Ησαϊας 26, 16- 19.

Κύριε, ἐν θλίψει ἐμνήσθην σου, ἐν θλίψει μικρᾷ ἡ παιδεία σου ἡμῖν. καὶ ὡς ἡ ὠδίνουσα ἐγγίζει τοῦ τεκεῖν καὶ ἐπὶ τῇ ὠδῖνι αὐτῆς ἐκέκραξεν, οὕτως ἐγενήθημεν τῷ ἀγαπητῷ σου διὰ τὸν φόβον σου, Κύριε. ἐν γαστρὶ ἐλάβομεν καὶ ὠδινήσαμεν καὶ ἐτέκομεν· πνεῦμα σωτηρίας σου ἐποιήσαμεν ἐπὶ τῆς γῆς, οὐ πεσούμεθα, ἀλλὰ πεσοῦνται πάντες οἱ ἐνοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς. ἀναστήσονται οἱ νεκροί, καὶ ἐγερθήσονται οἱ ἐν τοῖς μνημείοις, καὶ εὐφρανθήσονται οἱ ἐν τῇ γῇ· ἡ γὰρ δρόσος ἡ παρὰ σοῦ ἴαμα αὐτοῖς ἐστιν, ἡ δὲ γῆ τῶν ἀσεβῶν πεσεῖται.

Ερμηνευτική και σχολιαστική απόδοση.

Κύριε μέσα στη θλίψη μου σε θυμήθηκα, μικρή ήταν η θλίψη μέσα από την οποία ήρθε η παιδαγωγία σου προς εμάς. Ο σκοπός των θλίψεων που προέρχονται από το Θεό έχει παιδαγωγικό χαρακτήρα. Όπως η γυναίκα που πλησιάζει η ώρα της να γεννήσει πονάει, και από τους πόνους βγάζει δυνατές φωνές, έτσι και εμείς καταληφτήκαμε από πόνο περιμένοντας τον ερχομό του αγαπημένου σου ( του Κυρίου Ιησού Χριστού), εξ αιτίας του φόβου σου Κύριε. Όλοι οι πιστοί της Παλαιάς Διαθήκης που ανέμεναν την έλευση του Χριστού στο κόσμο με τη γέννηση του από την Παρθένο Μαρία,, είχαν πόνο μέσα τους όπως η γυναίκα που πρόκειται να γεννήσει και εκραύγαζαν προ τον Κύριο να γεννηθεί γρήγορα, όμως και εμείς που ζούμε στο φως της Καινής Διαθήκης του Χριστού κάνομε το ίδιο . Έχουμε πόνο μέσα μας, πότε θα εμφανισθεί ο Χριστός στη Δευτέρα Παρουσία Του. Έτσι και εμείς συλλάβαμε μέσα μας και πονέσαμε και διαδώσαμε στη γη το πνεύμα της σωτηρίας σου. Γι΄αυτό δεν θα πέσουμε, αλλά θα πέσουν όλοι οι ασεβείς που κατοικούν στη γη. Θα αναστηθούν οι νεκροί , και θα σηκωθούν μέσα στους τάφους τους, και θα χαρούν οι ευρισκόμενοι στη γη, διότι η δροσιά που κατεβαίνει από εσένα, θα είναι θεραπεία γι΄αυτούς. Η δε χώρα των ασεβών θα πέσει και θα καταστραφεί. Ο πόνος για τον οποίο μας μιλούν αυτοί οι στίχοι είναι Θεϊκός πόνος, και είναι το κριτήριο ότι αν πονάμε για το Χριστό και τον περιμένομε να ελθει, τότε βρισκόμαστε στο δικό του δρόμο, είναι η συμμετοχή μας στους πόνους του Χριστού που υπέφερε πάνω στο Σταυρό. Όμως σε ένα στίχο μιλάει και για το φόβο του Κυρίου, και αυτός είναι Θεϊκός φόβος. Δεν φοβόμαστε τίποτα άλλο, αλλα μόνο ο ΘεΪικός φόβος και πόνος μας διακατέχει, μήπως όταν έλθει ο Χριστός , τον οποίο αναμένουμε, δεν μας βρει αξίους της επουρανίου βασιλείας του δηλαδή της αιώνιας ζωής που έχει ετοιμάσει για τους υπακούοντας σε αυτόν και εκτελούντας τον άγιο Λόγο Του.

Κωνσταντίνος Στρατής

ερασιτέχνης ψάλτης.