ΤΟ ΝΑΥΤΟΠΟΥΛΟ

 ΤΟ ΝΑΥΤΟΠΟΥΛΟ

Εψαχνα χρόνια να βρώ χρόνια αυτό το συγκινητικό ναυτικό ποίημα που είχα ξεχάσει μερικούς στίχους του,( Και τελικά το βρήκα. οι στίχοι αυτοί είναι αποσπασμένοι από ένα πολύ μεγαλύτερο ποίημα), που το είχα απαγγείλει στο άγαλμα του αφανή ναύτη της Ανδρου το 1959 σε ηλικια 13 χρόνων, ( μόλις πριν 3 χρόνια το 1956, είχα μείνει ορφανός από Πατέρα ναυτικό), στη ναυτική εβδομάδα, κατ εντολή του φιλόλογου καθηγητή του Γυμνασίου Ανδρου αείμνηστου Μιχάλη Βασιλόπουλου, και το βρήκα τώρα οπως θα δείτε στη πιο κάτω ανάρτησή μου.

ΤΟ ΝΑΥΤΟΠΟΥΛΟ

Ναυτόπουλο ψυχομαχεί (Καρπάθου) - A sailor is dying (Karpathos)

"Nαυτόπουλο ψυχομαχεί στου καραβιού την πλώρη.

Δεν έχει μάνα να τον κλαίει, κύρη να τον λυπάται.

Oύτ' αδερφόν ούτ' αδερφή να τον μοιρολοάται.

.Tον κλαιν' οι νύχτες κι οι αυγές, κι όλο το ναυτολόι.

Σηκώσου ναύτη μας καλέ, ναύτη μας παινεμένε

να κουμπασάρεις το καιρό, να μπούμε σε λιμνιώνα.

Eγώ σας λέω δεν μπορώ, και σεις μου λέτε σήκου.

Για φέρτε μου την χάρτα μου, και τ΄αργυρό κουμπάσο

να κουμπασάρω το καιρό, να μπούμε σε λιμνιώνα.

Bαστάτε με να σηκωθώ, κρατείτε με μην πέσω.

Θωρείτε κείνο το βουνό, το πιό ψηλόν απ' όλα

πού 'χει αντάρα στη κορφή και καταχνιά στη μέση;.

Mητέ πεζός περνά από κει, μήτε και καβαλάρης.

Eκεί να πα ν' αράξετε που 'χει καλό λιμνιώνα.

Nα βγουν οι ναύτες για νερό κι οι μάγειρες για ξύλα

και τα μικρά ναυτόπουλα να βγουν να σκάψουν μνήμα.

Nα μην το σκάψουσι ψηλά, κοντά στο περιγιάλι

να μου χτυπάει η θάλασσα απάνω στο κεφάλι

κι απ' τη δεξιά του τη μεριά αφήστε παραθύρι

να μπαίνει αέρας της αυγής κι ο ήλιος της ημέρας.

Tη πλάκα βάζω πεθερά, τη μαύρη γη γυναίκα

τα χοχλακούλια του γιαλού, αδέρφια και ξαδέρφια."

Κωνσταντίνος Στρατής

σ.σ 1.Η φράση "να κουμπασάρεις το καιρό" σημαίνει να μετρήσεις με το Κουμπάσο ( που είναι ναυτικό όργανο ( ναυτικός διαβήτης) με οξεία άκρα με τον οποίο μετράμε τα μίλια στο ναυτικό χάρτη, ( εδώ μας λέει να μετρείστε τα μίλλια για να δείτε σε ποσο καιρό-χρόνο θα είμαστε σε εκέινο το λιμανάκι που θέλω εκεί να μου κάμετε το μνήμα μου), και μαζί με το διπαράλληλο είναι τα κύρια όργανα που κάνουμε τα ναυτικά στίγματα. ( Το "κουμπασάρεις" είναι ρήμα από τη λέξη κουμπάσο)

2. Η Χάρτα είναι ο Ναυτικός Χάρτης.

3. Το αργυρό κουμπάσο είναι ο ασημένιος ναυτικός διαβήτης

4. Λιμνιώνας είναι το μικρό λιμανάκι.

Το ποίημα είναι πολύ λυπηρό και δραματικό , μέχρι δακρύων, γιατί περιγράφει το ψυχορραγημα ενός νέου ναυτόπουλου, που μέσα στις ύστατες στιγμές του, δίνει οδηγίες πώς να τον θάψουν στην ακρογιαλιά, ακόμη σκέπτεται οτι δεν μπόρεσε να παντρευτή γι΄αυτό παρομοιάζει τη γυναίκα που θα έπαιρνε αν είχε ζωή με τη μαυρη γη οπου σε λίγο θα την αγκαλιάσει το άψυχο σώμα του, την δε πεθερά που θα έκανε, τη παρομοιάζει με τη μαύρη πλάκα που θα σκεπάσει το σε λίγο χρόνο άψυχο σώμα του..

Στη φωτογραφία διακρίνονται οι αείμνηστοι π.Γεώργιος Συγγρός

Ιερέας Ι.Ν. ΘΕΟΣΚΕΠΑΣΤΟΥ και ο καθηγητής Μιχαήλ Βασιλόπουλος πίσω και λίγο αριστερά από τον π.Γιώργη Συγγρό.

Κωνσταντίνος Στρατής

συνταξιούχος πλοίαρχος

και τώρα με τη Χάρη του Θεού, στα 79 χρόνια μου ερασιτέχνης ψάλτης.

Όλες οι αντιδράσεις:

11