Το "και νυν" των αποστίχων του Όρθρου της Μεγάλης Πέμπτης και η ερμηνεία του. ( Ψάλλεται τη Μεγάλη Τετάρτη εσπέρας)
"Μυσταγωγων Σου Κύριε τοὺς Μαθητάς,
ἐδίδασκες λέγων.
Ὦ φίλοι, ὁρᾶτε, μηδεῖς ὑμᾶς χωρίσει μου φόβος·
εἰ γὰρ πάσχω, ἀλλ' ὑπὲρ τοῦ Κόσμου·
οὐ γὰρ ἦλθον διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι,
καὶ δοῦναι τὴν ψυχήν μου, λύτρον ὑπὲρ τοῦ Κόσμου.
Εἰ οὖν ὑμεῖς φίλοι μού ἐστε, ἐμὲ μιμεῖσθε·
ὁ θέλων πρῶτος εἶναι, ἔστω ἔσχατος,
ὁ δεσπότης, ὡς ὁ διάκονος·
μείνατε ἐν ἐμοί, ἵνα βότρυν φέρητε·
ἐγὼ γάρ εἰμι τῆς ζωῆς ἡ ἄμπελος."
Ερμηνεία από τον Κωνσταντίνο Στρατή ερασιτέχνη ψάλτη..
Κύριε εισαγοντας τους μαθητές σου μέσα στο βάθος των μυστηρίων σου, τους εδίδασκες λέγοντας. Ω! φίλοι μου, δείτε και εννοήστε, ότι κανένας φόβος δεν μπορεί να σας χωρήσει από εμένα, διότι αν και πάσχω, πάσχω υπέρ της σωτηρίας του κόσμου. Μη λοιπόν σκανδαλιστείτε για μένα. Διότι δεν ήλθα για να υπηρετηθώ αλλά για να υπηρετήσω. και να δώσω τη ψυχή μου λύτρο υπέρ του κόσμου. Εάν λοιπόν είσαστε φίλοι μου , εμένα να μιμούσαστε, όποιος θέλει να είναι πρώτος, ας γίνει ο τελευταίος, ο δεσπότης να γίνει σαν το διάκο. Μείνετε μέσα σε μένα, για να φέρετε σταφύλια, διότι εγώ είμαι το αμπέλι της ζωής.
Κωνσταντίνος Στρατής
Ερασιτέχνης ψάλτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου