Το πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό, επιστημονικό σύστημα μας ωθεί από τη νηπιακή μας ηλικία μας σε μια διαρκή πρόοδο πολιτική ( προς περοσσότερη Δημοκρατία), κοινωνική ανέλιξη και απόκτηση εφήμερης δόξας, και προς την επιστημονική πρόοδο , να γίνομε επιστήμονες χρήσιμοι για το καλό, προς την οικονομική πρόοδο δηλδή να αποκτήσομε όσο το δυνατόν περισσότερο πλούτο.

Όλα αυτά με τη πρώτη ματιά φαίνονται ωραία ιδανικά και αξίζει να παλέυει ο κάθε άνθρωπος γι΄αυτά.

Εάν όμως αυτά τα "ιδανικά" αποχωριστούν και πάρουν διαζύγιο από τη πίστη στο Χριστό και από την ηθική του Ευαγγελίου Του, τότε από ευλογιες αντιστρέφονται και γίνονται οι κατάρες της ανθρωπότητας.

Χωρίς λοιπόν το Χριστό όλα τα νομιζόμενα παραπάνω ιδανικά γίνονται άχρηστα, επιβλαβή και επιζήμια για τον άνθρωπο και εξηγώ:

1) H πολιτική, οι πολιτικοί και η δημοκρατία και οποιοδήποτε άλλο πολίτευμα χωρίς το Χριστό οδηγούν στην ανηθικότητα, στη φαυλοκρατία και στην οχλοκρατία.

2) Η ανώτατη κοινωνική υπόσταση του ανθρώπου , χωρίς το Χριστό, χάνει τελείως την αξία της, και όσο πιο ψηλά καταξιωμένος βρίσκεται κάποιος , χωρίς το Χριστό, στην ουσία είναι πάντα ένας ανάξιος άνθρωπος ένας "ντενεκές ξεγάνωτος" που βγάζει παράταιρους ήχους.

3) Ο ευρωστότερος οικονομικά άνθρωπος, χωρίς το Χριστό, καταντάει ένας κρυφός κοινός κλέφτης, λωποδύτης και απατεώνας.

4) Οι μεγαλύτεροι και ενδοξότεροι επιστήμονες , χωρίς την αρετή του Χριστού, καταντούν πανούργοι σύμφωνα και με τον αρχαίο Ελληνα φιλόσοφο το Πλάτωνα .

Επομένως δεν έχομε άλλο δρόμο παρά να ακολουθήσομε το δρόμο του Χριστού είτε είμαστε μεγάλοι πολιτικοί, ή κοινωνικά ή οικονομικά, ή επιστημονικά ανεβασμένοι, είτε είμαστε απλοί, φτωχοί και αγράμματοι άνθρωποι. Χωρίς το Χριστό και τη τήρηση του Ευαγγελίου του του είμαστε το απόλυτο μηδέν. Γι΄αυτό το λόγο ας μη καυχιόμαστε για τίποτα, όπως γράφει ο απόστολος Παύλος, να καυχιόμαστε μόνο για τον Κύριο τον αρχηγό και τελειωτή της πίστης μας.

Κωνσταντίνος Στρατής

ερασιτέχνης ψάλτης,