31/5/2024 Μνήμη του Αγίου Μάρτυρος Ερμείου.

ΤΟ ΖΩΝΤΑΝΟ ΝΕΡΟ

 Ἐν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω.ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ῥεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. τοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν· οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦμα Ἅγιον, ὅτι Ἰησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσθη.

( Ιωάννου Ζ΄, 37-39 )

Ερμηνεία

Κατά την τελευταία μεγάλη μέρα της γιορτής στάθηκε ο Ιησούς και με δυνατή φωνή είπε:· “εάν κανείς διψάει (πνευματικά και αιώνια αγαθά, λύτρωση, ειρήνη και χαρά), ας έλθει κοντά μου και ας πίνει ( την αλήθεια που προσφέρω), Εκείνος που πιστεύει σε εμένα, όπως είπε η Γραφή, ποταμοί ζωντανού νερού θα τρέξουν από τη κοιλιά του. Αυτό το είπε ο Κυριος για το Αγιο Πνεύμα, το οποίο επρόκειτο να λάβουν όσοι θα πίστευαν σε αυτόν, διότι δεν είχε δοθεί σε κανένα το Άγιο Πνεύμα επειδή ο Ιησούς δεν είχε ακόμη δοξασθεί ( με το Σταυρικό του θάνατο και την ένδοξη Ανάληψη του, η επιφοίτηση του Αγίου Πνε'υματος έγινε κατά την ημέρα της Πεντηκοστής)

Κωνσταντίνος Στρατής

Ερασιτέχνης ψάλτης.

Ανάγνωση του Z΄ κεφαλαίου από το κατά Ιωάννη άγιο Ευαγγέλιο.

Ανάγνωση του ΣΤ΄ κεφαλαίου από το κατά Ιωάννη άγιο Ευαγγέλιο.

 Αγαπητοί διαδικτυακοί φίλοι καλημέρα σας, εύχομαι να έχετε ειρήνη, χαρά και υγεία.

Κάθε μέρα πολύ πριν ξημερώσει κάνω ανάγνωση ενός κεφαλαίου από το κατά Ιωάννη ιερό Ευαγγέλιο σε ζωντανή εκπομπή στο κανάλι μου στο youtube, το οποίο κοινοποιώ και εδώ στο blog μου καθώς επίσης και στο φ/β.

Το Ευαγγέλιο του Ιωάννου γράφτηκε προς το τέλος του πρώτου αιώνα, πιθανότατα στην Έφεσο. Διαβάζοντας το΄έχομε την αίσθηση ότι εισερχόμαστε νοερά σε ένα μεγαλοπρεπή και επιβλητικό πνευματικό ναό, όπου ο Κύριος Ιησούς Χριστός μιλάει ήρεμα προς τους πιστούς του: 1) Για την αγάπη και το έλεος του Θεού προς το κόσμο, " Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ θεὸς τὸν κόσμον͵ ὥστε τὸν υἱὸν αυτού τὸν μονογενῆ ἔδωκεν͵ ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ΄ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον", Ιωάννου 3, 16. 2) Για τη πίστη σε αυτόν που ειναι ο Υιός του Θεού και ο Υιός του ανθρώπου, τον οποίον απέστειλε ο Θεός για να σώσει το κόσμο από το θάνατο, και να του προσφέρει την αιώνια ζωή, 3) για την ελπίδα στον ερχομό του Αγίου Πνεύματος που ειναι ο Παράκλητος. Στο Ευαγγέλιο του ο Ιωάννης μιλάει για την αιώνια ζωή που ειναι το ίδιο πράγμα με τη βασιλεια των ουρανών που αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος.

4) Τονίζεται ιδιάιτερα σε αυτό το Ευαγγέλιο, ότι ο Ιησούς ήλθε για να σώσει και όχι για να κρίνει τον κόσμο, αν και η κρίση συντελείται ήδη στο παρόν ανάλογα με τη θέση που παίρνουν οι άνθρωποι απέναντι στον αποκεκαλυμμένο Υιό και Λόγο του Θεού.

5) Επίσης στο Ευαγγέλιο του Ιωάννου από την αρχή διακηρύσσεται η σάρκωση του Λόγου και η φανέρωση της δόξας του, της οποιας αποκορύφωμα είναι ο Σταυρικός θάνατος του Ιησού, η Ανάσταση Του, και η επάνοδος Του στον Θεό Πατέρα με την Ανάληψη Του..

Ανάγνωση του E΄κεφαλαίου από το κατά Ιωάννη άγιο Ευαγγέλιο.

Ανάγνωση του Δ΄κεφαλαίου από το κατά Ιωάννη άγιο Ευαγγέλιο.

Η ΑΝΔΡΙΩΤΙΣΣΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

 Όλες οι Ανδριώτισσες  γυναίκες είναι γνωστές  στο Πανελλήνιο για τη νοικοκυροσύνη τους , για τη συζυγική τους πίστη και για την έμφυτη αρχοντιά τους.

Όμως στις καρδιές όλων μας ακόμη πιο εξέχουσα θέση καταλαμβάνει η Ανδριώτισσα γυναίκα ( μητέρα, σύζυγος, κόρη, αδελφή) των ναυτικών της Άνδρου.

Επειδή ο χρόνος είναι περιωρισμένος, και επειδή προσκλήθηκα να μιλήσω μόνο για ελάχιστα  λεπτά της ώρας , θα πω πολύ λίγα λόγια γι αυτες τις ηρωϊκες γυναίκες , οι οποίες σε δύσκολους καιρούς τίμησαν με την εν γένει  διαγωγή τους και τη συζυγική πίστη   τους Ανδριώτες ναυτικούς των οικογενειών τους, όταν αυτοί έλειπαν για μεγάλα χρονικά διαστήματα από την Άνδρο για ένα , δυο, ακόμη και τρία μέχρι και τέσσερα χρόνια συνεχούς απουσίας από τα σπίτια τους, ταξιδεύοντας στους αχανείς ωκεανούς, όπου πολλοί εξ αυτών έχασαν τη ζωή τους κατά κανόνα σε νεαρή ηλικία πιστοί στα ναυτικά καθήκοντα τους και κατά τις πολεμικές και κατά τις ειρηνικές περιόδους.

Η Ανδριώτισσα γυναίκα ναυτικού λοιπόν έζησε σε πολύ αντίξοες συνθήκες είδικά στα απομονωμένα  χωριά της ‘Ανδρου χωρίς αυτοκινητόδρομους τότε, όταν ο φυσικός προστάτης της οικογένειας ήταν απών, επικοινωνία μεταξύ τους άλλη  δεν υπήρχε παρά μόνον με μια αραιή αλληλογραφία, τα προβλήματα της ανατροφής των παιδιών της ήταν όλα απάνω της, και ανέτρεφε τα παιδιά της  χωρίς τα μέσα του σύγχρονου πολιτισμού κατά τις παρελθούσες εκείνες δύσκολες εποχές, ενώ παράλληλα είχε και την ευθύνη των γεωργικών και κτηνοτροφικών εργασιών, γιατί οι περισσότεροι Ανδριώτες εκεινων των παλαιών εποχών ήταν και γεωργοί όταν ήταν ξέμπαρκοι  και γίνονταν ναυτικοί οταν ταξίδευαν,ήταν τρόπον τινά διττός ο επαγγελματικός τους ρόλος...

Ιδιαιτέρως όμως θα αναφερθώ για τις Ανδριώτισσες χήρες γυναίκες των ναυτικων της Άνδρου, όταν πολλές εξ αυτών έμεναν χήρες και μάλιστα πολύτεκνες  σε πολύ νεαρή ηλικία, όταν οι σύζυγοί τους είτε πνίγονταν  από τη βύθιση των πλοίων τους για διάφορους λόγους  είτε από τορπιλισμούς, είτε από μεγάλες κακοκαιρίες και ακραία τρικυμιώδεις θάλασσες που αντιμετώπιζαν  όπου τα περισσότερα φορτηγά βαπόρια ήταν πολύ παλιά και μερικά εξ αυτών αναξιόπλοα ειδικά  στις περιόδους μεταξύ των δύο παγκοσμίων πολέμων του παρελθόντος αιώνα, αλλά ακόμη χανονταν και από εργατικά ναυτικά ατυχήματα κατά τη διάρκεια της ναυτικής υπηρεσίας τους στα φορτηγά βαπόρια

Επιτρέψατε μου εδώ να κάνω μνεία  της αείμνηστης μητέρας μου Ασημίνας  η οποία έμεινε χήρα στα 33 χρόνια της, όταν ο αείμνηστος ναυτικός πατέρας μου Πέτρος χάθηκε στα 42 χρόνια του το έτος 1956, αφηνοντας την μόνη να αναθρέψει τα τρία ανήλικα παιδιά της, κάτω από φοβερές συνθήκες φτώχειας όπου σχεδόν δεν έτρωγε , γιατί ποτέ το φαγητό δεν έφτανε για εκείνη και για τα παιδιά της. Αλλά τέτοια παραδείγματα είναι πολλά για πολλές Ανδριώτισσες χήρες γυναίκες  ναυτικών οι οποίες παρέμειναν ανέγγικτες και   πιστές στη μνήμη των συζύγων τους έως και τον δικό τους θάνατο.     

την ομιλία μου αυτή μέχρι τώρα αναφέρθηκα περιληπτικά για τη ζωή των Ανδριωτισσών γυναικών των ναυτικών της Άνδρου για τις παρελθούσες εποχές. όμως και σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν για τις σύγχρονες γυναίκες  οι βασικές συνθήκες της έλλειψης του Ανδριώτη συζύγου τους  ναυτικού από το σπίτι του ίσως βέβαια για μικρότερα χρονικά διαστήματα, αλλά δεν παύουν ποτέ  να πονούν οι Ανδριώτισσες γυναίκες για την  απουσία  τους. Τώρα ευτυχώς  τα πράγματα έχουν αλλάξει ως προς τους αυστηρούς κανόνες της ασφάλειας και της αξιοπλοϊας των πλοίων και έτσι , δόξα τω Θεώ, δεν ακούγονται σήμερα πολύνεκρες απώλειες πλοίων , όπως ακουγονταν τις παρελθούσες δεκαετίες του περασμένου αιώνα, όταν σε πολλά χωριά και στις πόλεις της Άνδρου έβλεπες πολλές μαυροφορεμένες Ανδριώτισσες γυναίκες να πενθούν για την απώλεια των ναυτικών συζύγων τους.

Και στο τέλος αυτής της ομιλίας μου θα αναφερθώ για λίγο στον Πανανδριακό Σύλλογο Ναυτικών, όπου παρά τις προσπάθειες του εκάστοτε Διοικητικού Συμβουλίου του συνεχώς φθίνει, γιατόι δεν υπάρχουν πια πολλοί νέοι Ανδριώτες ναυτικοί, και έτσι το έργο που παράγει τολμώ να πω ότι ειναι πενιχρό. Όμως παρά ταύτα ένας τέτοιος Σύλλογος με τοσο βαριά και ουσιώδη ιστορία θα πρέπει να διατηρηθεί και λολοι οι Ανδριώτες θα πρέπει να τον τιούν και να τον σέβονται.

Εύχομαι καλά ταξείδια στους Ανδριώτες αλλά και όλους τους Ελληνες ναυτικους  και ο Τριαδικός Θεός δια των πρεσβειών του προστά του τους Αγίου Νικολάου να ευοδ΄ωνει όλες τις ναυτικές τους προσπάθειες και την ναυτική τους εργασία πάνω στα πλοία που ταξιδεύπυν στους αχανείς ωκεανούς και στα απομακρυσμένα λιμανια του κόσμου.

Ανάγνωση του Γ΄κεφαλαίου από το κατά Ιωάννη άγιο Ευαγγέλιο.

Ανάγνωση του B΄κεφαλαίου από το κατά Ιωάννη άγιο Ευαγγέλιο.

ΜΠΛΕΖ ΠΑΣΚΑΛ 1623-1662

 

Η σημερινή Ευρώπη, ηθικά, πνευματικά και πολιτιστικά εξευτελισμένη και παρηκμασμένη, είχε κάποτε μεγάλους και σπουδαίους επιστήμονες διανοητές, όπως για παράδειγμα αναφέρω το μεγαλοφυή και αναζητητή της αλήθειας Μπλέζ Πασκάλ μαθηματικό, φυσικό και φιλόσοφο, Γαλλικής καταγωγής.

Λιγο πριν πεθάνει στα 39 του χρόνια έγραφε:

«Υψώνω τα χέρια προς τον ελευθερωτή μου, ο οποίος αφού προφητεύτηκε επί τέσσερες χιλιάδες χρόνια, ήλθε να πεθάνει, και να πεθάνει για μένα στη γη, στο χρόνο και κάτω από τις συνθήκες, που είχαν προφητευθεί και με τη χάρη του περιμένω το θάνατο με ειρήνη, με την ελπίδα ότι θα ενωθώ μαζί του αιώνια, αλλά και εν τούτοις με χαρά, είτε μέσα στα αγαθά που ευαρεστείται να μου δίνει, είτε μέσα στα δυσάρεστα που μου στέλνει γιά το καλό μου, και που με έμαθε να υποφέρω με το παράδειγμά Του».

Ανάγνωση του Α΄κεφαλαίου από το κατά Ιωάννη άγιο Ευαγγέλιο. Περιεχόμενο: Ο Λόγος έγινε άνθρωπος, η μαρτυρία του Ιωάννη του Βαπτιστή, o αμνός του Θεού, οι πρώτοι μαθητές. Η ανάγνωση έγινε από τον Κωνσταντίνο Στρατή ερασιτέχνη ψάλτη.

ΟΙ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

 

Σε κάθε σελίδα της Αγίας Γραφής από την αρχή ως το τέλος της ανατέλουν και καταυγάζουν το σύμπαν με το αιώνιο φως τους οι υποσχέσεις τιυ Θεού, για όσους αποφασίσουν να ακολουθήσουν το Χριστό και να τον βάλουν να βασιλεύει μέσα στη καρδιά τους. Είναι τ'οσο πολύτιμες αυτές οι υποσχέσεις που οι ιεροί συγγραφείς αυτού του Ιερού βιβλίου ποτέ δεν βρ'ισκουν τα κατάλληλα λόγια για να εκφράσουν του πόσο πολύτιμες είναι. Επαφίεται στην ελεύθερη βούληση και στο αυτεξούσιο του κάθε ανθρώπου, να υποταχθει στο θέλημα του Θεού, και τότε μελετώντας τις εντολές του Ευαγγελίου ου Χριστού, οπωσδήποτε θα ανακαλύψει αυτές τις υποσχέσεις και τότε σαν ουράνιος ποταμός ζωντανού νερού, θα βιώσει τη χαρά για την οποία μίλησε ο Χριστός στους μαθητές του στο τραπέζι του Μυστικού Δείπνου λίγο πριν τη Σταύρωση Του και την Ανάσταση Του.

Κωνσταντίνος Στρατής

Ο ΕΞΑΨΑΛΜΟΣ

Στην αρχή του όρθρου γίνεται πάντοτε η ανάγνωση του, την οποίαν ακούνε οι παρευρισκόμενοι στην Εκκλησία αυτές τις πρωϊνές ώρες με σιωπή και κατάνυξη. Ο Εξάψαλμος μπορεί να διαβάζεται και στο σπίτι από τους Χριστιανούς. Απαρτίζεται από έξη ψαλμούς τους 3, 37, 62, 87, 102 και 142.

Και οι 6 ψαλμοί αναφέρονται προφητικά στα πάθη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, στο αναίτιο διαχρονικό μίσος των εχθρών του, και κατ΄επέκταση στα πάθη του κάθε ανθρώπου, που θα θελήσει να ακολουθήσει το Χριστό. Όμως παράλληλα μέσα στους ψαλμούς υπάρχουν αστραφτερές σαν πολύτιμο διαμάντι οι υποσχέσεις του Θεού ότι παρά τις αντιξοότητες, τις θλίψεις, τις ασθένειες και τα δάκρυα, ο Χριστός θα νικήσει το θάνατο και τους υπεναντίους του και μαζί του στο τέλος νικητής θα είναι και ο κάθε πιστός μαθητής του που θα τον ακολουθήσει μέχρι το Σταυρό και την Ανάσταση του. Και ο ιερός ψαλμωδός κλείνει τον εξάψαλμο με τον ψαλμό 142, ο οποιος αναφέρεται στο τέλος του στο θρίαμβο και στη σωτηρία του κάθε πιστού, τον οποιον θα ελευθερώσει ο Κύριος από όλα τα δεινά που βασάνισαν τη ζωή του : " Το Πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία. ¨Ενεκεν του ονόματος σου Κύριε ζήσεις με. Εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχή μου, και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου, και απολείς πάντας τους θλιβοντας την ψυχήν μου. Ότι εγώ δούλος σου ειμι"

Κωνσταντίνος Στρατής.

Ερασιτέχνης ψάλτης.

 

Επιστολή αποστόλου Παύλου προς Κορινθίους Β΄, ΣΤ΄, 17.

"Διὸ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε· κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς."

Σχόλιο

Μακριά και σε απόσταση από τοξικούς ανθρώπους . Κύριο χαρακτηριστικό του τοξικού ανθρώπου είναι να κατηγορεί πάντα τους άλλους όταν είναι απόντες, και να τους "γλύφει" και να τους επαινεί με απατηλές γαλιφιές , όταν είναι παρόντες, γνωρίζει μόνο το δρόμο του πολέμου, και η ειρήνη του Χριστού ειναι εχθρός του. Φυλαχθειτε όσο γίνεται πιο μακριά από αυτούς, για να φυλάξετε την πολύτιμη ειρήνη σας.

Ο ΤΡΟΠΟΣ ΓΡΑΦΗΣ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΜΟΥ.

'Οπως έχετε διαπιστώσει τα κείμενα μου είναι μακροσκελή, κουραστικά, με επαναλήψεις, με υπερβολικά μεγάλες προτάσεις. Πάνω σε αυτό θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι τα κείμενα μου δεν είναι λογοτεχνικά, ούτε είναι γραμμένα με φιλολογικό ενδιαφέρον, ώστε να είναι ευανάγνωστα ή ευήκοα.

Τα κείμενα μου είναι μόνον απολογητικά της Χριστιανικής πίστης με πολλές φορές σκληρό απολογητικό τρόπο, δεν αντιμετωπίζω δυσκολίες στη σύνταξη τους , γιατί γράφω και εκθέτω τις σκέψεις μου σαν να μιλάω, και έχουν συνεχή ροή , όπως συνεχώς ρέει το νερό μέσα σε ένα αυλάκι. Η αιτια που τα κείμενα μου είναι μακροσκελή, προέρχεται από το ότι οι έννοιες τις οποίες εκθέτω δεν μπορώ να τις κάνω να γινουν κατανοητές με λίγες λέξεις, αν και το προσπαθώ. Όπως έχω ξαναγράψει υπάρχει μια θαυμαστή και εξαίσια αλληλουχία , συγκερασμός θα μπορούσα να πω, μεταξύ πολλών χωρίων ή τμημάτων της Αγίας Γραφής. Πώς για παράδειγμα θα μπορούσα να εξηγήσω με λίγα λόγια τη σχέση των χωρίων που αναφέρονται στη Παλαιά και Καινή Διαθήκη σχετικά με τον όφι, το φίδι της αμαρτίας και τη σχεση του με το Σταυρωμένο Χριστό;

Κωνσταντίνος Στρατής

Ερασιτέχνης ψάλτης

ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΦΙΔΙ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ.

By Konstantinos Stratis Konstantinos Stratis Φεβρουαρίου 23, 2024

1 μέρος *Kαὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς τῇ γυναικί· τί τοῦτο ἐποίησας; καὶ εἶπεν ἡ γυνή· ὁ ὄφις ἠπάτησέ με, καὶ ἔφαγον. ( Γένεσις Γ΄, 13 )

2 μέρος

Καὶ ἀπέστειλε Κύριος εἰς τὸν λαὸν τοὺς ὄφεις τοὺς θανατοῦντας, καὶ ἔδακνον τὸν λαόν, καὶ ἀπέθανε λαὸς πολὺς τῶν υἱῶν ᾿Ισραήλ. καὶ παραγενόμενος ὁ λαὸς πρὸς Μωυσῆν ἔλεγον· ὅτι ἡμάρτομεν, ὅτι κατελαλήσαμεν κατὰ τοῦ Κυρίου καὶ κατὰ σοῦ· εὖξαι οὖν πρὸς Κύριον, καὶ ἀφελέτω ἀφ ἡμῶν τὸν ὄφιν. καὶηὔξατο Μωυσῆς πρὸς Κύριον περὶ τοῦ λαοῦ. καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν· ποίησον σεαυτῷ ὄφιν καὶ θὲς αὐτὸν ἐπὶ σημείου, καὶ ἔσται ἐὰν δάκῃ ὄφις ἄνθρωπον, πᾶς ὁ δεδηγμένος ἰδὼν αὐτὸν ζήσεται. ** καὶ ἐποίησε Μωυσῆς ὄφιν χαλκοῦν καὶ ἔστησεν αὐτὸν ἐπὶ σημείου, καὶ ἐγένετο ὅταν ἔδακνεν ὄφις ἄνθρωπον, καὶ ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὸν ὄφιν τὸν χαλκοῦν καὶ ἔζη. ( Αριθμοί ΚΑ΄, 4-9 )

3 μέρος

***Καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσεν τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ͵ οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου͵ ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων ἐν αὐτῷ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ θεὸς τὸν κόσμον͵ ὥστε τὸν υἱὸν τὸν μονογενῆ ἔδωκεν͵ ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ΄ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ θεὸς τὸν υἱὸν εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον͵ ἀλλ΄ ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι΄ αὐτοῦ. ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν οὐ κρίνεται· ὁ [δὲ] μὴ πιστεύων ἤδη κέκριται͵ ὅτι μὴ πεπίστευκεν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ μονογενοῦς υἱοῦ τοῦ θεοῦ. αὕτη δέ ἐστιν ἡ κρίσις͵ ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς͵ ἦν γὰρ αὐτῶν πονηρὰ τὰ ἔργα. ( Ιωάννου Γ΄ 14-19 )

Ερμηνευτικά σχόλια.

*Στο πρώτο μέρος βλέπομε ότι η Εύα απαντάει στο ερώτημα του Θεού και ομολογεί ότι την εξαπάτησε ο οφις, το φίδι που συμβολίζει την αμαρτία.

**Στο δεύτερο μέρος βλέπομε ότι ο Θεός εξ αιτίας του γογγυσμού , της αμαρτίας, της αποστασίας και της έλλειψης πίστης και εμπιστοσύνης προς Αυτόν μέσα στην έρημο, επιτρέπει στα φίδια να δαγκώσουν το λσο, και πολλοί πεθαίνουν . Όταν ο λαός ομολογεί την αμαρτία του, τ'οτε ο Θεός παραγγέλει στο ΜωΥσή να φτιάξει ένα χάλκινο ομοίωμα φιδιού, να το υψώσει σε ένα ξύλο μέσα στην έρημο, και όποιος δαγκώνονταν από το φίδι και προσέβλεπε προς το χάλκινο υψωμένο φίδι δεν πεθαινε από το δάγκωμα του φιδιού , αλλά ζούσε.

***Στο τρίτο μέρος που είναι η καρδιά το κέντρο του Ευαγγελίου το Χριστού, μας λέει ο Χριστός: " Όπως ο Μωϋσής ύψωσε το φίδι μέσα στην έρημο, έτσι πρέπει να υψωθεί και ο υιός του άνθρώπου, ώστε κάθε ένας που πιστεύει σε αυτόν , να μη χαθεί , αλλά να έχει αιώνια ζωή. Διότι τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός το κόσμο, ώστε έδωσε το μονογενή υιό του, ώστε καθε ένας που πιστεύει σε αυτόν να μη χαθεί αλλά να έχει αιώνια ζωή. Διότι δεν απέστειλε ο Θεός τον υιό του στο κόσμο για να κρίνει το κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος μέσω αυτού. Όποιος πιστεύει σε αυτόν δεν κρίνεται, εκείνος που δεν πιστεύει , ήδη έχει κριθεί, διότι δεν έχει πιστέψει στο όνομα του μονογενούς υιού του ΘΕού.

Αυτή δεν είναι η κρίση , ότι το φως ήλθε στο κόσμο, και πι άνθρωποι αγάπησαν περισσότερο το σκοτάδι, γιατί ήταν πονηρά τα έργα τους." Αυτά είπε ο Χριστός στο τρίτο μέρος αυτής της μελέτης.

Αγαπητοί διαδικτυακοί φίλοι οι στίχοι αυτοί από τρία μέρη της Αγίας γραφής εξηγούν με θεόπνευστο τρόπο ότι ο αρχαίος όφις , το φίδι της αμαρτίας που όποιον δαγκώσει πεθαίνει πνευματικά, ο παντοδύναμος Θεός το κάρφωσε πάνω στο Σταυρό του Χριστού. Διότι ο Χριστός υψώθηκε πάνω στο Σταυρό φορτωμένος τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων , όλων των εποχών και συνεπώς και τις δικές μας αμαρτίες, τον ύψωσαν το Χριστό στο Σταυρό του Γολγοθά όπως ύψωσε ο Μωυσής το φίδι στην έρημο. Γι΄αυτό και όσοι πιστεύουν στον σταυρωμένο Χριστό, και τον ατενίζουν με τα μάτια της ψυχής τους, σώζονται γιατί βλέπουν τις δικές τους αμαρτίες καρφωμένες πάνω στο ξύλο του Σταυρού να έχουν τιμωρηθεί , εφ'οσον για μας και τις δικές μας αμαρτίες σταυρώθηκε ο Χριστός. Κάθε φίδι της αμαρτίας που μας δαγκώνει, εάν το αποθέσωμε στο Σταυρό του Χριστού ώστε να σταυρωθεί μαζί με το Χριστό, τότε σωζόμαστε, αν δεν το κάνομε αυτό τότε το δάγκωμα του είναι θανατηφόρο και μας οδηγεί στην αιώνια απώλεια. Πρέπει να ατενίζωμε με τα μάτια της ψυχής μας τον σταυρωμένο Χριστό και τότε Εκείνος καρφώνει κα θανατώνει πάνω στο Σταυρο του όλα τα φίδια της αμαρτίας και της αμαρτωλής ζωής που μας δαγκώνουν και θέλουν να μας εξοντώσουν, και μας δωρίζει την αιώνια ζωή στη βασιλεία των ουρανών. Γι΄αυτο ο Χριστιανός δεν φοβάται το θάνατο, γι΄αυτό και οι ήρωες της πίστεως δεν αρνήθηκαν ποτέ το Χριστό, και το ίδιο καλούμεθα να κάνομε και εμείς..

 Το πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό, επιστημονικό σύστημα μας ωθεί από τη νηπιακή μας ηλικία μας σε μια διαρκή πρόοδο πολιτική ( προς περοσσότερη Δημοκρατία), κοινωνική ανέλιξη και απόκτηση εφήμερης δόξας, και προς την επιστημονική πρόοδο , να γίνομε επιστήμονες χρήσιμοι για το καλό, προς την οικονομική πρόοδο δηλδή να αποκτήσομε όσο το δυνατόν περισσότερο πλούτο.

Όλα αυτά με τη πρώτη ματιά φαίνονται ωραία ιδανικά και αξίζει να παλέυει ο κάθε άνθρωπος γι΄αυτά.

Εάν όμως αυτά τα "ιδανικά" αποχωριστούν και πάρουν διαζύγιο από τη πίστη στο Χριστό και από την ηθική του Ευαγγελίου Του, τότε από ευλογιες αντιστρέφονται και γίνονται οι κατάρες της ανθρωπότητας.

Χωρίς λοιπόν το Χριστό όλα τα νομιζόμενα παραπάνω ιδανικά γίνονται άχρηστα, επιβλαβή και επιζήμια για τον άνθρωπο και εξηγώ:

1) H πολιτική, οι πολιτικοί και η δημοκρατία και οποιοδήποτε άλλο πολίτευμα χωρίς το Χριστό οδηγούν στην ανηθικότητα, στη φαυλοκρατία και στην οχλοκρατία.

2) Η ανώτατη κοινωνική υπόσταση του ανθρώπου , χωρίς το Χριστό, χάνει τελείως την αξία της, και όσο πιο ψηλά καταξιωμένος βρίσκεται κάποιος , χωρίς το Χριστό, στην ουσία είναι πάντα ένας ανάξιος άνθρωπος ένας "ντενεκές ξεγάνωτος" που βγάζει παράταιρους ήχους.

3) Ο ευρωστότερος οικονομικά άνθρωπος, χωρίς το Χριστό, καταντάει ένας κρυφός κοινός κλέφτης, λωποδύτης και απατεώνας.

4) Οι μεγαλύτεροι και ενδοξότεροι επιστήμονες , χωρίς την αρετή του Χριστού, καταντούν πανούργοι σύμφωνα και με τον αρχαίο Ελληνα φιλόσοφο το Πλάτωνα .

Επομένως δεν έχομε άλλο δρόμο παρά να ακολουθήσομε το δρόμο του Χριστού είτε είμαστε μεγάλοι πολιτικοί, ή κοινωνικά ή οικονομικά, ή επιστημονικά ανεβασμένοι, είτε είμαστε απλοί, φτωχοί και αγράμματοι άνθρωποι. Χωρίς το Χριστό και τη τήρηση του Ευαγγελίου του του είμαστε το απόλυτο μηδέν. Γι΄αυτό το λόγο ας μη καυχιόμαστε για τίποτα, όπως γράφει ο απόστολος Παύλος, να καυχιόμαστε μόνο για τον Κύριο τον αρχηγό και τελειωτή της πίστης μας.

Κωνσταντίνος Στρατής

ερασιτέχνης ψάλτης,

"ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΜΕΤΡΟ"

 Μερικοί λένε ότι δεν υπάρχει Χριστιανόμετρο για να μετρήσει τη Χριστιανική πίστη.
Και όμως  υπάρχει ατομικό Χριστιανόμετρο με το οποίο είναι εφοδιασμένος ο κάθε ένας και η κάθε μία.
Είναι το μέτρο της γνώσης του εαυτού μας του "γνωθι σαυτόν" των αρχαίων Ελλήνων, και το οποίο στους Ελληνες μετά Χριστόν είναι το μέτρο της γνώσης και της εφαρμογής  του Ευαγγελίου.

Η ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑ ( ΑΝΟΧΗ ) ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΙΣ ΜΑΝΙΑΣΜΕΝΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΧΛΟ.

 

Καὶ ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἰδοὺ ᾽Ιούδας εἷς τῶν δώδεκα ἦλθεν καὶ μετ᾽ αὐτοῦ ὄχλος πολὺς μετὰ μαχαιρῶν καὶ ξύλων ἀπὸ τῶν ἀρχιερέων καὶ πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ. ὁ δὲ παραδιδοὺς αὐτὸν ἔδωκεν αὐτοῖς σημεῖον λέγων, ὃν ἂν φιλήσω αὐτός ἐστιν· κρατήσατε αὐτόν. καὶ εὐθέως προσελθὼν τῷ ᾽Ιησοῦ εἶπεν, Χαῖρε, ῥαββί· καὶ κατεφίλησεν αὐτόν. ὁ δὲ ᾽Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ, Ἑταῖρε, ἐφ᾽ ᾧ πάρει. τότε προσελθόντες ἐπέβαλον τὰς χεῖρας ἐπὶ τὸν ᾽Ιησοῦν καὶ ἐκράτησαν αὐτόν. καὶ ἰδοὺ εἷς τῶν μετὰ ᾽Ιησοῦ ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἀπέσπασεν τὴν μάχαιραν αὐτοῦ καὶ πατάξας τὸν δοῦλον τοῦ ἀρχιερέως ἀφεῖλεν αὐτοῦ τὸ ὠτίον. τότε λέγει αὐτῷ ὁ ᾽Ιησοῦς, ᾽Απόστρεψον τὴν μάχαιράν σου εἰς τὸν τόπον αὐτῆς, πάντες γὰρ οἱ λαβόντες μάχαιραν ἐν μαχαίρῃ ἀπολοῦνται. ἢ δοκεῖς ὅτι οὐ δύναμαι παρακαλέσαι τὸν πατέρα μου, καὶ παραστήσει μοι ἄρτι πλείω δώδεκα λεγεῶνας ἀγγέλων;

Ματθαίου ΚΣΤ΄( 26) κεφάλαιο, στίχοι 47-53

Είναι η νύχτα της προδοσίας και της παράδοσης στο Σταυρικό θάνατο του Κυρίου Ιησού Χριστού. Εχει ήδη προηγηθεί ο Μυστικός Δείπνος , η συμμετοχή του Ιούδα στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας , η Αρχιερατική Προσευχή του Χριστού, και τότε παρουσιάζεται ο Ιούδας ως αρχηγός του όχλου που είχε αποσταλεί από τους εχθρούς του Χριστού που ήταν οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι οπλισμένοι με μαχαίρια και ξύλα, και προδίδει το Χριστό με δόλιο φίλημα. Ενας από τους μαθητές του Χριστού ( άλλος Ευαγγελιστής μας λέει ότι ήταν ο Πέτρος) επιτίθεται με το μαχαίρι του και μέσα στην "αναμπουμπούλα" κόβει το αυτί ενός δούλου του αρχιερέα. Και ο Χριστός του λέει: "Βάλε το μαχαίρι σου στο τόπο του, διότι όποιος "τραβάει" μαχαίρι, από μαχαίρι θα χαθεί. ή νομίζεις οτι δεν θα μπορούσα να παρακαλέσω τον πατέρα μου και να στείλει εδώ 12 λεγεώνες αγγέλων ; ( 72.000 αγγέλων) για να με υπερασπιστούν; .

Τα εδάφια αυτά μας αποδεικνύουν τη μακροθυμία του Κυρίου Ιησού Χριστού και τη δυνατότητα του αν ήθελε να απέφευγε τον επονείδιστο Σταυρικό θάνατο. Οι εχθροί του Χριστού πάσης εποχής που με δόλιο φίλημα τον προδίδουν και που ανήκουν στον όχλο των σταυρωτών του, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν τους εξαφανίζει άμεσα ο Χριστός με τη παρουσία των αγγέλων του, διότι από της εποχής της παράδοσης του στο σ ταυρικό θάνατο και μέχρι τη δευτέρα παρουσία του, βρισκόμαστε στη περίοδο της χάριτος του, της ευσπλαγχνίας του και του ελέους του. Δεν θέλει ο Χριστός να χαθεί κανένας μας από όσους παίρνουμε τη θέση του Ιούδα και του εχθρικά διακείμενου όχλου προς αυτόν, αλλά μας κρατάει στη ζωή μακροθυμώντας και αναμένοντας τη μετάνοια μας, για να μην υποστούμε τη τελική κατάκριση μας στη δευτέρα και φοβερή παρουσία του.

Η φαινομενική αδυναμία του Χριστού στην εκούσια αποδοχή των Παθών του, αυτή είναι που αποδεικνύει και τη μεγάλη του δύναμη, η οποία διατρανώθηκε με την Ανάσταση Του.

Μπορεί να "τραβάμε" το μαχαίρι μας όπως ο Πέτρος για να τον υπερασπιστούμε, αλλά ο Χριστος δεν χρειάζεται τέτοιου είδους υπεράσπιση , γι΄αυτό και μας λέει όπως είπε στον Πέτρο: " Βάλε το μαχαίρι σου στη θήκη του". Η δύναμη του δεν αποδεικνύεται με τα πολεμικά όπλα μας αλλά με την αγάπη του, την ανεξικακία του, και τη συγχώρηση του. Γι΄αυτό και μετά την ανάγνωση των Ευαγγελικών αποσπασμάτων της Μεγάλης Πέμπτης ψάλλομε :" Δόξα τη μακροθυμiα σου , Κύριε δόξα σοι."

Αν λοιπόν ο Χριστός είναι τόσο μακρόθυμος στα άγια πάθη του,, πόσο πιο μακρόθυμοι πρέπει να είμαστε όλοι μας και ιδιαίτερα κάποιοι ευτυχώς ολίγοι Ιερείς της Εκκλησίας του της καθ΄ημάς Ανατολής, οι οποίοι αρνούνται να κοινωνήσουν κάποιον επειδή κρατούσε ένα μπουκαλάκι νερό στο χέρι του και ήπιε μια γουλιά νερό πριν τη Θεία Κοινωνία, και εξ αιτίας της άρνησης του Ιερέα εκλαιγε με λυγμούς για πολλές ημέρες;

Αυτά δεν τα γράφω για κρίση και κατάκριση αλλά σαν γεγονότα που συμβαίνουν και τότε στη προδοσία του Χριστού και σήμερα, . Και δεν τα γράφω για κρίση και κατάκριση εναντίον κανενός, γιατί η δική μου "τύφλα" είναι ακόμη μεγαλύτερη από τη "τύφλα " όλων των άλλων.

Ας μάθομε λοιπόν να μη κρίνομε σύμφωνα με το φαινόμενο αλλά να κρίνομε πάντα με δίκαιη κρίση, και η δίκαιη κρίση μας έρχεται μόνο με τη βαθιά γνωση του Ευαγγελίου του Χριστού, της οποίας δυστυχώς υστερούμαστε όλοι μας.

Κωνσταντίνος Στρατής

19/5/2024 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ. ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΟΣ ΕΡΜΗ...

ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ.

 Ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί …

(Μάρκου ΙΒ΄,38-40. Λουκά ΙΑ΄,37-52. Κ΄,45-47)

---------------------------------------------------------------------------

Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ἐν τῇ διδαχῇ αὐτοῦ· βλέπετε ἀπὸ τῶν γραμματέων τῶν θελόντων ἐν στολαῖς περιπατεῖν καὶ ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ πρωτοκαθεδρίας ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ πρωτοκλισίας ἐν τοῖς δείπνοις. οἱ κατεσθίοντες τὰς οἱκίας τῶν χηρῶν καὶ προφάσει μακρὰ προσευχόμενοι! οὗτοι λήψονται περισσότερον κρῖμα.

Μάρκου ΙΒ΄ 38-40

----------------------------------------------------------------------------

᾽Εν δὲ τῷ λαλῆσαι ἐρωτᾷ αὐτὸν Φαρισαῖος ὅπως ἀριστήσῃ παρ᾽ αὐτῷ· εἰσελθὼν δὲ ἀνέπεσεν. ὁ δὲ Φαρισαῖος ἰδὼν ἐθαύμασεν ὅτι οὐ πρῶτον ἐβαπτίσθη πρὸ τοῦ ἀρίστου. εἶπεν δὲ ὁ κύριος πρὸς αὐτόν, Νῦν ὑμεῖς οἱ Φαρισαῖοι τὸ ἔξωθεν τοῦ ποτηρίου καὶ τοῦ πίνακος καθαρίζετε, τὸ δὲ ἔσωθεν ὑμῶν γέμει ἁρπαγῆς καὶ πονηρίας. ἄφρονες, οὐχ ὁ ποιήσας τὸ ἔξωθεν καὶ τὸ ἔσωθεν ἐποίησεν; πλὴν τὰ ἐνόντα δότε ἐλεημοσύνην, καὶ ἰδοὺ πάντα καθαρὰ ὑμῖν ἐστιν. ἀλλὰ οὐαὶ ὑμῖν τοῖς Φαρισαίοις, ὅτι ἀποδεκατοῦτε τὸ ἡδύοσμον καὶ τὸ πήγανον καὶ πᾶν λάχανον, καὶ παρέρχεσθε τὴν κρίσιν καὶ τὴν ἀγάπην τοῦ θεοῦ· ταῦτα δὲ ἔδει ποιῆσαι κἀκεῖνα μὴ παρεῖναι. οὐαὶ ὑμῖν τοῖς Φαρισαίοις, ὅτι ἀγαπᾶτε τὴν πρωτοκαθεδρίαν ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ τοὺς ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς. οὐαὶ ὑμῖν, ὅτι ἐστὲ ὡς τὰ μνημεῖα τὰ ἄδηλα, καὶ οἱ ἄνθρωποι [οἱ] περιπατοῦντες ἐπάνω οὐκ οἴδασιν. ᾽Αποκριθεὶς δέ τις τῶν νομικῶν λέγει αὐτῷ, Διδάσκαλε, ταῦτα λέγων καὶ ἡμᾶς ὑβρίζεις. ὁ δὲ εἶπεν, Καὶ ὑμῖν τοῖς νομικοῖς οὐαί, ὅτι φορτίζετε τοὺς ἀνθρώπους φορτία δυσβάστακτα, καὶ αὐτοὶ ἑνὶ τῶν δακτύλων ὑμῶν οὐ προσψαύετε τοῖς φορτίοις. οὐαὶ ὑμῖν, ὅτι οἰκοδομεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν προφητῶν, οἱ δὲ πατέρες ὑμῶν ἀπέκτειναν αὐτούς. ἄρα μάρτυρές ἐστε καὶ συνευδοκεῖτε τοῖς ἔργοις τῶν πατέρων ὑμῶν, ὅτι αὐτοὶ μὲν ἀπέκτειναν αὐτοὺς ὑμεῖς δὲ οἰκοδομεῖτε. διὰ τοῦτο καὶ ἡ σοφία τοῦ θεοῦ εἶπεν, ᾽Αποστελῶ εἰς αὐτοὺς προφήτας καὶ ἀποστόλους, καὶ ἐξ αὐτῶν ἀποκτενοῦσιν καὶ διώξουσιν, ἵνα ἐκζητηθῇ τὸ αἷμα πάντων τῶν προφητῶν τὸ ἐκκεχυμένον ἀπὸ καταβολῆς κόσμου ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης, ἀπὸ αἵματος ῞Αβελ ἕως αἵματος Ζαχαρίου τοῦ ἀπολομένου μεταξὺ τοῦ θυσιαστηρίου καὶ τοῦ οἴκου· ναί, λέγω ὑμῖν, ἐκζητηθήσεται ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης. οὐαὶ ὑμῖν τοῖς νομικοῖς, ὅτι ἤρατε τὴν κλεῖδα τῆς γνώσεως· αὐτοὶ οὐκ εἰσήλθατε καὶ τοὺς εἰσερχομένους ἐκωλύσατε.

Λουκά ΙΑ΄, 37-52

---------------------------------------------------------------------------------

᾽Ακούοντος δὲ παντὸς τοῦ λαοῦ εἶπεν τοῖς μαθηταῖς [αὐτοῦ], Προσέχετε ἀπὸ τῶν γραμματέων τῶν θελόντων περιπατεῖν ἐν στολαῖς καὶ φιλούντων ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ πρωτοκαθεδρίας ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ πρωτοκλισίας ἐν τοῖς δείπνοις, οἳ κατεσθίουσιν τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προφάσει μακρὰ προσεύχονται· οὗτοι λήψονται περισσότερον κρίμα.

Λουκά K΄ 45-47

-----------------------------------------------------------------------------

 Να θυμόμαστε πάντα οτι ο Κύριος στην πρώτη Θεια Ευχαριστία στο Μυστικό του Δείπνο κοινώνησε με το Σώμα του και το Αίμα Του τον προδότη Του τον Ιούδα.. Ιδιαίτερα αυτό θα πρέπει να το έχουν κατά νουν όσοι κληρικοί στην καθ΄ημάς Ανατολή αποκλείουν ανθρώπους από τη Θεία Κοινωνία για ασήμαντες για το Χριστό αιτίες, του οποίου το άγιο Σώμα και το άγιο Αίμα μεταδίδουν, και επίσης να θυμόμαστε όλοι, ότι ο Χριστός είπε : "Τον ερχόμενον προ με ου μη εκβάλω έξω", διότι όποιος έρχεται να κοινωνήσει, έρχεται προς το Χριστό και σκεφτείτε την θλίψη του και το θρήνο του όταν κάποιοι Ιερείς τον διώχνουν, ενώ ο Χριστός υπόσχεται σε αυτόν , ότι ποτέ δεν θα τον βγάλει έξω από τη βασιλεία Του.

Ας σκεφτούμε ότι ο Χριστός δεν έδιωξε τη πόρνη που με τα μύρα που έχυσε στα πόδια του προσπαθούσε να καλύψει τη βρώμα που ανάδιδε το πορνικό σώμα της. Δεν την έδιωξε , αλλά τη δέχτηκε και της μίλησε με αγάπη, την ώρα που ο φαρισαίος δίπλα του έλεγε ενδόμυχα για το Χριστό : " Αν ήταν προφήτης θα ήξερε το ποιόν αυτής της γυναίκας!"

Εχω την αίσθηση ότι θα πρέπει οι Επίσκοποι της Εκκλησίας μας να συτήσουν στους κληρικούς τους να μη διώχνουν κανένα που προσέρχεται στη Θεία Κοινωνία, εκτός αν η Εκκλησία τον έχει αποκόψει από το Σώμα της ή είναι κατηχούμενος.

Κωνσταντίνος Στρατής

Ερασιτέχνης ψάλτης.

 Τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις. ὁ κύριος ἐγγύς. μηδὲν μεριμνᾶτε͵ ἀλλ΄ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωριζέσθω πρὸς τὸν θεόν. καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Τὸ λοιπόν͵ ἀδελφοί͵ ὅσα ἐστὶν ἀληθῆ͵ ὅσα σεμνά͵ ὅσα δίκαια͵ ὅσα ἁγνά͵ ὅσα προσφιλῆ͵ ὅσα εὔφημα͵ εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος͵ ταῦτα λογίζεσθε

Φιλιππισίους Δ΄ 5-8

ΕΙΡΗΝΗ ΥΜΙΝ

 

Ειρήνη υμίν.

Καλημέρα σε όλους και σε όλες. Εύχομαι να έχετε ειρήνη, χαρά και υγεία. Η ειρήνη και η χαρά για τους αληθινά Χριστιανούς δεν μεταβάλλονται για οποιαδήποτε συνθήκη της ζωής διότι ειναι καρπός του αμετάβλητου αγίου Πνεύματος που εκπορευεται από τον Πατέρα Θεό. Η υγεία όμως είναι μεταβλητό αγαθό που υπόκειται σε συνεχή μεταβολή και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και ιδιαίτερα από τη φθορά την οποία υφίσταται από το χρόνο. Όμως στη διατήρηση της καλής υγείας συμβάλλουν τα δύο πρώτα που ειναι η ειρήνη και η χαρά. Αντιθέτως ο μη ειρηνικός και ο μη χαρούμενος άνθρωπος φθείρει και την υγεία του. Γι΄αυτό όλοι μας πρέπει να επιδιώκουμε δια των προσευχών μας να έχομε μέσα μας πρώτιστα την ειρήνη και τη χαρά του Θεού, ακόμη και αν έρθουν δύσκολες και χαλεπές μέρες, γι΄αυτό και η κύρια ευχή του Χριστού και της Εκκλησίας μας είναι "Ειρήνη υμίν",, που την ακούμε τακτικά , κατά τη διάρκεια των Ιερών Ακολουθιών της Εκκλησίας μας.

Κωνσταντίνος Στρατής

Ερασιτέχνης ψάλτης.

ΙΔΟΥ ΓΑΡ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΝΤΟΣ ΥΜΩΝ ΕΣΤΙΝ.

 ᾽Επερωτηθεὶς δὲ ὑπὸ τῶν Φαρισαίων πότε ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἀπεκρίθη αὐτοῖς καὶ εἶπεν, Οὐκ ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ μετὰ παρατηρήσεως, οὐδὲ ἐροῦσιν, ᾽Ιδοὺ ὧδε· ἤ εκεῖ· ἰδοὺ γὰρ ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν.

Λουκά ΙΖ΄ 20-21

Ερμηνευτικά σχόλια.

Το ερώτημα των Φαρισαίων προς το Κύριο ήταν καλοπροαίρετο, σε αντίθεση με άλλα κακοπροαίρετα και υποβολιμαία ερωτήματα τους.

Τον άκουγαν να μιλάει για τη βασιλεία του Θεού την οποία περίμεναν να είναι κοσμική βασιλεία, και γι΄αυτό τον ρώτησαν : Πότε θα έρθει αυτή η βασιλεία; Και ο Ιησούς τους απάντησε :

Ότι αυτή η βασιλεία είναι πνευματική και μυστική και δεν έρχεται "μετά παρατηρήσεως" , δηλαδή με φανφάρες και παράτες και μουσικές όπως κάνουν οι επίγειοι βασιλιάδες και άρχοντες,ούτε θα πει κανένας να εδώ ε'ιναι ή εκεί, διότι αυτού του ειδους η βασιλεία εγκαθίσταται μέσα στον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου.

Εξ αυτών εμφαίνεται ότι η σοβαρότατη και πολυτιμότατη προσπάθεια του κάθε ανθρώπου είναι η εγκαθίδρυση μέσα του της βασιλείας του Θεού. Και το εύλογο ερώτημα που αβίαστα μας έρχεται στο νου είναι : Και πώς μπορεί ο εσωτερικός μας κόσμος , η ψυχή μας , να χωρέσει τη βασιλεία του Θεού που είναι η επουράνια βασιλεία Του. Και όμως μπορεί να τη χωρέσει, γιατί ο άνθρωπος είναι εικόνα και ομοίωση του Θεού, και έτσι φθάνομε στο συμπέρασμα ότι η προσπάθεια μας δια της μετανοίας να επανέλθομε στις αρχικές μας προδιαγραφές να είμαστε η εικόνα και η ομοίωση του Θεού, αυτή τη θέληση της προσπάθειας μας την τελειοποιεί ο Κύριος και εγκαθιστά του Βασιλεία Του μέσα μας!

Κωνσταντίνος Στρατής

ερασιτέχνης ψάλτης στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Μεσαριάς Άνδρου.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ.

 

Τότε ὁ ᾽Ιησοῦς ἀνήχθη εἰς τὴν ἔρημον ὑπὸ τοῦ πνεύματος, πειρασθῆναι ὑπὸ τοῦ διαβόλου. καὶ νηστεύσας ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα ὕστερον ἐπείνασεν. Καὶ προσελθὼν ὁ πειράζων εἶπεν αὐτῷ, Εἰ υἱὸς εἶ τοῦ θεοῦ, εἰπὲ ἵνα οἱ λίθοι οὗτοι ἄρτοι γένωνται. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν, Γέγραπται, Οὐκ ἐπ᾽ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος, ἀλλ᾽ ἐπὶ παντὶ ῥήματι ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος θεοῦ. Τότε παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν, καὶ ἵστησιν αὐτὸν ἐπὶ τὸ πτερύγιον τοῦ ἱεροῦ, καὶ λέγει αὐτῷ, Εἰ υἱὸς εἶ τοῦ θεοῦ, βάλε σεαυτὸν κάτω· γέγραπται γὰρ ὅτι Τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ καὶ ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσίν σε, μήποτε προσκόψῃς πρὸς λίθον τὸν πόδα σου. ἔφη αὐτῷ ὁ ᾽Ιησοῦς, Πάλιν γέγραπται, Οὐκ ἐκπειράσεις κύριον τὸν θεόν σου. Πάλιν παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς ὄρος ὑψηλὸν λίαν, καὶ δείκνυσιν αὐτῷ πάσας τὰς βασιλείας τοῦ κόσμου καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν, καὶ λέγει αὐτῷ, Ταῦτά σοι πάντα δώσω ἐὰν πεσὼν προσκυνήσῃς μοι. τότε λέγει αὐτῷ ὁ ᾽Ιησοῦς, Ὕπαγε, Σατανᾶ· γέγραπται γάρ, Κύριον τὸν θεόν σου προσκυνήσεις καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις.

Ματθαίου Δ΄, 1-10

Ερμηνευτικά σχόλια

Ο Θεάνθρωπος Κύριος Ιησούς Χριστός μας αποκαλύπτεται στην Καινή Διαθήκη πότε ως Θεός και πότε ως άνθρωπος με τις ανθρώπινες αδυναμίες. Ως άνθρωπος λοιπόν υπέστη τρεις πειρασμούς από τον διάβολο, τους οποίους αντιμετώπισε με επιτυχία και νίκησε το διάβολο, για να μας δείξει ότι και εμείς οι άνθρωποι έχομε τη δυνατότητα να νικήσομε το διάβολο στους διάφορους πειρασμούς στους οποίους καθημερινά μας υποβάλλει.

Ο πρώτος πειρασμός:

Eίναι των υλικών στερήσεων, δηλαδή της φτώχειας. Με αυτόν ο διάβολος προσπάθησε να αμφισβητήσει τη θεότητα του Χριστού, ζητώντας αποδείξεις γι΄αυτή με το να του ζητήσει να κάμει τις πέτρες ψωμί. και ο Ιησούς του απάντησε μέσα από τα γραπτά κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης ότι ο άνθρωπος δεν θα ζήσει αιώνια μόνο με το ψωμί, αλλά με κάθε λέξη που βγαίνει από το στομα του Θεού. Δηλαδή του ε'ιπε ΄'οτι η υλική τροφή τρεφει μόνο το σώμα, αλλά η ψυχή για να ζήσει αιώνια πρέπει να τρέφεται με πνευματική τροφή μέσα από το Ευαγγέλιο του Χριστού.

O δεύτερος πειρασμός είναι:

Να προσπαθούμε να αποδείξομε την ύπαρξη του Θεού και των υποσχέσεων του εμείς με τις δικές μας δυνάμεις, και βάζοντας με τις πράξεις μας τον εαυτο μας σε κίνδυνο. Ο πειρασμός αυτός μας οδηγεί να λέμε ενδομύχως: " Εγώ θα κάνω οτι θέλω, ακόμη και αν αυτό με βλάπτει, και Εσύ θα με σώσεις και θα με γλυτωσεις από το κακό και από κάθε κίνδυνο, που θεληματικά θέτω τον εαυτό μου, σύμφωνα με τις υποσχέσεις Σου. Και η απάντηση του Ιησού σε αυτό το πειρασμό γραμμένη και αυτή στη Παλαία Διαθήκη είναι : "Δεν θα πειράξεις τον Κύριο και Θεό σου"

Ο τριτος πειρασμός είναι ο πιο φοβερός από όλους :

Είναι η αρχομανία και η δίψα της κοσμικής δόξας. Διότι σε αυτόν τον πειρασμό ο διάβολος με τη μορφή του αντιχρίστου και με αντάλλαγμα όλες τις κοσμικές βασιλείες της γης και τη κοσμική δόξα τους, ζητάει προσκύνηση προς αυτόν.

Και η απάντηση του Ιησού είναι αυτό που είναι και αυτή γραμμένη στη Παλαιά Διαθήκη : "Ότι τον Κύριο και Θεό σου θα προσκυνήσεις και αυτον μόνον θα λατρεύσεις"

Κωνσταντίνος Στρατής

Υ/Γ

Η επιτυχής αντιμετώπιση των πειρασμών στους οποίους μας υποβάλλει καθημερινά ο διάβολος είναι η βαθειά γνώση της Αγίας Γραφής ( Παλαιάς και Καινής Διαθήκης) . Αυτή η γνώση μας καθιστά απρόσβλητους στις καθημερινές μανιασμένες πονηρές επιθέσεις του διαβόλου. Αλλά για να αποκτήσομε αυτή τη σώζουσα γνώση πρέπει να διαβάσομε με πίστη τα Ιερά Κείμενα της Αγίας Γραφής.

Η ΠΑΡΗΚΜΑΣΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ

 Η παρηκμασμένη Ευρώπη.

Δεν είναι ανάγκη κανένας εχέφρων άνθρωπος να κατηγορήσει την ηθικά και πνευματικά παρηκμασμένη Ευρώπη, διότι η ίδια η Ευρώπη αυτοκατηγορείται με τη σωρεία όλων των παρηκμασμένων τραγουδιών της Γιουροβίζιον τα οποία αποδεικνύουν περίτρανα τη ραγδαία ηθική, πνευματική και πολιτιστική πτώση στα τάρταρα ημών όλων των Ευρωπαίων πολιτών, που θα έπρεπε όλοι μας να είχαμε πετάξει τις τηλεοράσεις μας σαν αντίδραση σε όλα αυτά τα αίσχη. Ειδικά εμείς οι Ελληνες που στη γλώσσα μας πρωτογράφτηκε το Ευαγγελιο του Χριστού, ποτέ δεν έπρεπε να στείλομε ένα τραγούδι που μιλάει για ζάρια και για κάρμα να εκπροσωπήσει την αγιοτόκο Ελλάδα (των μαρτύρων του Χριστού ιερομαρτύρων και εθνομαρτύρων).. Δεν μας τιμωρεί ο Θεός, διότι τώρα βρισκόμαστε στο έλεος και στη χάρη του Χριστού , διοτι ο Χρισός στη Πρώτη Παρουσία Του δεν ήλθε για να κρίνει το κόσμο αλλά για να σώσει το κόσμο. Μόνοι μας βρισκόμαστε στη περίοδο της κρίσης της αυτοτιμωρίας μας, διότι βρσκόμαστε στη λάθος πλευρά της αμαρτωλής ιστορίας του αντίχριστου κόσμου. Και μέσα σε όλα αυτά ηχεί στεντόρεια ο λόγος του αποστόλου Παύλου στις Πράξεις των αποστόλων κεφάλαιο Β΄και στίχος 40 : "Ετέροις τε λόγοις πλείοσιν διεμαρτύρατο͵ καὶ παρεκάλει αὐτοὺς λέγων͵ Σώθητε ἀπὸ τῆς γενεᾶς τῆς σκολιᾶς ταύτης."

Κωνσταντίνος Στρατής

Ερασιτέχνης ψάλτης.

14/5/2024 ΤΗ ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ Β΄ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ. ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ .ΙΩΑΝΝΟΥ Γ΄1...

ΨΑΛΜΟΣ ριη΄ (118) - Κείμενο των Ο΄

Κύριος ποιμαίνει με (ψαλμός 22)

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

 Χριστός Ανέστη.

Και κάποια στιγμή...

ένιωσα μέσα μου μια απίθανη ελευθερία.

Ενιωσα ότι δὲν ἔχω εχθρούς, ότι και αυτοὶ που με πολεμούσαν ήταν απλὰ άρρωστοι ἄνθρωποι, όπως κι ἐγώ.

Ένιωσα ότι μπορώ να σ' αγαπώ κι όταν δεν μ' αγαπάς,

μπορώ να σε σέβομαι κι όταν δεν με σέβεσαι,

μπορώ να σ' εκτιμώ κι όταν δεν μ' εκτιμᾶς.

Και τότε είμαι ελεύθερος, τότε χορεύω στον δικό μου τον ρυθμὸ καὶ όχι στον δικό σου, γι' αυτὸ και είμαι ελεύθερος.

Καὶ το ένιωσα αυτό, πρώτον σαν δωρεὰ του Θεού καὶ δεύτερον σαν αποκάλυψη του τι κρύβεται πίσω απὸ τις εντολές Του. Κρύβεται η ελευθερία, κρύβεται η ευλογία, κρύβεται η χαρά.

+ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ Π Α Υ Λ Ο Σ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘ΄ΗΜΕΡΑΝ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΥ. (Δευτέρας, Τρίτης, Τετάρτης, Πέμπ...

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΜΟΥ.

 Αγαπητοί διαδικτυακοί φίλοι , καλημέρα σας. Εύχομαι να έχετε ειρήνη, χαρά και υγεία.

Πώς να βρει απήχηση το Ευαγγέλιο του Χριστού που κηρύσσει τη ταπείνωση, μέσα σε ένα κόσμο που κυριαρχεί ο εγωϊσμός και η υπερηφάνεια; Πώς να μας διδάξει ο Κύριος να εφαρμόζομε τα δικαιώματα Του, όταν εμείς πεισματικά εφαρμόζομε τα δικά μας δικαιώματα που είναι τελείως αντίθετα με τα δικά Του;

Σημείωση.

Οι δημόσιες ζωντανές εκπομπές που κάνω στο σπίτι με αναγνώσεις από αγιογραφικά κείμενα Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, οι αναγνώσεις τμημάτων των ιερών ακολουθιών, και η ψαλτική των ύμνων της Ορθοδόξου Εκκλησιαστικής Υμνολογίας και που τις κοινοποιώ, , δεν έχουν δημόσιο προσευχητικό χαρακτήρα.

Η προσπάθεια μου αυτή γίνεται αποκλειστικά και μόνο για τη διάδοση της γνώσης του Ευαγγελίου του Κυρίου Ιησού Χριστού και των ύμνων και αναγνωσμάτων των ιερών ακολουθιών της Ανατολικής Ορθοδόξου Χριστιανικής Εκκλησίας, διότι οι προσευχές των Χριστιανών σύμφωνα με την εντολή του Χριστού, πρέπει να γίνονται μέσα στην Εκκλησία Του εκεί που τελούνται τα Ιερά Μυστήρια, αλλά επίσης και κυρίως να γίνονται "εν τω κρυπτώ" στο πιο απόμερο δωμάτιο του σπίτιού και με κλειστή τη πόρτα, κατά την εντολή του Χριστού: " σὺ δὲ ὅταν προσεύχῃ, εἴσελθε εἰς τὸ ταμεῖόν σου καὶ κλείσας τὴν θύραν σου πρόσευξαι τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ· καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι εν τω φανερώ. ( Ματθαίου ΣΤ΄ 6 )

Με την έννοια αυτή δεν επιδιώκω απολύτως κανένα ανθρώπινο τιμητικό έπαινο για τη προσπάθεια μου αυτή.ούτε διαδικτυακά likes, ούτε ευνοϊκα σχόλια. Σπέρνω το σπόρο του Ευαγγελίου του Χριστού σε ένα σιωπηλό χωράφι το οποίο σιωπά όταν το σπέρνει ο γεωργός και όπου συμβεί ο σπόρος να πέσει σε καλή και αγαθή γη τότε αυτός πολλαπλασιάζεται και αποδίδει πλούσιο καρπό κατά την ώρα του θερισμού.

Και όπως λέει ο απόστολος Παύλος :

" ὁ δὲ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πρᾳότης, ἐγκράτεια" ( Γαλάτας Ε΄, 22 )

Σύμφωνα λοιπόν με τα πιο πάνω:

Tο Αγιο Πνεύμα παράγει στις καλοπροαίρετες και πιστές καρδιές ( που έχουν δεχτεί τη σπορά του Ευαγγελίου του Χριστού), αγάπη προς όλους, χαρά από την λύτρωση που δίνει ο Χριστός, ειρήνη που παρέχει η αγαθή συνείδηση, μακροθυμία προς εκείνους που φταίνε απέναντι μας, καλωσύνη και διάθεση να είμαστε εξυπηρετικοί προς τους άλλους, αγαθότητα της καρδιάς, αξιοπιστία στα λόγια και στις υποσχέσεις μας, πραότητα και εγκράτεια.

Κωνσταντίνος Στρατής

ερασιτέχνης ψάλτης στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Μεσαριάς Άνδρου

Όλες οι αντιδράσεις

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΡΟΟΙΜΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΛΗΣ ΗΜΕΡΟΝΥΚΤΙΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΩΡΟΛΟΓΙΟΝ Τ...

13/5/2024 Τη Δευτέρα της Β΄εβδομάδας. Το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρα...

13/5/2024 Τη Δευτέρα της Β΄εβδομάδας. Το αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας...

ΤΟ ΖΑΡΙ

 ΣΕ ΜΙΑ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΗ ΕΥΡΩΠΗ Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΠΑΝΤΟΥ. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ.

Το τραγούδι που εκπροσώπησε την Χριστιανική Ορθόδοξη Ελλάδα στη Γιουροβιζιον "ΤΟ ΖΑΡΙ". Όλα είναι μια ζαριά, μια τύχη. Θεία πρόνοια δεν υπάρχει, ο κόσμος είναι τυχαίος και όλα αλλάζουν απότομα στη νέα παγκοσμιοποιημένη εποχή που έρχεται. Η Ελλάδα είναι ένα ζάρι που την παίζουνε στα ζάρια και στο "κάρμα" οι κοσμοκράτορες της γης.

Στίχοι

Πόνος μη μας έρθει μακάρι

Πέφτω και κυλιέμαι σα ζάρι

Κάνω πως ξεχνάω τ' όνομα σου

Κι όλα αλλάζουν γύρω μου απότομα

Ο άνεμος για πού θα μας πάρει;

Πέφτω και κυλιέμαι σα ζάρι

Κάνω πως ξεχνάω τ' άρωμα σου

Κι όλα αλλάζουν γύρω μου

Eh, I'm gonna do it my way

Στο μυαλό σου θα μπαινοβγαίνω

Γιατί δε μου 'δωσες το χέρι ούτε για να πιαστώ

Κάποτε είχα πόνο για σένα κρυφό

Τ' αφήνω όλα να βγούνε

Πάμε put your hands up

Κάνω ότι δεν ήτανε ψέμα

Ρίξε άλλη μια τελευταία φορά

Κι άσε να μας φέρει ό, τι θέλει μετά

Τα, τα, τα, τα-τα

Τα, τα, τα, τα, τα, τα

Κι άσε να μας φέρει ό, τι θέλει μετά

Τα, τα, τα-τα, τα, τα, να μας φέρει ό, τι θέλει

Τα, τα, τα, τα, τα, τα

Κι ας είναι να μας φέρει ό, τι θέλει μετά

Τα, τα, τα-τα, τα, τα, να μας φέρει ό, τι θέλει

Να μη θυμηθώ, τις ώρες που κόντευα να τρελαθώ

Άσε να μη θυμηθώ

Δε πίστευες το κάρμα ότι είναι αληθινό

Πάμε put your hands up

Κάνω ότι δεν ήτανε ψέμα

Ρίξε άλλη μια τελευταία φορά

Κι άσε να μας φέρει ό, τι θέλει μετά

Τα, τα, τα, τα-τα

Μόνη κι αν μένω, πάντα σε περιμένω

Τρέμω σαν φλόγα, σαν σπίρτο αναμμένο

Όταν χαράζει με τρώει το μαράζι

Μόνη πεθαίνω αν είσαι αλλού

Τα, τα, τα, τα, τα, τα

Κι άσε να μας φέρει ό, τι θέλει μετά

Τα, τα, τα-τα, τα, τα, να μας φέρει ό, τι θέλει

Τα, τα, τα, τα, τα, τα

Κι ας είναι να μας φέρει ό, τι θέλει μετά

Τα, τα, τα-τα, τα, τα, να μας φέρει ό, τι θέλει

Πόνος μη μας έρθει μακάρι

Πέφτω και κυλιέμαι σα ζάρι

Κάνω πως ξεχνάω τ' όνομα σου

Κι όλα αλλάζουν γύρω μου απότομα

Ο άνεμος για πού θα μας πάρει;

Πέφτω και κυλιέμαι σα ζάρι (oh-eh, oh-eh)

Κάνω πως ξεχνάω τ' άρωμα σου

Κι όλα αλλάζουν γύρω μου απότομα

(Όπα, όπα, όπα, κάτσε, κάτσε, κάτσε)

Τα, τα, τα, τα, τα, τα

Κι άσε να μας φέρει ό, τι θέλει μετά

Τα, τα, τα-τα, τα, τα, να μας φέρει ό, τι θέλει

Κι ας είναι να μας φέρει ό, τι θέλει μετά

Τα, τα

Κι όλα αλλάζουν γύρω μου απότομα.

Η ΑΡΙΣΤΗ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΑΘΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΦΑΛΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

 

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2016

Η άριστη γνώση του παρελθόντος είναι το βάθρο του παρόντος και το εφαλτήριο του μέλλοντος.
( Ρητό Κωνσταντίνου Στρατή)
---------------------------------------------------------------------------
Σχόλια πάνω σε αυτό το ρητό μου.
Αγαπητοί αναγνώστες του ιστολογίου μου.
Αυτό το ρητό απηχεί δικές μου σκέψεις δεν γνωρίζω αν έχει λεχθεί και από κάποιον άλλο, πάντως ούτε το έχω ακούσει, ούτε το έχω δει πουθενά γραμμένο. Αφήνοντας όμως ένα παραθυράκι ανοικτό, αν και άλλος το έχει πει αυτό, τότε του ζητώ συγγνώμη, γιατί δεν θέλω τίποτα που έχει πει άλλος άνθρωπος να το υιοθετώ σαν δικό μου.
Αυτά σαν πρόλογος. Τώρα θέλω να εξηγήσω πώς το εννοώ αυτό το ρητό, και γιατί η άριστη γνώση του παρελθόντος είναι το βάθρο πάνω στο οποίο πατάμε κατά τον παρόντα χρόνον, αλλά παράλληλλα είναι και το εφαλτήριο του μέλλοντος.
1.Η άριστη γνώση του παρελθόντος αυτή που μας κάνει να γνωριζουμε ποιές είναι οι σωστές πράξεις του παρελθόντος και ποιές είναι οι λανθασμένες πράξεις του παρελθόντος. Τί πράξαμε σωστά και τί λάθος.
2. Το ότι η άριστη γνώση του παρελθόντος είναι το βάθρο πάνω στο οποίο πατάμε σημαίνει οτι ανάλογα με τί σωστό έχουμε πράξει και τί λάθος, πατάμε στον παρόντα χρόνο πάνω σε αυτό το βάθρο των συνεπειών των παρελθουσών πάξεών μας, ήτοι στον παρόντα χρόνο θερίζουμε το καλό και αγαθό ή το κακό και ολέθριο που έχουμε σπείρει.
3. Το ότι η άριστη γνώση του παρελθόντος είναι το εφαλτήριο του μέλλοντος, ( Το εφαλτήριο είναι όργανο γυμναστικής στο οποίο πατάει με δύναμη ο αθλητής και του δίνει ώθηση εκτίναξης για να περάσει πάνω από εμπόδια και να μπορεί να υπερίπταται πάνω από τα εμπόδια.) Ετσι λοιπόν εκείνο που μας ωθεί και μας δίνει τη δύναμη να υπεριπτάμεθα πάνω από τα εμπόδια που θα παρουσιστούν στο μελλοντικό χρόνο, είναι το νοητό εφαλτήριο πάνω στο οποίο η γνώση του παρελθόντος  μας κάνει να μην επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος, αλλά τα καλά που και τα σωστά και τα δίκαια που στο παρελθόν επραξαμε να μας δώσουν την ώθηση προς το μέλλον, συνεχίζοντας να εφαρμόζομε τα καλά και αγαθά των προγόνων μας και να αποβάλλουμε όλα τα κακά και τα ολέθρια.

Κωνσταντίνος Στρατής
Μεσαριά Ανδρος.