ΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ

 

 Εκείνο που μου έχει κάμει εντύπωση από την για πολλές δεκαετίες Βιβλική μελέτη μου, είναι ότι ενώ ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός διακηρύσσει σαφώς ότι είναι το Φως του κόσμου, εν τούτοις όλα τα μεγάλα γεγονοτα της Βίβλου συμβαίνουν τη νύχτα στο απόλυτο σκοτάδι! Νύχτα γεννήθηκε ο Χριστός, η παραβολή του των δέκα παρθένων μιλάει ότι ο Νυμφίος Χριστός έρχεται τη νύχτα, τη νύχτα έγινε ο Μυστικός Δείπνος και τη νύχτα άφησε την εντολή του για τη τέλεση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, τη νύχτα αποχώρησε ο Ιούδας από το Μυστικό Δείπνο μόλις τον κοινώνησε ο Χριστός, τη νύχτα τον κατέδωσε, και πριν ακόμη ξημερώσει μετά φανών και λαμπάδων για να βλέπουν συνέλαβαν τον Ιησού, και πριν την ανατολή του ηλίου τον έφεραν κατηγορούμενο μπροστα στο συνέδριο των ανόμων, και ακόμη το σκοτάδι κατέλαβε τη γη, ό ήλιος χάθηκε, όταν ο Ιησούς παρ'εδωσε το πνεύμα του πάνω στο Σταυρό..

Ακόμη το Δειλινό προς το τέλος της ημέρας άκουσαν οι πρωτόπλαστοι τα βήματα του Θεού περιαπατούντος εν τω Παραδείσω, και ακόμη στο περίφημο τροπάριο γράφει η Κασσιανη : "Οτι νυξ μοι υπάρχει , "οίστρος ακολασίας , ζοφώδης τε και ασέληνος, έρως της αμαρτίας" Αλλά υπάρχουν και άλλα πολλά σημεία της νύχτας που αναφέρονται στην Αγία Γραφ'η, τα οποία αυτή τη στιγμή μου διαφεύγουν

Αυτό κάτι θέλει να μας πει, ότι βρισκόμαστε μέσα στο σκοτάδι, και μεσα σε αυτό συμβαίνουν τα μεγάλα γεγονότα της ζωής μας . Μέσα στο σκοτάδι της ασελήνου νύχτας μας έρχεται ο Χριστός και μας ξυπνάει από το λήθαργο του νυκτερινού ύπνου, της ραστώνης και της αθυμίας μας, μας ξυπνάει μας σηκώνει από το κρεβάτι του ύπνου για να μας φωτίσει με το μοναδικό ανέσπερο και άπλετο Φως του.

Κωνσταντίνος Στρατής