Ψαλμός 100
Έλεος καὶ κρίσιν ᾄσομαί σοι, Κύριε· 2 ψαλῶ καὶ συνήσω ἐν ὁδῷ ἀμώμῳ· πότε ἥξεις πρός με; διεπορευόμην ἐν ἀκακίᾳ καρδίας μου ἐν μέσῳ τοῦ οἴκου μου. 3 οὐ προεθέμην πρὸ ὀφθαλμῶν μου πρᾶγμα παράνομον, ποιοῦντας παραβάσεις ἐμίσησα· οὐκ ἐκολλήθη μοι καρδία σκαμβή. 4 ἐκκλίνοντος ἀπ᾿ ἐμοῦ τοῦ πονηροῦ οὐκ ἐγίνωσκον. 5 τὸν καταλαλοῦντα λάθρᾳ τὸν πλησίον αὐτοῦ, τοῦτον ἐξεδίωκον· ὑπερηφάνῳ ὀφθαλμῷ καὶ ἀπλήστῳ καρδίᾳ, τούτῳ οὐ συνήσθιον. 6 οἱ ὀφθαλμοί μου ἐπὶ τοὺς πιστοὺς τῆς γῆς τοῦ συγκαθῆσθαι αὐτοὺς μετ᾿ ἐμοῦ· πορευόμενος ἐν ὁδῷ ἀμώμῳ, οὗτός μοι ἐλειτούργει. 7 οὐ κατῴκει ἐν μέσῳ τῆς οἰκίας μου ποιῶν ὑπερηφανίαν, λαλῶν ἄδικα οὐ κατεύθυνεν ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν μου. 8 εἰς τὰς πρωίας ἀπέκτεινον πάντας τοὺς ἁμαρτωλοὺς τῆς γῆς τοῦ ἐξολοθρεῦσαι ἐκ πόλεως Κυρίου πάντας τοὺς ἐργαζομένους τὴν ἀνομίαν.
Σήμερα θα αναφερθώ στο στίχο 8 του 100 ψαλμού που τον διαβάζομε την Πρώτη Ωρα της ημέρας.( 6η πρωϊνή)
Η παραδεδεγμένη ερμηνεία του στίχου 8 είναι από πολλούς θεολογους η εξης: Λέει ο προφήτης και βασιλιας Δαυϊδ: "Καθε πρωϊ δίκαζα και καταδίκαζα σε θάνατο όλους τους εγκληματίες της χώρας μου, για να εξολοθρεύσω από την πόλη του Κυρίου, όλους εκείνους, οι οποίοι με πείσμα και αμετανόητα εργάζονται το κακό"
Σχόλια μου.
Γεννιέται το ερώτημα : Μπορεί έμπρακτα να το έκανε αυτό ο Δαυίδ, ο οποίος είχε δεχτεί το έλεος και τη συγχωρηση του Θεού για μια μεγάλη αμαρτία που είχε κάμει; Δηλαδή κάθε πρωϊ να σκοτώνει όλους τους αμαρτωλούς του βασιλείου του; Όχι βέβαια! Εχω την εντύπωση ότι κάτι άλλο εννοεί με αυτό το προφητικό στίχο.
1. Είναι η καθημερινή και από το πρωϊ καταδίκη σε πνευματικό θάνατο των αμαρτωλών εξ αιτίας της επιμονής και της αμετανοησίας τους να κάνουν το κακό.
2. Είναι η ημέρα του Κυρίου , που όπως ανατέλει ο ήλιος " κατά τας πρωϊας" που αναφέρει ο Δαυίδ στο στίχο 8, κατά την οποίαν θα παρουσιαστεί ο Κύριος για να κρίνει και να καταδικάσει στον αιώνιο θάνατο , δηλαδή τον αποχωρισμό των αμαρτωλών από τη βασιλεία των ουρανών. Τούτο σημαίνει ο στίχος "εἰς τὰς πρωίας ἀπέκτεινον πάντας τοὺς ἁμαρτωλοὺς τῆς γῆς τοῦ ἐξολοθρεῦσαι ἐκ πόλεως Κυρίου πάντας τοὺς ἐργαζομένους τὴν ἀνομίαν."
3. Είναι ακόμη τα πρωϊνά εκείνα του όρθρου και της Θείας Λειτουργίας όπου καταδικάζεται η αμαρτία και οι αμαρτωλοί συμμετέχουν στα πάθη του Χριστού, συσταυρούμενοι με το Χριστό εκεί στο Γολγοθά πεθαίνουν ως προς τη προηγούμενη αμαρτωλή ζωή τους για να αναστηθούν με το Χριστό σε μια νέα αναγεννημένη ζωή, που εικονίζουν μυστικά τα Χερουβείμ όταν ψάλλουν το Χερουβικό ύμνο και έχουν είσοδο στη βασιλεία των ουρανών κατά τη Μεγάλη Είσοδο της Θείας Λειτουργίας.
Κωνσταντίνος Στρατής
ερασιτέχνης ψάλτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου