖλε δυνάστας ἀπὸ θρόνων καὶ ὕψωσε ταπεινούς, πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγαθῶν καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέστειλεν κενούς. ἀντελάβετο ᾽Ισραὴλ παιδὸς αὐτοῦ, μνησθῆναι ἐλέους, καθὼς ἐλάλησεν πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν, τῷ ᾽Αβραὰμ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ έως αιώνος..

(Λουκά Α΄ 46-55 )

Ερμηνευτικά σχόλια ( μέρος 2 )

Και συνεχίζει η Υπεραγία Θεοτόκος και λέει : Διότι έκανε σε εμένα μεγάλα πράγματα ο δυνατός Θεός, και είναι άγιο το όνομα του, και το έλεος του είναι πάνω στις γενιές αυτών που τον φοβούνται. Πολλοί ερμηνευτές θεωρούν όπου δεν πρέπει να υπάρχει φόβος του Θεού , αλλά σεβασμός αντί του φόβου. Προσωπική μου άποψη είναι ότι η Αγία Γραφή κυριολεκτε'ι με τη λέξη φ'οβος και όντως πρέπει να φοβόμαστε το Θεό.

Ο βραχίονας του Θεού είναι δυνατός, σκόρπισε τους υπερήφανους που η υπερηφ.ανεια τους ήταν φυτεμένη στις καρδιές και στις διάνοιες τους. Η υπερηφανία είναι το πρώτο από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα, και όλες οι υπόλοιπες αμαρτ'ιες προέρχονται από αυτήν. Αποκαθ'ηλωσε ( κατέβασε) τους δυνάστες των λαών από τους θρ'ονους τους και ύψωσε τους ταπεινούς, αυτούς που πεινούσαν τους γέμισε από αγαθά, και τους πλούσιους τους εξαπόστειλε άδειους.

Συνεχίζεται.

Η ΩΔΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ. ( μέρος 1 )

Η ΩΔΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ. ( μέρος 1 )

Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον, καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου. Ότι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ. ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί· Ότι ἐποίησέ μοι μεγαλεία ὁ δυνατός, καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ, καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰν καὶ γενεὰν τοῖς φοβουμένοις αὐτόν. ᾽Εποίησε κράτος ἐν βραχίονι αὐτοῦ, διεσκόρπισεν ὑπερηφάνους διανοίᾳ καρδίας αὐτῶν· Καθεῖλε δυνάστας ἀπὸ θρόνων καὶ ὕψωσε ταπεινούς, πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγαθῶν καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέστειλεν κενούς. ἀντελάβετο ᾽Ισραὴλ παιδὸς αὐτοῦ, μνησθῆναι ἐλέους, καθὼς ἐλάλησεν πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν, τῷ ᾽Αβραὰμ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ έως αιώνος..

(Λουκά Α΄ 46-55 )

Ερμηνευτικά σχόλια ( μέρος 1 )

Η Υπεραγια Θεοτόκος κυοφορούσα τον Κύριο Ιησου Χριστό επισκέφτηκε τη συγγενή της Ελισάβετ που και αυτή ήταν κυοφορούσα το Βαπτιστή Ιωάννη. Είχαν μια συνομιλία μεταξύ τους κατά την οποία η Ελισάβετ αποκάλεσε τη Παναγία προφητικά ως μητέρα του Κυρίου της δηλαδή του Χριστού.

Τότε είπε η Μαριάμ:

Η ψυχή μου ας δώσει όλη τη μεγαλοσύνη που ανήκει στο Κύριο, και ας γεμίσει αγαλλίαση το πνεύμα μου για το Θεό το Σωτήρα μου, διότι είδε καθαρά τη ταπείνωση της δούλης του, εδώ βλέπομε πόσο ταπεινή είναι η Παναγία ώστε να αποκαλεί δούλο τον εαυτό της στο Σωτήρα και Κύριο της στο έμβρυο Χριστό που κυοφορεί στα σπλάγχνα της. Διότι από τώρα θα με μακαρίζουν ( θα με θεωρούν ευτυχισμένη) όλες οι γενιές.

Συνεχίζεται

ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΑΘΙΣΜΑ ΤΟΥ ΨΑΛΤΗΡΙΟΥ ( Ανάγνωση βτην 26/2/2024)

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΔΕΚΑΤΟ( Ανάγνωση την 26/2/2024)

Καταβασίες Κυριακής Τελώνου - και Φαρισαίου, της Τυρινής και του Σαββ...

Η ανάγνωση του Ευαγγελικού αναγνώσματος της Κυριακής του Τελώνου και του Φαρισαίου και της ερμηνείας του από το Κυριακοδρόμιο, βιβλίο που περιέχει ομιλίες και διδαχές σε όλες τις Κυριακές του χρόνου από παλαιούς Διδασκάλους ,και μεταγλωττισμένες παρά του Αγαπίου Μοναχού του Κρητός στην αρχαϊζουσα Ελληνική γλώσσα που ομιλούνταν τότε στην υπόδουλη από τους Τούρκους Ελλάδα του 16ο αιώνα. Οι ερμηνευτικές αυτές σημειώσεις πάνω στο Ευαγγέλιο του Χριστού, μας δείχνουν τη πνευματική δύναμη των Ελλήνων που είχαν τη μακρινή εκείνη εποχή, σε αντίθεση με τη σημερινή σοδομική εποχή όπου η Χριστιανική πνευμτικότητα στην Ελλάδα πνέει τα λοίσθια, κάτω από την φοβερή επίδραση της νέας τάξης πραγμάτων και της σοδομικής παγκοσμιοποίησης , που θέλει να καταργήσει τελείως την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη, και που προς αυτή τη κατεύθυνση προχωρούν τα παρελθόντα 40 χρόνια όλοι οι ταγοί του Ελληνικού Εθνους πλην μερικών ευλογημένων εξαιρέσεων φωτεινών προσώπων,. Αδελφοί Χριστιανοί Ορθόδοξοι Ελληνες : Στώμεν καλώς. Στώμεν μετά φόβου Θεού , πίστεως , θερμουργού αγάπης προς άπαντας, γεμάτοι από Χριστιανική ταπείνωση όπως και ο τελώνης της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής. Αμήν. Κωνσταντίνος Στρατής ερασιτέχνης ψάλτης στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Μεσαριάς Άνδρου, πρώην πλοίαρχος ε.ν.

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ.

 ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18, ΣΤΙΧΟΙ 10-14.            Είπεν ο Κύριος την παραβολήν ταύτην. Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης. Ο Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης.  Νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι. Καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν ἑστὼς, οὐκ ἤθελεν, οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανόν ἐπᾶραι, ἀλλ' ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· Ο Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ.  Λέγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἢ γὰρ ἐκεῖνος· ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν, ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν, ὑψωθήσεται.

Ερμηνευτικά σχόλια Κωνσταντίνου Στρατή.
Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της παραβολής του Τελώνου και του Φαρισαίου διαβάζεται κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή του Τριωδίου. Όπου σε λίγες σειρές προβάλλεται με εξαίρετο τρόπο αφενός  το μεγαλείο της μεγάλης Χριστιανικής αρετής της ταπείνωσης, και αφετέρου η αμαρτία της υπερηφάνειας και της έπαρσης, εοίσης προβάλλεται  το έλεος, η ευσπλαγχνία και η συγχώρηση του Θεού προς τον μετανοημένο αμαρτωλό που προσεύχεται στο Θεό με ταπείνωση ζητώντας το έλεο Του, την ευσπλαγχνία Του και τη συγχώρηση Του.
Οι αγιοι Πατέρες της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας εθέσπισαν ώστε με την παραβολή αυτή να γίνεται η έναρξη της περιόδου του Τριωδίου, διότι  η ταπείνωση είναι το πρώτο σκαλοπάτι της πνευματικής μας πορείας  και της συμμετοχής μας στο επερχόμενο πάθος του Χριστού και της ανάστασής Του.
Το βασικό νόημα της παραβολής αυτής είναι η ταπείνωση του ανθρώπου μπροστά στην παρουσία του Θεού. ΄Ετσι λοιπόν ο Ιησούς Χριστός για να δείξει το μεγαλείο αυτής της Χριστιανικής αρετής, μας παρέδωσε αυτή τη παραβολή στην οποίαν μας λέγει:  Δύο άνθρωποι πήγαν στον Ναό για να προσευχηθούν ο ενας φαρισαίος και ο άλλος τελώνης.. Ας προσέξουμε εδώ αγαπητοί μου φίλοι το εξής.. Και οι δύο πήγαν στην Εκκλησία με το ίδιο σκοπό, δηλαδή να προσευχηθούν. Και οι δύο αισθανόταν την ανάγκη να προσευχηθούν, που σημαίνει ότι και οι δύο είχαν πίστη στο Θεό και μέσα τους υπήρχε η ανάγκη της προσευχής. Αλλά τα ελατήρια τους που τους ωθούσαν στην προσευχή προς τον Θεόν ήταν διαμετρικά αντίθετα.
Ας προσέξουμε ομως με ποιο τρόπο προσεύχεται ο ένας και με πιο τρόπο προσεύχεται ο άλλος.
Ο μεν Φαρισαίος μπήκε με επαρση και υπερηφάνεια μέσα στην Εκκλησία και προσευχότανε ως εξής..
"Σε ευχαριστώ Θεέ μου γιατί δεν είμαι οπως και οι άλλοι άνθρωποι, οι οποίοι είναι αρπαγες (κλέφτες), άδικοι, μοιχοί ,πόρνοι, ή οπως και αυτός ο τελώνης. Νηστεύω δυο φορές το Σάββατο, Δίνω το ένα δέκατο στο Ναό από όλα οσα κερδίζω."
Από τον τρόπο της προσευχής αυτής βλέπουμε πόσο μεγάλη ιδέα είχε για τον εαυτό του ο φαρισαίος. Δηλαδή αυτός θεωρούσε ότι είναι ο καλύτερος από όλους τους άλλους ανθρώπους, προσευχότανε με έπαρση και υπερηφάνεια μπροστά στον Θεό, απαριθμώντας όλα τα "καλά " έργα του, και ταυτόχρονα υποτιμούσε τον συνάνθρωπό του τελώνη.
Ο δε  τελώνης από την άλλη μεριά μπήκε με ταπείνωση μέσα στην Εκκλησία στάθηκε μακρυά με σκυφτό το κεφάλι και δεν ήθελε ούτε τα μάτια του να σηκώσει στον ουρανό, κτυπούσε το στήθος του λέγοντας μια πολύ απλή προσευχή με μόνον 6 λέξεις " ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ"..( "Θεέ μου σπλαγχνίσου με εμένα που είμαι αμαρτωλός").
Αγαπητοί μου φίλοι από την απλή και σύντομη αυτή προσευχή βγαίνουν τα εξής συμπεράσματα..
1. Ο τελώνης είχε πλήρη γνώση της κατάστασης του εαυτού του, είχε το γνώθι σαυτόν, γνώριζε ότι είναι αμαρτωλός και ζητούσε το έλεος και την ευσπλαγχνία του Θεού, γιατί παράλληλα με τη γνώση της αμαρτίας του, είχε πλήρη γνώση του ελέους και της ευσπλαγχνίας του Θεού.
2. Είχε πλήρη γνώση οτι ο Ιησούς Χριστός ήλθε στον κόσμο με ένα και μοναδικό σκοπό να σώσει τους αμαρτωλούς, γιατί οπως ειπε ο Χριστός δεν έχουν ανάγκη ιατρού οι υγιείς αλλά οι πάσχοντες. Δεν έχουν ανάγκη σωτηρίας οι δίκαιοι αλλά οι αμαρτωλοί. Και οπου επερίσσευσεν η αμαρτία εκεί υπερ-επερίσσευσε η χάρις.
Ετσι λοιπόν ο τελώνης μας δείχνει το δρόμο της προσέγγισής μας με τον υψιστο Θεό δια της προσευχής, που απευθύνεται προς τον Θεό με ταπείνωση και με πλήρη γνώση της αμαρτωλότητάς μας μπροστά στην αγιοτητα του Θεού.
Θα σας φέρω τέσσερα παραδείγματα του πόσο μέγιστη αρετή είναι αυτή της ταπείνωσης.
1. Ο ιδιος ο Ιησούς Χριστός κατα την ενσάρκωσή Του μέσω της αειπαρθένου Μαρίας, γεννηθείς μέσα σε ένα σταύλο αλόγων ζώων, τι άλλο μας διδάσκει παρά να είμαστε ταπεινοί οπως εκείνος Θεός ών γεννήθηκε μέσα σε ένα σταύλο και όχι σε ένα παλάτι ως ο Βασιλiάς και ο Κύριος ολου του κόσμου? Και όχι μόνον αυτό εταπείνωσε ακόμη περισσότερο τον εαυτό του με το να υποστεί εμπτυσμούς, μάστιγες και ονειδισμούς και στο τέλος να υποστεί επονείδιστο θάνατο πάνω στο Σταυρό σαν κακούργος. Ο Δίκαιος υπερ των αδίκων, ο αναμάρτητος υπερ ημών των αμαρτωλών.
Δέχτηκε να ταφεί ως άνθρωπος, Αυτός ο αρχηγός της ζωής, και βέβαια ο αδης και ο θάνατος δεν μπορούσαν να τον κρατήσουν γιατί δια του θανάτου Του, πάτησε πάνω στο θάνατο και αναστήθηκε από τους νεκρούς, και τώρα ζει αιωνια  για να μεσιτεύει υπερ ημών των αμαρτωλών. Γιατί ένας και μοναδικός είναι ο μεσίτης μεταξύ ημών και του Θεού, ο Θεάνθρωπος Χριστός.  Και εμείς οι Χριστιανοί οταν ζητάμε της πρεσβείες των αγίων και της υπεραγίας Θεοτόκου, ζητούμε τις πρεσβείες τους προς  τον Χριστό το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος που μεσιτεύει προς τον Θεόν για εμάς τους αμαρτωλούς.
2.  Την ίδια ταπείνωση έδειξε και η Υπεραγία Θεοτόκος η μητέρα του Χριστού, οταν είπε.." Οτι επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού".(9η ωδή).. Προσέξατε αγαπητοί μου φίλοι, η ίδια η Παναγία ευχαριστεί τον Θεόν γιατί εριξε το βλέμμα Του στην ταπείνωσή της και την επέλεξε να φέρει εκείνη τον Ιησού Χριστό στυον κόσμο και να γίνει η μητέρα του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού.
3.  Στο απολυτίκιο του αγίου Νικολάου, αυτού του πολύ μεγάλου Ιεράρχου της Εκκλησίας μας έχει ενα στίχο που λέει.. "Δια τούτο εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια, Πάτερ Ιεράρχα Νικόλαε"....."Και γι΄αυτό απέκτησες με την ταπείνωση σου τα υψηλά και με τη φτώχεια απέκτησες τα πλούσια πατέρα μας Ιεράρχα Νικόλαε.."
4 .  Και ο Δαυίδ μιλάει για ταπείνωση σε ένα στίχο του πεντηκοστού Ψαλμού... "Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμένον καρδίαν συντετριμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει.. ."
Που σημαίνει οτι η μεγαλύτερη προσφορά προς τον Θεόν είναι η ταπεινή και συντριμμένη καρδιά..
Και κλείνοντας ο Ιησούς Χριστός αυτή τη περίφημη παραβολή Του για την ταπείνωση μας λέγει.. Κάθε ένας άνθρωπος που υψώνει τον εαυτό του οπωσδήποτε θα ταπεινωθεί, και κάθε άνθρωπος που ταπεινώνει τον εαυτό του, θα υψωθεί.

ΨΑΛΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ

 ΙΝΑΤΙ ἐφρύαξαν ἔθνη, καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν κενά; 2 παρέστησαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς, καὶ οἱ ἄρχοντες συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ κατὰ τοῦ Κυρίου καὶ κατὰ τοῦ χριστοῦ αὐτοῦ. (διάψαλμα). 3 Διαῤῥήξωμεν τοὺς δεσμοὺς αὐτῶν καὶ ἀποῤῥίψωμεν ἀφ᾿ ἡμῶν τὸν ζυγὸν αὐτῶν. 4 ὁ κατοικῶν ἐν οὐρανοῖς ἐκγελάσεται αὐτούς, καὶ ὁ Κύριος ἐκμυκτηριεῖ αὐτούς. 5 τότε λαλήσει πρὸς αὐτοὺς ἐν ὀργῇ αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ θυμῷ αὐτοῦ ταράξει αὐτούς. 6 ᾿Εγὼ δὲ κατεστάθην βασιλεὺς ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐπὶ Σιὼν ὄρος τὸ ἅγιον αὐτοῦ 7 διαγγέλλων τὸ πρόσταγμα Κυρίου. Κύριος εἶπε πρός με· υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε. 8 αἴτησαι παρ᾿ ἐμοῦ, καὶ δώσω σοι ἔθνη τὴν κληρονομίαν σου καὶ τὴν κατάσχεσίν σου τὰ πέρατα τῆς γῆς. 9 ποιμανεῖς αὐτοὺς ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ, ὡς σκεύη κεραμέως συντρίψεις αὐτούς. 10 καὶ νῦν, βασιλεῖς, σύνετε, παιδεύθητε, πάντες οἱ κρίνοντες τὴν γῆν. 11 δουλεύσατε τῷ Κυρίῳ ἐν φόβῳ καὶ ἀγαλλιᾶσθε αὐτῷ ἐν τρόμῳ. 12 δράξασθε παιδείας, μήποτε ὀργισθῇ Κύριος καὶ ἀπολεῖσθε ἐξ ὁδοῦ δικαίας. 13 ὅταν ἐκκαυθῇ ἐν τάχει ὁ θυμὸς αὐτοῦ, μακάριοι πάντες οἱ πεποιθότες ἐπ᾿ αὐτῷ. 
Μερικά σχόλια Δεν υπάρχει καμμια σκοτεινή , καμμια επίγεια αποτρόπαιη δύναμη ακόμη και αν κατέβηκε από τον ουρανό στη γη όπως τα εκπεσόντα διαβολικά πνεύματα, ακόμη και αν είναι υπόγεια ή καταχθόνια που να νικήσει τον Κύριο Ιησού Χριστό. Και δεν μπορεί να τον νικήσει γιατί κατοικεί μέσα στις άυλες αθάνατες ψυχές των ανθρώπων που μένουν ανέπαφες από οποιαδήποτε σατανική επίθεση, όσων ανοίξουν τις καρδιές και τον δεχτούν ως σωτήρα τους. Και δεν μπορούν να τον νικήσουν το Χριστό γιατί τα όπλα των εχθρών του είναι επίγεια , σαρκικά, δαιμονιώδη. Στο δεύτερο ψαλμό διαβάζομε : "Ινατι εφρύαξαν έθνη και λαοί εμελέτησαν κενά?" και συνεχίζει και λέει ο Ψαλμός σε μετάφραση: " Γιατί λέει φρουμάξανε τα έθνη και μελετήσαν κούφια πράγματα ? Οι βασιλιάδες της γης σγκεντρωθηκαν για τον ιδιο σκοπό , εναντίον του Κυρίου και εναντίον του Χριστού Του. Αλλά αυτός, που κατοικεί στους ουρανούς, ο παντοδύναμος και δίκαιος Θεός θα τους περιπαίξη και θα τους χλευάση, θα τους κάμει καταγέλαστους ενώπιον όλων." ( Ψαλμός 2, 1-4 )

Γι΄αυτό ας μη ψυχρανθεί η αγάπη μας ας παραμείνει θερμουργός , ας μείνωμε σταθερά προσηλωμένοι στη πρώτη και μεγάλη εντολή του Ευαγγελίου του Χριστού, διότι οι υποσχέσεις του είναι εκείνες που μας κρατούν ζωντανούς και θερμουργούς στη πίστη, ακόμη και μέσα στις θλίψεις μας, στις αρρώστειες μας ακόμη και όταν διαβούμε τη κοιλάδα της σκιάς του θανάτου, Εκείνος θα είναι μέσα μας και θα μας καλύπτει με τη παρουσία Του μέχρι να φθάσομε στη χωρίς τέλος βασιλεία των ουρανών.

ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΦΙΔΙ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ.

1 μέρος

Kαὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς τῇ γυναικί· τί τοῦτο ἐποίησας; καὶ εἶπεν ἡ γυνή· ὁ ὄφις ἠπάτησέ με, καὶ ἔφαγον. ( Γένεσις Γ΄, 13 )

2 μέρος

Καὶ ἀπέστειλε Κύριος εἰς τὸν λαὸν τοὺς ὄφεις τοὺς θανατοῦντας, καὶ ἔδακνον τὸν λαόν, καὶ ἀπέθανε λαὸς πολὺς τῶν υἱῶν ᾿Ισραήλ. καὶ παραγενόμενος ὁ λαὸς πρὸς Μωυσῆν ἔλεγον· ὅτι ἡμάρτομεν, ὅτι κατελαλήσαμεν κατὰ τοῦ Κυρίου καὶ κατὰ σοῦ· εὖξαι οὖν πρὸς Κύριον, καὶ ἀφελέτω ἀφ ἡμῶν τὸν ὄφιν. καὶηὔξατο Μωυσῆς πρὸς Κύριον περὶ τοῦ λαοῦ. καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν· ποίησον σεαυτῷ ὄφιν καὶ θὲς αὐτὸν ἐπὶ σημείου, καὶ ἔσται ἐὰν δάκῃ ὄφις ἄνθρωπον, πᾶς ὁ δεδηγμένος ἰδὼν αὐτὸν ζήσεται. καὶ ἐποίησε Μωυσῆς ὄφιν χαλκοῦν καὶ ἔστησεν αὐτὸν ἐπὶ σημείου, καὶ ἐγένετο ὅταν ἔδακνεν ὄφις ἄνθρωπον, καὶ ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὸν ὄφιν τὸν χαλκοῦν καὶ ἔζη. ( Αριθμοί ΚΑ΄, 4-9 )

3 μέρος

Καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσεν τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ͵ οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου͵ ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων ἐν αὐτῷ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ θεὸς τὸν κόσμον͵ ὥστε τὸν υἱὸν τὸν μονογενῆ ἔδωκεν͵ ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ΄ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ θεὸς τὸν υἱὸν εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον͵ ἀλλ΄ ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι΄ αὐτοῦ. ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν οὐ κρίνεται· ὁ [δὲ] μὴ πιστεύων ἤδη κέκριται͵ ὅτι μὴ πεπίστευκεν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ μονογενοῦς υἱοῦ τοῦ θεοῦ. αὕτη δέ ἐστιν ἡ κρίσις͵ ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς͵ ἦν γὰρ αὐτῶν πονηρὰ τὰ ἔργα. ( Ιωάννου Γ΄ 14-19 )

Ερμηνευτικά σχόλια.

Στο πρώτο μέρος βλέπομε ότι η Εύα απαντάει στο ερώτημα του Θεού και ομολογεί ότι την εξαπάτησε ο οφις, το φίδι που συμβολίζει την αμαρτία.

Στο δεύτερο μέρος βλέπομε ότι ο Θεός εξ αιτίας του γογγυσμού , της αμαρτίας, της αποστασίας και της έλλειψης πίστης και εμπιστοσύνης προς Αυτόν μέσα στην έρημο, επιτρέπει στα φίδια να δαγκώσουν το λσο, και πολλοί πεθαίνουν . Όταν ο λαός ομολογεί την αμαρτία του, τ'οτε ο Θεός παραγγέλει στο ΜωΥσή να φτιάξει ένα χάλκινο ομοίωμα φιδιού, να το υψώσει σε ένα ξύλο μέσα στην έρημο, και όποιος δαγκώνονταν από το φίδι και προσέβλεπε προς το χάλκινο υψωμένο φίδι δεν πεθαινε από το δάγκωμα του φιδιού , αλλά ζούσε.

Στο τρίτο μέρος που είναι η καρδιά το κέντρο του Ευαγγελίου το Χριστού, μας λέει ο Χριστός: " Όπως ο Μωϋσής ύψωσε το φίδι μέσα στην έρημο, έτσι πρέπει να υψωθεί και ο υιός του άνθρώπου, ώστε κάθε ένας που πιστεύει σε αυτόν , να μη χαθεί , αλλά να έχει αιώνια ζωή. Διότι τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός το κόσμο, ώστε έδωσε το μονογενή υιό του, ώστε καθε ένας που πιστεύει σε αυτόν να μη χαθεί αλλά να έχει αιώνια ζωή. Διότι δεν απέστειλε ο Θεός τον υιό του στο κόσμο για να κρίνει το κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος μέσω αυτού. Όποιος πιστεύει σε αυτ'ον δεν κρίνεται, εκείνος που δεν πιστεύει , ήδη έχει κριθεί, διότι δεν έχει πιστέψει στο όνομα του μονογενούς υιού του ΘΕού.

Αυτή δεν είναι η κρίση , ότι το φως ήλθε στο κόσμο, και πι άνθρωποι αγάπησαν περισσότερο το σκοτάδι, γιατί ήταν πονηρά τα έργα τους." Αυτά είπε ο Χριστός στο τρίτο μέρος αυτής της μελέτης.

Αγαπητοί διαδικτυακοί φίλοι οι στίχοι αυτοί από τρία μέρη της Αγίας γραφής εξηγούν με θεόπνευστο τρόπο ότι ο αρχαίος όφις , το φίδι της αμαρτίας που όποιον δαγκώσει πεθαίνει πνευματικά, ο παντοδύναμος Θεός το κάρφωσε πάνω στο Σταυρό του Χριστού. Διότι ο Χριστός υψώθηκε πάνω στο Σταυρό φορτωμένος τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων , όλων των εποχών και συνεπώς και τις δικές μας αμαρτίες, τον ύψωσαν το Χριστό στο Σταυρό του Γολγοθά όπως ύψωσε ο Μωυσής το φίδι στην έρημο. Γι΄αυτό και όσοι πιστεύουν στον σταυρωμένο Χριστό, και τον ατενίζουν με τα μάτια της ψυχής τους, σώζονται γιατί βλέπουν τις δικές τους αμαρτίες καρφωμένες πάνω στο ξύλο του Σταυρού να έχουν τιμωρηθεί , εφ'οσον για μας και τις δικές μας αμαρτίες σταυρώθηκε ο Χριστός. Κάθε φίδι της αμαρτίας που μας δαγκώνει, εάν το αποθέσωμε στο Σταυρό του Χριστού ώστε να σταυρωθεί μαζί με το Χριστό, τότε σωζόμαστε, αν δεν το κάνομε αυτό τότε το δάγκωμα του είναι θανατηφόρο και μας οδηγεί στην αιώνια απώλεια. Πρέπει να ατενίζωμε με τα μάτια της ψυχής μας τον σταυρωμένο Χριστό και τότε Εκείνος καρφώνει κα θανατώνει πάνω στο Σταυρο του όλα τα φίδια της αμαρτίας και της αμαρτωλής ζωής που μας δαγκώνουν και θέλουν να μας εξοντώσουν, και μας δωρίζει την αιώνια ζωή στη βασιλεία των ουρανών. Γι΄αυτο ο Χριστιανός δεν φοβάται το θάνατο, γι΄αυτό και οι ήρωες της πίστεως δεν αρνήθηκαν ποτέ το Χριστό, και το ίδιο καλούμεθα να κάνομε και εμείς..