Το κομβικό σημείο, η κόψη του ξυραφιού, το θεμέλιο, η αρχή του τρίτου παγκοσμιου πολέμου που εδραιώνεται σιγά-σιγά χωρίς ακόμη να έχει φθάσει στη κορυφή του και στη πλήρη έξαρση του, η αρχή του Τέλους, τέθηκε προς τα τέλη του περασμένου 20ου αιώνα με τρία πολεμικά γεγονότα τα οποία πυροδότησε ο Δυτικός κόσμος ( Δυτική Ευρώπη και Αμερική ) και ενώ φαίνονται άσχετα μεταξύ τους, εν τούτοις έχουν απόλυτη σχέση μεταξύ τους. Τα φοβερά αυτά πολεμικά γεγονότα που έκλεισαν το περασμένο αιώνα και των οποίων οι πληγές τώρα εντεινονται και κακοφορμίζουν στο έπακρο ήταν τα εξής :

Οι ανηλεείς βομβαρδισμοί κατά: 1) της Σερβίας, 2) κατά του Ιράκ και 3) κατά της Λιβύης. Αυτοί οι βομβαρδισμοί γέννησαν το απύθμενο μίσος του Ανατολικού κατά του Δυτικού κόσμου, οι πολεμικές αυτές πράξεις γέννησαν το τεράστιο προσφυγικό κύμα που τεινει και αυτό να γίνει ανεξέλεγκτο.. Μέχρι τότε τα πράγματα βαίνανε καλώς. Περάσαμε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ειρηνης μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά μετά τους βομβαρδισμούς η εύθραστη ειρήνη έσπασε και διακόπηκε, τα θρησκευτκά μίση μεταξύ Χριστιανών και των αλλοθρήσκων αυξήνθηκαν στο έπακρο, και οι βιαιότητες εκατέρωθεν πολλαπλασιάστηκαν. Τώρα η κατάσταση τεινει να γινει ανεξέλεγκτη και ίσως οδηγήσει στον τελικό τρίτο πυρηνικό παγκόσμιο πόλεμο , όπου τίποτα δεν θα μείνει όρθιο και κατά τη Βιβλική έκφραση : Η γή και τα εν αυτή έργα κατακαήσεται".

Βαρύτατη ευθύνη για αυτή τη κατάσταση κατά μείζονα λόγο έφερε η απληστία του Δυτικού κόσμου, όπου κατά κανόνα απαρτίζεται από Χριστιανούς Καθολικούς και Διαμαρτυρομένους.. Ειδικά οι Διαμαρτυρόμενοι Χριστιανοί της Δύσης που εκ της φύσεως του ονόματος τους θα έπρεπε να είχαν διαμαρτυρηθεί τότε στις κυβερνήσεις τους , περί τα τέλη του περασμένου αιώνα, και να είχαν αποτρέψει τις τότε κυβερνήσεις τους από τους ανηλεείς βομβαρδισμούς, αυτοί δεν το έκαναν αυτό, αλλά έλεγαν μεταξύ τους: " Εμείς με τη Βίβλο , θα φέρομε την ειρήνη!", ενώ παρ'αλληλα συναινούσαν στη ριψη εκατομμυρίων ραδιενεργών βομβών ( όπου οι κεφαλές τους περιειχαν απεμπλουτισμένο ουράνιο), όπου τους άρεσε, και όπου αυτοί έκριναν ότι είναι "δίκαιο" να βομβαρδίζουν. Η Ειρήνη όμως του Θεού δεν έρχεται με τον πόλεμο και τους βομβαρδισμούς , αλλά με το κήρυγμα και την εφαρμογή του Ευαγγελίου του Χριστού, που λέει να μην ανταποδίδομε το κακό αντί του κακού, που λέει να ευλογούμε αντί να καταρριόμαστε, που λέει να αγαπούμε αντί να μισούμε, που λεει να επιδιώκουμε την ειρήνη αντί του πολέμου. Και οι βομβαρδισμοί οποθενδήποτε και αν προέρχονται δεν είναι δείγμα αγάπης, ούτε ένδειξη ειρήνης. Διότι ποτέ δεν εφαρμοστηκε ο αγγελικό και αρχαγγελικός ύμνος που πρωτακούστηκε τη νύχτα της Γ'εννησης του Χριστού : " Δόξα εν Υψίστοις Θεώ, και επί γης ειρήνη, εν ανθρ'ωποις ευδοκία", δηλαδή ούτε δοξολογία αποδίδεται στον ύψιστο Θεό από όλους μας , ούτε ειρήνη υπάρχει στη γη, ούτε ευδοκία ( χαρά και αγαλλίαση) υπάρχει στους ανθρώπους. Ο μόνος που χαίρεται σήμερα γι΄αυτ'η τη κατ΄'ασταση είναι ο αντίχριστος και οι φερέφωνες κυβερνήσεις της παγκοσμιοποίησης και των ανηθίκων δικαιωμάτων όλων των κρατών του κόσμου που ετοιμάζονται να εισέλθουν στο τρίτο και τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο.

Κωνσταντίνος Στρατής